نخستین کسی که دانه تسبیح درست کرد که بود؟

[نورا]

​

ز مجموعه روایات این باب آن است كه :

حضرت فاطمه علیهاالسلام در ابتدا به وسیله گره هایى كه بر نخى پشمینه زده بود تعداد اذكار را شمارش مى نمود، و بعد از شهادت حمزه سیدالشهداء، از تربت آن حضرت دانه هایى ساخته و با نخى به یكدیگر متصل نموده ، شمارش اذكار را بدان وسیله انجام مى داده است . پس از شهادت جانسوز امام حسین علیه السلام دوستداران آن حضرت ، براى اظهار محبت خود به آن بزرگ مرد تاریخ بشریت ، وسیله شمارش اذكار را از تربت آن حضرت ساختند.

امام جعفر صادق علیه السلام در این مورد فرماید:

من سبح بسبحة من طیق قبر الحسین علیه السلام تسبیحة ، كتب الله اءربعمائة حسنة ، و محى عن اءربع مائة سیئة ، و قبضت له اءربعمائة حاجة ، و رفع له اءربعمائة درجة ؛ ثم قال : و تكون السبحة بخیوط زرق ، اءربعا و ثلاثین خرزة ، و هى سبحة مولاتنا
فاطمة الزهراء علیهاالسلام ، لما قتل حمزة علیه السلام عملت من طین قبرة سبحة تسبح بها بعد كل صلاة

ترجمه : هر كه تسبیح را به وسیله آنچه كه از تربت امام حسین علیه السلام ساخته شمارش كند، خداوند چهارصد حسنه براى او ثبت مى كند و چهارصد گناه از او مى بخشد و چهارصد حاجت او را برآورده مى سازد و درجات او را چهارصد مرتبه بالا مى برد. سپس امام علیه السلام مى فرماید:
تسبیح در ابتدا تابیده شده از رشته اى پشم بود كه حضرت فاطمه علیهاالسلام گره هایى در آن زده بود ولى هنگامى كه عموى پیامبر حمزة بن عبدالمطلب به شهادت رسید آن حضرت از تربت آن شهید تسبیحى ساخت .

امام موسى كاظم علیه السلام فرماید:

لا یستغنى شیعتنا عن اءربع : خمرة یصلى علیها، و خاتم یتختم به ، و سواك یستاك به ، و سبحة من طین قبر الحسین علیه السلام فیها ثلاث و ثلاثون حبة متى قبلها، فذكرالله ، كتب له بكل حبة اءربعون حسنة ، و اذا قلبها ساهیا یعبث بها، كتب له عشرون حسنة

ترجمه : شیعه ما از چهار چیز بى نیاز مى باشد:
سجاده اى كه در آن نماز بگزارد، انگشترى كه در دست كند، مسواكى كه با آن به نظافت دندانها بپردازد، و تسبیحى كه از تربت امام حسین علیه السلام ساخته باشد و در آن سى و سه دانه باشد، پس اگر با آن ذكر بگویید براى هر دانه اش چهل حسنه نوشته مى شود و اگر ذكر نگوید و آن را فقط بگرداند، براى او بیست حسنه نوشته مى شود.

سخن صاحب الامر حجة بن الحسن عجل الله تعالى فرجه الشریف ، ملامحسن فیض كاشانى مى گوید:

ففى التهذیب بسند صحیح عن صاحب الامر:
(اءن السبحة من التربة الحسینیة ) اءفضل شى ء یسبح به ، و اءن المسبح بها ینسى التسبیح و یدیر السبحة فیكتب له ذلك التسبیح

ترجمه : در كتاب تهذیب تاءلیف شیخ طوسى (460 ه )، به سند صحیح از حضرت بقیة الله الاعظم روایت شده :
تسبیحى كه دانه هاى آن از تربت امام حسین علیه السلام باشد، بهترین وسیله اى است كه مى توان اذكار را با آن شمارش كرد زیرا كسى كه آن را در دست داشته باشد، حتى اگر ذكر تسبیح را فراموش كند و آن را در دستانش بچرخاند، ثواب تسبیح براى او نوشته مى شود.