چه گناهانی باعث فشار قبر میشوند؟ و برای دوری از آن چه باید كرد؟
مؤمن باید بیم و امیدش به خدا در یك سطح باشد اگر ترسش از عذابهای الهی بیش از حد باشد
از رحمت خداوند مأیوس میشود و به اصطلاح عوام میگوید آب كه از سر گذشت چه یك وجب و چه صد وجب.
و از طرفی اگر امیدش به فضل و رحمت الهی بیش از اندازه باشد، امن از مكر الهی پیدا میكند و
از جانب دیگر سقوط میكند و انگیزهای برای انجام اعمال نیك و پسندیده پیدا نمیكند
در حالیكه خداوند كریمتر از آن است كه بندهی ضعیف و ذلیل را عذاب كند.
در نتیجه به هر عمل ناشایستی تن داده و باز دم از فضل و كرم و لطف و رحمت خدا میزند
در همین راستا حضرت پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) فرمود:
«اگر اندازه ی رحمت خدا را میدانستید هر آیینه بر آن تكیه میكردید و جز اعمال اندكی انجام نمیدادید و
اگر میزان غضب و خشم خدا را میدانستید گمان میكردید كه دیگر نجات نخواهید یافت.»(1)
ولی بنابر فرمایش امام صادق (ع):
«هیچ بندهی مومنی نیست مگر آن كه در قلبش دو نور وجود دارد نور خوف (از عذاب الهی) و
نور امید (به رحمت پروردگار) كه اگر هریك را با دیگری بسنجد از آن زیادتر نخواهد بود» (2)
یعنی هر دو به یك میزان خواهند بود پس شما دوست عزیز هم به همان میزان كه از عذاب الهی بیمناك هستید
به فضل و رحمت پروردگار هم امیدوار باشید تا انگیزه خود را برای انجام اعمال خوب و پسندیده از دست ندهید
و به گناه كبیره یأس از رحمت پروردگار گرفتار نشوید.
انسانها به امروزَش عوالم مختلفی را پشت سر نهاده و عالمهای دیگری را در پیش رو دارد،
انسان با مرگ از عالم دنیا به جهان آخرت منتقل میشود كه آخرت هم ابتدایش "عالم برزخ" و
انتهایش كه بعد از برپایی قیامت كبری است بهشت یا دوزخ میباشد.
یكی از ویژگیهای عالم برزخ "فشار قبر" میباشد.
فشار قبر نسبت به افراد متفاوت است بعضی از افراد فشار قبر ندارند
و آنها كه دارند فشارشان از نظر شدت و ضعف یكسان نیست و بستگی به اعمال آنها دارد.
مؤمن باید بیم و امیدش به خدا در یك سطح باشد اگر ترسش از عذابهای الهی بیش از حد باشد
از رحمت خداوند مأیوس میشود و به اصطلاح عوام میگوید آب كه از سر گذشت چه یك وجب و چه صد وجب.
و از طرفی اگر امیدش به فضل و رحمت الهی بیش از اندازه باشد، امن از مكر الهی پیدا میكند و
از جانب دیگر سقوط میكند و انگیزهای برای انجام اعمال نیك و پسندیده پیدا نمیكند
در حالیكه خداوند كریمتر از آن است كه بندهی ضعیف و ذلیل را عذاب كند.
در نتیجه به هر عمل ناشایستی تن داده و باز دم از فضل و كرم و لطف و رحمت خدا میزند
در همین راستا حضرت پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) فرمود:
«اگر اندازه ی رحمت خدا را میدانستید هر آیینه بر آن تكیه میكردید و جز اعمال اندكی انجام نمیدادید و
اگر میزان غضب و خشم خدا را میدانستید گمان میكردید كه دیگر نجات نخواهید یافت.»(1)
ولی بنابر فرمایش امام صادق (ع):
«هیچ بندهی مومنی نیست مگر آن كه در قلبش دو نور وجود دارد نور خوف (از عذاب الهی) و
نور امید (به رحمت پروردگار) كه اگر هریك را با دیگری بسنجد از آن زیادتر نخواهد بود» (2)
یعنی هر دو به یك میزان خواهند بود پس شما دوست عزیز هم به همان میزان كه از عذاب الهی بیمناك هستید
به فضل و رحمت پروردگار هم امیدوار باشید تا انگیزه خود را برای انجام اعمال خوب و پسندیده از دست ندهید
و به گناه كبیره یأس از رحمت پروردگار گرفتار نشوید.
انسانها به امروزَش عوالم مختلفی را پشت سر نهاده و عالمهای دیگری را در پیش رو دارد،
انسان با مرگ از عالم دنیا به جهان آخرت منتقل میشود كه آخرت هم ابتدایش "عالم برزخ" و
انتهایش كه بعد از برپایی قیامت كبری است بهشت یا دوزخ میباشد.
یكی از ویژگیهای عالم برزخ "فشار قبر" میباشد.
فشار قبر نسبت به افراد متفاوت است بعضی از افراد فشار قبر ندارند
و آنها كه دارند فشارشان از نظر شدت و ضعف یكسان نیست و بستگی به اعمال آنها دارد.