مقدمات سبک زندگی (3)توجه به نیازهای عاطفی کودک

مفردمذکرغائب

کاربر فعال
"بازنشسته"
در ادامه مباحث مقدمات سبک زندگی میپردازیم به نیازهای عاطفی کودکان در سنین پایین که توجه به کودکان در این سنین چقدر اهمیت و چقدر میتواند در شکل گیری سبک زندگی انها در اینهده تاثیر گذار باشد .
در اسلام تاکید فراوانی به جنبه عاطفی کودک شده که کودک باید از جانب والدین به ارضا عاطفی برسد و والدین موظف هستند به فرزندان خود مخصوصا در دوران کودکی به انها محبت کنند و به شرائط روحی و روانی کودک اهمیت بیشتری قائل شوند .چرا که مواظبت بر بعد عاطفی کودک و ارضا شدن کودک از حیث عاطفی ،میتواند اثرات مثبت بسزایی در زندگی وی داشته باشد ودر شکل گیری سبک زندگی اسلامی برای وی اثر گذار باشد .
روایات و توصیه های اسلامی که در این باب وارد شده را میتوان به چند دسته تقسیم کرد که به اختصار روایات و تقسیم بندی های این باب رو میاوریم :

  • دسته اول :
روایاتی که والدین و افراد دیگر را به طور مطلق به محبت به فرزندان و کودکان امر میکنند .
امام صادق ع میفرمایند :ان الله لیرحم العبد لشده حبه لولده
خداوند به طور حتم به بنده ای که فرزندش را را شدیدا دوست دارد ،رحم میکند.(قرب الاسناد ص 93)
در بیانی نورانی پیامبر اکرم میفرمایند :احبوا الصبیان وارحموهم واذا وعدتموهم شیئا ففوا لهم فانهم لایدرون الا انکم تزرقونهم .
کودکان را دوست داشته باشید و با انها مهربان باشید هنگامی به انها وعده میدهید به وعده خود وفا کنید زیرا انها شما را رازق خود میدانند.(وسائل الشیعه ج 21 ص 480)
امام صادق میفرمایند :خداوند خطاب به حضرت موسی می فرماید :دوست داشتن کودکان از بهترین اعمال است چون من فطرت انها را بر توحید و یگانگی در پرستش خود قرار دادم اگر انها را بمیرانم وارد بهشت میکنم (بحارالانوار ج 104 ص103)
پیامبر گرامی اسلام در بیانی میفرمایند : هر کس مایه رضایت و خشنودی کودک خردسالی از نسل خود ار فراهم کند خداوند روز قیامت اورا انقدر خشنود سازد تا او کاملا راضی شود .(کنز العمال 45958)

  • دسته دوم
این دسته از روایات در ادامه تاکید به محبت به کودکان ،توصیه های پیشوایان دین در مورد تشویق به بوسیدن فرزندان و کودکان میباشد .
محبت والدین نباید در قلب باقی بماند بلکه باید بروز پیدا کند و همیشه در حد زبان هم نباشد بلکه باید بروز پیدا کند و با تام وجود به فرزند و کودک محبت و مهربانی کرد تا او این محبت را باور کند .پیامبر اکرم میفرمایند : هر کس فرزندش را ببوسد حسنه ای برایش نوشته می شود و هر کس فرزندش را شاد کند خداوند روز قیامت او را شاد میکند .(الکافی ج6ص 50)
شخصی خدمت پیامبر رسید و گفت من هرگز طفلی را نبوسیده ام ،پیامبر فرمودند :این مردی است که در نظرمن اهل جهنم است .(الکافی ج6 ص 50)
روزی پیامبرا کرم حسنین را بوسید ،شخصی که این صحنه را دید گفت من ده فرزند دارم و تابحال هرگز انها را نبوسیدم !پیامبر بعد از شنیدن این حرف در حالی که رنگ رخسار پیامبر تغییر کرد فرمودند :من کاری نمیتوانم بکنم در مورد کسی که خدا رحمت را از قلب وی جدا ساخته است .(بحار الانوار ج 43ص282)

  • دسته سوم
در این دسته از روایات ما شاهد ارائه یک قاعده کلی برا تربیت صحیح فرزندان می باشیم !به این صورت که کودک را با تقسیم بندی سنی و شرائط سنی وی ،باید طبق همان قاعده در سنین مختلف برخورد کرد تا فرزند از تربیت خوب و اسلامی بهره مند شود .
روایتی که وارد شده و دوران زندگی فرزند را به سه بخش تقسیم کرده است :

  1. دوره اول :تا هفت سالگی کودک : دوره ازادی و سیادت و جست و خیز کودک میباشد .
  2. دوره دوم : از هفت تا چهارده سالگی : دوره محدودیت و اموزش و تحت برنامه بودن کودک میباشد .
  3. دوره سوم : از چهارده تا بیست و یک سالگی : دوره بهره برداری از نتایج دو دوره قبل و در واقع تثبیت اموخته ها و اموزشهای دوران کودکی وی به حساب میاد .
در این دسته از روایات به والدین دستورداده می شود که رفتارشان با کودک زیر هفت سال طوری باشد که کودک احساس بزرگی و احترا و تسلیم والدین در برابر خواسته هایش را داشته باشد اما همه اینا باید همراه با عطوفت و مهربانی باشد و نه با نگاه سنگین !حتی اگر قرار شد در این سنین کودک را از کاری منع کنیم باید سیادت و احترام او حفظ شود .لذا دوران اول او یعنی تا هفت سالگی دوران تحول و رشد شخصیت او میباشد .لذا در این ایام باید اازه دهیم کودک بازی کند و اورا منع نکنیم و والدین هم در قالب بازی با او برخورد کنند. امام صادق ع در همین راستا میفرمایند اجازه بده کودکت هفت سال بازی کند (بحار الانوار ج 104 ص 95) در بعضی روایات اصطلاح تصابی یعنی همبازی با کودکان امده است .
امام در هفت سال دوم برخورد کاملا متفاوت میشه و بالعکس به این صورت که در هفت سال اول والدین مطیع او بودند اما در هفت سال دوم فرزند باید مطیع والدین باشد و والدین هم برخودر کاملا جدی باید داشته باشند حتی شاید در این دوران نیاز به تنبیه و خشونت (نه خشونت مصطلح که به کتک کاری و ضرب و شتم ،بلکه منظور از خشونت ابهت والدین و یا محروم کردن از اونچیزی که میخواد تا اینکه رفتارشو درست کنه) باشد .
موارد مذکور روایاتی بود که در ارتباط با تربیت کودک در سنین ابتدایی او وارد شده تا با اجرای این روایات و قواعد تربیتی ،کودک هم از تربیت خوبی برخوردار شود و از شخصیت مناسبی برخوردار شود و بتواند خود، سبک زندگی خوبی طبق تربیت خود فراهم اورد چرا که ار تربیت خوبی داشته باشد خود در پی سبک زندگی مناسبی میباشد و اگر سبک زندگی مناسبی را برای خود رقم بزند جامعه ای رو به رشد و ایده آلی خواهیم داشت .
 
بالا