اشعار خاص"جمــــعــه"ها

[montazer]

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی ​

چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی
​

خلیل آتشین سخن ، تبر به دوش بت شکن​

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
​

برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه​

ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
​

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام​

دوبار صبح ، ظهر نه غروب شد نیامدی​

 

[گمنام]

با توام ای دشت بی پایان سوار ما چه شد
یکه تاز جاده های انتظار ما چه شد

آشنای «لافتی الا علی» اینک کجاست؟
صاحب «لا سیف الا ذوالفقار» ما چه شد؟

چارده قرن است چهل منزل عطش پیموده ایم
التیام زخم های بی شمار ما چه شد؟

چشم یوسف انتظاران را کسی بینا نکرد
روشنای دیده امیدوار ما چه شد؟

ذوالجناحا! عصر ما چون عصر عاشورا مباد
دشت را گشتی بزن، بنگر سوار ما چه شد؟

باز ای موعود! بی تو جمــــعه ای دیگر گذشت
کُشت ما را بی قراری! پس قرار ما چه شد؟

می نشینم تا ظهور سرخ مردی سبزپوش
آن زمان دیگر نمی پرسم بهار ما چه شد

​

 

[montazer]

هر جـمعه کــه میــگذرد از کـنـار مـن
افــزوده مــیشود بـه تب انتـــظار مـن
هر صبحدم که میدمد از مشرق آفتاب
دارم امـیــــد اینکــه بیــاید نـگـار مــن ...
​

 

[گمنام]

بعد از این "دوران حیرت"، جمعه ای خواهد رسید

بعد از این ایام غیبت، جمعه ای خواهد رسید

جمعه ها با ندبه می خوانم خدا را "الغیاث"

ندبه دارد یک روایت: جمعه ای خواهد رسید

شیعیان در نیمه ی شعبان صدایش می کنند

کشتی ِ امّید ِ بر شط ، جمعه ای خواهد رسید

مهدی موعودی ام خورشید ِ پشت ِ ابرهاست

او برای مرگ ِ ظلمت، جمعه ای خواهد رسید

خواستم از منجی خود، ناجی ام باشد دمی

شافع ِ روز ِ شفاعت، جمعه ای خواهد رسید

او وجودش ضامن ِ اثبات ِ حق است و شرف

منتظر! ، مهدی حجّت، جمعه ای خواهد رسید

غیبت صغری گذشت و هم چنان خواهد گذشت...

مرگ ِ کبری رأس ساعت، جمعه ای خواهد رسید

انتظـــــارش می کشــــم آیا قبولم می کند؟

خود برای این قضاوت، جمعه ای خواهد رسید

ارتشی با قصد ِ کعبه می شود راهی و بعد

می رسد دنیا ته خط، جمعه ای خواهد رسید


آمنه نقدی پور




​

 

[گمنام]

گر پرده ز رخ باز نماید مهدی (عج)

از خلق جهان دل برباید مهــــــدی(عج)

ای شیعه چنان منتظر مولی باش

گویی که همین جمــــعه میاید مهدی(عج)





​

 

[گمنام]

گفتند صبح آمدنت صبح دیگری‌‌ست
صبحی که در ادامه‌اش از هر چه شب بَری‌ست
گفتند صبح جمعه‌ای از راه می‌رسی
جمعه برای آمدنت روز بهتری‌ست
هر روز هفته را به خودم قول می‌دهم
بعد از گذشت آن همه... این جمعه، آخری‌ست
از شنبه تا سه‌شنبه جهانم هوایی است
روز سه‌شنبه در دل دیوانه محشری‌ست
از شنبه تا سه‌شنبه برایم سه‌شنبه است
رو به جهان بسته‌ام این روز چون دری‌ست
(در می‌زنم) ـ کجاست کسی که... و این تویی
مردی که در نگاهش نور پیمبری‌ست
پس، از در سه‌شنبه گذر می‌کنم و بعد
به جمعه می‌رسم (نه... نه... این روز دیگری‌ست)
جمعه بدون آمدنت سخت مضطرب
این روزِ تلخِ بی تو، شب زجر آوری‌ست
هر هفت روز هفته‌ام از اشک پر شده
چشمم درون بستری از اشک بستری‌ست
از شنبه تا سه‌شنبه و جمعه... کدام صبح؟
گفتند صبح آمدنت صبح دیگری‌ست​

 

[آسمان]

یادمان باشد:

اگه تنگی دل غوغاکرد، مهدی فاطمه تنهاست. از او یاد کنیم،،،

""صلوات""​

 

[گمنام]

صد جـــمعه دیده ایم و شما را ندیده ایم​

از درد گفته ایم و دوا را ندیده ایم

چشمان ما هر آنچه به جز یار دیده است

از بخت تیره وجه خدا را ندیده ایم



​

 

[بابک]

دل من پیش همان زلف دوتا مانده هنوز

دیده در حسرت دیدار شما مانده هنوز


بوسه یک روز به خاک قدمت خواهم زد

لب به امید همان بوسه به پا مانده هنوز


فقرا پیش کریمان که معطل نشوند!

منتظر برسر راه تو گدا مانده هنوز


در نبودت زدلم صدق و صفا کم کم رفت

مِهرت اما به دلم، شکر خدا مانده هنوز


می شود دیدن روی تو نصیبم، یا،نه؟

دل من بین همین خوف ورجاءمانده هنوز


به همان ناله ی بین در و دیوار قسم

مادرت چشم براهت بخدا مانده هنوز


دلتان خون شده ،اما چه کنم ،مجبورم

دختری درعقب قافله جا مانده هنوز


هر چه که خواسته ام، داده ای ارباب،ولی

با شما یک سفر کرب وبلا مانده هنوز​

 

[گمنام]

بیا که خسته اند جمعــه های انتظارمان

بیا که جمعــه هم گذشت دیر شد قرارمان

تمام روزنامه های شنبه تیتر می زنند

تو آمدی و سبز شد ترنم بهارمان

​