رهبر عدالت گستر
دوران امامت حضرت مهدی (عج) در عصر غیبت صغری
حضرت مهدی (عج ) در پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجری به دنیا آمد. و نام و کنیه وی همانند رسول گرامی اسلام (ص) بوده و با القابی چون بقیه الله ، حجه الله ، مهدی ، قائم ، منتظر ، خلف صالح ، امام زمان ، صاحب زمان ، ولی عصر و امام عصر از ایشان یاد می شود. پنج سال از حیات خود را تحت تربیت پدر قرار داشت و تنها برخی از شیعیان توفیق دیدار وی را داشتند و آخرین زمانی که در جمع مردم دیده شد، هنگام خواندن نماز بر جنازه ی پدر گرامی اش بود و دوران غیبت وی از آن هنگام آغاز شد. از کودکی خداوند همچون حضرت یحیی (ع) حکمت و همانند عیسی بن مریم (ع) که به وی در گهواره مقام نبوت داد، برای وی مقام امامت قرار داد. خصوص امامت وی از زبان رسول الله (ص) و علی (ع) و ائمه (ع)، یکی پس از دیگری رسیده و به امامت و ظهورش خبر داد. پدر بزرگوارش چند روز پیش از شهادت خود در میان معتمدین و نزدیکان یاران خود تصریح به امامت او فرمود و با حضور محمدبن عثمان عمری و چهل نفر از شیعیان در سرای خود فرمود: « این فرزند پس از من امام و پیشوا و خلیفه من است او را فرمان برید و پس از من پراکنده نشوید که نابود شدید و پس از این دیگر او را نخواهید دید. و از امام محمدبن علی باقر (ع) روایت شده: « پس از حسین نه تن امام هستند که نهمین ایشان قائم آنان است» (۱)
بنا بر اعتقاد شیعیان خداوند درباره قیام حضرت مهدی (عج) فرموده: « می خواهیم برآنان که در زمین ناتوان شمرده شده اند، منت بگذاریم و آنان را پیشوایان و ارشاد برندگان بگردانیم». (۲) و نیز فرموده است: « هر آینه در زبور پس از ذکر نوشتیم که زمین را بندگان شایسته من به ارث برند» (۳)
و روایت مشهوریست در میان شیعه و سنی از رسول الله (ص) که فرمودند: مردی در آخرالزمان از خاندان من هم نام و کنیه من خروج خواهد کرد و زمین را پر از عدل و داد کند، چناچه پر از ظلم و ستم شده باشد.
دوران امامت حضرت مهدی (عج) در عصر غیبت صغری
حضرت مهدی (عج ) در پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجری به دنیا آمد. و نام و کنیه وی همانند رسول گرامی اسلام (ص) بوده و با القابی چون بقیه الله ، حجه الله ، مهدی ، قائم ، منتظر ، خلف صالح ، امام زمان ، صاحب زمان ، ولی عصر و امام عصر از ایشان یاد می شود. پنج سال از حیات خود را تحت تربیت پدر قرار داشت و تنها برخی از شیعیان توفیق دیدار وی را داشتند و آخرین زمانی که در جمع مردم دیده شد، هنگام خواندن نماز بر جنازه ی پدر گرامی اش بود و دوران غیبت وی از آن هنگام آغاز شد. از کودکی خداوند همچون حضرت یحیی (ع) حکمت و همانند عیسی بن مریم (ع) که به وی در گهواره مقام نبوت داد، برای وی مقام امامت قرار داد. خصوص امامت وی از زبان رسول الله (ص) و علی (ع) و ائمه (ع)، یکی پس از دیگری رسیده و به امامت و ظهورش خبر داد. پدر بزرگوارش چند روز پیش از شهادت خود در میان معتمدین و نزدیکان یاران خود تصریح به امامت او فرمود و با حضور محمدبن عثمان عمری و چهل نفر از شیعیان در سرای خود فرمود: « این فرزند پس از من امام و پیشوا و خلیفه من است او را فرمان برید و پس از من پراکنده نشوید که نابود شدید و پس از این دیگر او را نخواهید دید. و از امام محمدبن علی باقر (ع) روایت شده: « پس از حسین نه تن امام هستند که نهمین ایشان قائم آنان است» (۱)
بنا بر اعتقاد شیعیان خداوند درباره قیام حضرت مهدی (عج) فرموده: « می خواهیم برآنان که در زمین ناتوان شمرده شده اند، منت بگذاریم و آنان را پیشوایان و ارشاد برندگان بگردانیم». (۲) و نیز فرموده است: « هر آینه در زبور پس از ذکر نوشتیم که زمین را بندگان شایسته من به ارث برند» (۳)
و روایت مشهوریست در میان شیعه و سنی از رسول الله (ص) که فرمودند: مردی در آخرالزمان از خاندان من هم نام و کنیه من خروج خواهد کرد و زمین را پر از عدل و داد کند، چناچه پر از ظلم و ستم شده باشد.