امام على عليه السلام:
لِلمُؤمِنِ ثَلاثُ ساعاتٍ: فَساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ، وساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ،
وساعَةٌ يُخَلّي بَينَ نَفسِهِ وبَينَ لَذَّتِها فيمايَحِلُّ ويَجمُلُ؛
[سزاوار است] مؤمن سه زمان داشته باشد:
زمانى كه در آن با پروردگارش راز و نياز كند؛
و زمانى كه هزينه‌هاى زندگى را تأمين كند؛
و زمانى را به خوشی‌هاى حلال و زيبا اختصاص دهد.
نهج البلاغة: الحكمة ۳۹۰ / گزيده غررالحكم و دررالكلم، ص73