*** کوتاه با امام حسن عسگری علیه السلام ***

[ایرانی اسلامی]

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

اسم شریف ان حضرت : حسن
کنیه ایشان : ابو محمد
القاب شریف حضرت : زکی و هادی و عسکری است
( مناقب ابن شهر اشوب455/4)
پدر ان حضرت : امام علی النقی علیه السلام و مادرش ام ولدی بود که او را حدیث می گفتند.
همان,کافی503/1
بعضی سوسن(کشف الغمه 197/3) و بعضی سلیل(عیون المعجزات 122) می گفته اند و ان عفیفه کریمه در نهایت صلاح و ورع و تقوا بوده است​

 

[ایرانی اسلامی]

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

در تاریخ ولادت ان حضرت اشهر ان است که در سال 232 ه.ق واقع شد.(مناقب ابن شهر اشوب455/4,کشف الغمه199/3 و 226,کافی 503/1)
وبعضی(سال) 31 هجری گفته اند (کشف الغمه,197/3)
و روز ولادت اشهر ان است که روز جمعه هشتم ماه ربیع الثانی (مناقب ابن شهر اشوب,455/4,اعلام الوری 367). بعضی دهم ماه مذکور و بعضی شنبه 4 نیز گفته اند و شیخ مفید در ماه ربیع الاول 230 ه.ق نقل کرده( بحارالانوار,235/50)
مکان ولادت حضرت مدینه مشرفه است.
نقش خاتم حضرتش به روایت الفصول المهمه(ص281): سبحان من له مقالید السماوات و الارض
به روایت کفعمی : (( انا لله شهید )) بوده است . (بحار الانوار,238/50)​

 

[ایرانی اسلامی]

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

در بیان تاریخ شهادت ان حضرت : ابن بابویه و دیگران گفته اند : معتمد ان حضرت را به زهر شهید کرد.
و شهادت ان حضرت به اتفاق اکثر محدثان و مورخان در 8 ربیع الاول سال 260 ه.ق بود,شیخ طوسی در مصباح الاول ماه مذکور نیز گفته است. و اکثر گفته اند : که روز جمعه بود, و بعضی چهارشنبه, و بعضی یکشنبه نیز گفته اند, و از عمر شریف ان حضرت 29 سال گذشته بود و بعضی 28 (سال) نیز گفته اند, و مدت امامت ان حضرت نزدیک به 6 سال بود.​

 

[ایرانی اسلامی]

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

به سند معتبر از محمد بن حسین در وقت شهادت امام حسن عسگری علیه السلام نزد ایشان حاضر نبود مگر جاریه ان جناب که او را صیقل می گفتند و غلام ان جناب که او را عقید می نامیدند, و ان کسی که مردم بر ان مطلع نبودند. عقید گفت : در ان وقت امام حسن عسگری علیه السلام ابی طلبید که با مصطکی جوشانیده بودند و خواست که بیاشامد, چون حاضر کردیم فرمود : اول ابی بیاورید که نماز کنم چون اب اوردیم, دستمالی در دامن خود گسترد و وضو ساخت و نماز بامداد را ادا کرد و قدح اب مصطکی که جوشانیده بودند گرفت که بیاشامد, از غایت ضعف و شدت مرض دست مبارکش
می لرزید و قدح بر دندان های شریفش می خورد , چون اب را بیاشامید و صیقل قدح را گرفت , روح مقدسش به عالم قدس پرواز نمود.
( کمال الدین,473)

منبع کل : کتاب تاریخ چهارده معصوم( جلاء العیون) علامه مجلسی,صص(991,997,998)
تحقیق : سید علی امامیان
​