درس چهارم :
نجاسات اسلام ، همه اشياء را پاك مى داند، مگر يازده چيز و آنچه كه با اينها در تماس باشد.
اشياء نجس بدين شرح است :
1 و 2 -
بول و غائط: (ادرار و مدفوع ) از انسان و حيوانات حرام گوشت كه داراى خون جهنده اند يعنى وقتى آنها را سر ببريد خون با فشار از بدن آنها خارج مى شود. در اين صورت :
الف - ادرار و مدفوع حيوانات حرام گوشتى كه خون جهنده ندارند پاك است .
ب - ادرار و مدفوع حيواناتى كه گوشتشان مكروه است مثل اسب و الاغ پاك است .
ج - فضله پرندگان حرام گوشت مثل كلاغ پاك است .
ولى به فتواى امام خمينى (قدس سره ) نجس است .
3 -
منى : انسان و حيوانى كه خون جهنده دارد مانند گاو گوسفند.
4 -
مردار: حيوانى كه خون جهنده دارد در اين صورت :
الف - ماهى مرده نجس نيست و پاك است .
ب - اجزاء بى روح مردار، مثل پشم و ناخن و سم پاك است .
ج - پوستهاى لب و بدن انسان كه موقع افتادنشان است و انسان آنها را مى كند پاك است .
د - صابون و عطر و روغنى كه از خارج مى آورند اگر يقين به نجاسات آنها نباشد پاك است .
5 -
خون : حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است .
الف - خون ماهى و پشه كه خون جهنده ندارند پاك است .
ب - خونى كه پس از سربريدن حيوان در بدنش مى ماند پاك است برگردد يا اين كه كلا به مقدار معمول و متعارف ، خون از او خارج نشده باشد.
ج - خونى كه در تخم مرغ ديده مى شود بنظر مرحوم امام و بعضى از علما، پاك است ولى نبايد خورد مگر آنكه آن را به هم بزنند تا از بين برود
(1)
د - آب زردى كه از زخم مى آيد اگر با خون مخلوط نباشد پاك است .
ه - خونى كه گاهى اوقات از لثه مى آيد و با آب دهان مخلوط مى شود و از بين مى رود پاك است و مى توان آنرا فرو برد.
6 -
كافر: يعنى كسى كه :
الف - خدا را انكار كند.
ب - براى خداوند شريك قائل باشد.
ج - كسى كه نبوت پيامبر اسلام را انكار كند.
د - كسى كه ضروريات دين را انكار كند در صورتى كه انكار اينها به انكار خدا يا نبوت برگردد.
7 و 8 -
سگ و خوكى ، كه در خشكى زندگى مى كنند حيت پشم و ناخن آن ها نجس است ولى سگ و خوك دريايى پاك اند.
الكل صنعتى كه براى ضد عفونى و يا تزريق آمپول و يا رنگ به كار مى برند طاهر است .
10 -
فقاع : يا آب جو كه از جو مى گيرند نجس است ولى آبجو طبى كه از جو مى گيرند و به آن ماءالشعير مى گويند پاك است .
11 -
عرق شتر نجاستخوار ولى :
الف - عرق ساير حيوانات نجاستخوار پاك است .
ب - عرق جنب از حرام نجس نيست
(2) ولى احتياط واجب آن است كه با بدن و لباسى كه آلوده به آن است نماز نخواند.