مفهوم رجعت
رجعت در لغت به معناى بازگشت بكار مى رود و در اصطلاح به بازگشت گروهى از مردگان به اين جهان همزمان باقيام جهان حضرت مهدى (ع) گفته مى شود، و طبعاً بازگشت اين گروه قبل از فرا رسيدن رستاخيز خواهد بود. روى اين اصل گاهى از رجعت در شمار رويدادهاى قبل از قيامت ياد مى شود و گاهى در زمره حوادث مربوط به ظهور مهدى منتظر مذكور مى گردد. ولى بايد دانست كه مسأله رجعت از ديدگاه شيعه رويدادى است مستقل از دو موضوع ياد شده (قيامت - و ظهور حضرت مهدى عج)، اگر چه بين هر سه موضوع پيوند زمانى برقرار است .
محدث گرانقدر شيعى شيخ حر عاملى مى نويسد:
مراد از رجعت در نزد ما همانا زندگى بعد از مرگ و پيش از قيامت است، و همين معنى است كه از لفظ رجعت به ذهن خطور مىكند و دانشمندان بر آن تصريح كرده ايد 1.
فقيه و متكلم تواناى شيعى شيخ مفيد مى فرمايد:
خداوند شمارى از امت محمد (ص) را بعد از مرگشان و پيش از برپائى قيامت بر مى انگيزد، و اين از اختصاصات مذهب آل محمد عليهم السلام مى باشد و قرآن بر درستى آن گواهى مى دهد.2
دانشمند متبحر شيعه در قرآن چهارم سيد مرتضى علم الهدى پيرامون رجعت از نظر شيعه مى نويسد:
عقيده شيعه اماميه چنين است كه خداوند متعال به هنگام ظهور امام زمان حضرت مهدى (عج) گروهى از شيعيان را كه پيش از قيام آن حضرت از دنيا رفته اند، به دنيا باز مى گرداند تا آنان به پاداش ياورى و همراهى و درك حكومت آن وجود مقدس نائل آيند؛ و نيز برخى از دشمنان حضرتش را زنده مى كند تا از ايشان انتقام گيرد، بدين ترتيب كه آشكارى حق و بلندى مرتبت پيروان حق را بنگرند و اندوهگين شوند 3.
علامه مجلسى - قدس سره - پس از نقل روايات فراوان و ذكر اقوال بزرگان درباره رجعت مى نويسد:
از ديدگاه ما (شيعيان) رجعت به (گروهى از) مؤمنان راستين و كافران فرو رفته در گرداب كفر والحاد اختصاص دارد و كسى غير از اين دو گروه به دنيا باز نخواهد گشت. 4
از اين بيانات و با توجه به احاديثى كه در كتب معتبر شيعه گردآورى شده به روشنى بر مىآيد كه شيعيان رجعت را منحصر به بازگشت گروهى از مؤمنان و كافران مى دانند و بس. اينان با استناد با دلائل متقن و خللناپذير معتقدند كه بنا بر وعده حتمى الهى، آخرين ذخيره خداوندى، حضرت مهدى (عج) كه همنام و هم كنيه پيامبر خاتم و از نسل آن حضرت مىباشد - در روزگارى كه زمان آن بر ما پوشيده است، پرده غيبت را كنار مى زند و با ظهور خويش كاخ ستمگران را درهم مى شكند خداجويان را به عزت مى رساند، شوكت مسلمين را زنده مى كند و خفاشان شبهاى تيره را براى هميشه از صفحه روزگار محو مى نمايد. آنگاه همزمان با قيام اين رادمر عدل گستر گروهى از مؤمنان و منكران به جهان مادى بازگشته و هر گروه براساس كردار پيشين خود به ثواب و عقاب نائل مى آيند. 5
رجعت در لغت به معناى بازگشت بكار مى رود و در اصطلاح به بازگشت گروهى از مردگان به اين جهان همزمان باقيام جهان حضرت مهدى (ع) گفته مى شود، و طبعاً بازگشت اين گروه قبل از فرا رسيدن رستاخيز خواهد بود. روى اين اصل گاهى از رجعت در شمار رويدادهاى قبل از قيامت ياد مى شود و گاهى در زمره حوادث مربوط به ظهور مهدى منتظر مذكور مى گردد. ولى بايد دانست كه مسأله رجعت از ديدگاه شيعه رويدادى است مستقل از دو موضوع ياد شده (قيامت - و ظهور حضرت مهدى عج)، اگر چه بين هر سه موضوع پيوند زمانى برقرار است .
محدث گرانقدر شيعى شيخ حر عاملى مى نويسد:
مراد از رجعت در نزد ما همانا زندگى بعد از مرگ و پيش از قيامت است، و همين معنى است كه از لفظ رجعت به ذهن خطور مىكند و دانشمندان بر آن تصريح كرده ايد 1.
فقيه و متكلم تواناى شيعى شيخ مفيد مى فرمايد:
خداوند شمارى از امت محمد (ص) را بعد از مرگشان و پيش از برپائى قيامت بر مى انگيزد، و اين از اختصاصات مذهب آل محمد عليهم السلام مى باشد و قرآن بر درستى آن گواهى مى دهد.2
دانشمند متبحر شيعه در قرآن چهارم سيد مرتضى علم الهدى پيرامون رجعت از نظر شيعه مى نويسد:
عقيده شيعه اماميه چنين است كه خداوند متعال به هنگام ظهور امام زمان حضرت مهدى (عج) گروهى از شيعيان را كه پيش از قيام آن حضرت از دنيا رفته اند، به دنيا باز مى گرداند تا آنان به پاداش ياورى و همراهى و درك حكومت آن وجود مقدس نائل آيند؛ و نيز برخى از دشمنان حضرتش را زنده مى كند تا از ايشان انتقام گيرد، بدين ترتيب كه آشكارى حق و بلندى مرتبت پيروان حق را بنگرند و اندوهگين شوند 3.
علامه مجلسى - قدس سره - پس از نقل روايات فراوان و ذكر اقوال بزرگان درباره رجعت مى نويسد:
از ديدگاه ما (شيعيان) رجعت به (گروهى از) مؤمنان راستين و كافران فرو رفته در گرداب كفر والحاد اختصاص دارد و كسى غير از اين دو گروه به دنيا باز نخواهد گشت. 4
از اين بيانات و با توجه به احاديثى كه در كتب معتبر شيعه گردآورى شده به روشنى بر مىآيد كه شيعيان رجعت را منحصر به بازگشت گروهى از مؤمنان و كافران مى دانند و بس. اينان با استناد با دلائل متقن و خللناپذير معتقدند كه بنا بر وعده حتمى الهى، آخرين ذخيره خداوندى، حضرت مهدى (عج) كه همنام و هم كنيه پيامبر خاتم و از نسل آن حضرت مىباشد - در روزگارى كه زمان آن بر ما پوشيده است، پرده غيبت را كنار مى زند و با ظهور خويش كاخ ستمگران را درهم مى شكند خداجويان را به عزت مى رساند، شوكت مسلمين را زنده مى كند و خفاشان شبهاى تيره را براى هميشه از صفحه روزگار محو مى نمايد. آنگاه همزمان با قيام اين رادمر عدل گستر گروهى از مؤمنان و منكران به جهان مادى بازگشته و هر گروه براساس كردار پيشين خود به ثواب و عقاب نائل مى آيند. 5