| مشخصات معصوم دوازدهم: امام دهم، حضرت هادی (ع) | |
| نام: علی |
|
| لقب معروف: هادی، نقی. | |
| پدر و مادر: حضرت جواد(ع) و سمانه. | |
| وقت و محل تولد: 15ذیحجه سال 212 هـ ق در روستای صریا،نزدیک مدینه | |
| وقت و محل شهادت: سوم رجب سال 254 در سن 41 سالگی در شهر سامرا بر اثر زهری که با دسیسه معتز(سیزدهمین خلیفه عباسی) توسط معتمد عباسی به آن حضرت خوراندند به شهادت رسید. | |
| مرقد: شهر سامرا واقع در عراق. | |
| دوران زندگی: در سه بخش: 1- دوران قبل از امامت، 8 سال. 2- دوران امامت، در زمان خلفای قبل از متوکل دوازده سال( از سال 220 تا 232 هجری قمری) 3- دوران امامت در سخت ترین شرایط در زمان خلافت پانزده ساله دیکتاتوری متوکل( دهمین خلیفه عباسی) و سپس خلفای بعدی که عبارت بودند از: منتصر، المستعین، و المعتز. آن حضرت حدود33سال امامت کرد. |
|
| سخنان گهربار امام علی النقی علیه السلام مَن يَزرَع خَيراً يَحصُد غِبطَةً و مَن يَزرَع شَرّاً يَحصُد نَدامَةً هر كه بذر خوبى بكارد ، شادمانى دروکند و هر كه تخم بدى بيافشاند، پشيمانى درومی کند . بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 373 اَلمُؤمِنُ يَحتاجُ إلى تَوفيقٍ مِنَ اللَّهِ و واعِظٍ مِن نَفسِهِ وقَبولٍ مِمَّن يَنصَحُهُ مؤمن ، نيازمندِ توفيق از جانب خداوند و اندرز دادن به خويش و پذيرش اندرز از كسى است كه پندش می دهد. تحف العقول، ص 457 لاتَطلُب الصَّفا مِمَّن كَدرتَ عَلَيهِ و لَا الوَفاءَ لِمَن غَدَرتَ بِهِ از كسى كه رابطه ات را با او گسسته اى صميميّت مخواه و از كسى كه به او وفا نكرده اى ، وفا طلب مكن . بحار الأنوار، ج 75، ص 37 إنَّ اللَّهَ إذا أرادَ بِعَبدٍ خَيراً إذا عُوتِبَ قَبِلَ چون خداوند خير بنده اى را بخواهد ، هرگاه [آن بنده] مورد گلايه واقع شود ، بپذيرد. تحف العقول، ص 481 العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَى الغَمطِ والجَهلِ خودپسندى، آدمى را از دانشجويى باز می دارد و به ناسپاسى وانكار حق، می خواند. بحار الأنوار، ج 69، ص 199 مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ ورَأيَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَكَ هر كه تمامت دوستى خود را براى تو فراهم آورْد ، تو نيز تمامت طاعت خود را برايش فرآهم آور .تحف العقول، ص 483 عبد اللَّه بن المبارك : و كانَ [الإمامُ الهادي عليه السلام] أطيَبَ النّاسِ بَهجَةً و أصدَقَهُم لَهجَةً امام هادى خوشروترين و راستگوترين مردم بود . مناقب آل أبى طالب ، ج 3 ، ص 338 اُذكُر حَسَراتِ التَّفريطِ بِأخذ تَقديمِ الحَزمِ حسرت كوتاهى كردن را با پيشه كردن دور انديشى ، ياد كن . بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 370 |