در سال 1143 ه. ق، پس از بازگشت محمد بن عبدالوهاب به نجد، بر اساس یك موافقت نامه سرّی بین انگلیس و محمد بن عبدالوهاب، اجرای عملی دعوت جدید آغاز میشود. وظایفی را كه شیخ محمد كم كم و با پشت گرمی نظامی و مالی استعمار باید انجام میداد، به وی ابلاغ شد. این وظایف عبارت بودند از:
1. تكفیر تمام مسلمانان و حلال كردن قتل آنان و غارت اموالشان و هتك ناموس و فروختن آنان در بازار برده فروشان و برده ساختن مردانشان و كنیز گرفتن زنانشان.
2. نابود كردن «كعبه» به نام اینكه جزء آثار بت پرستی است و مانع شدن مردم از حج و تحریك عشایر و قبایل به غارت قافلههای حجاج و كشتن آنان.
3. كوشش برای ایجاد روح نافرمانی نسبت به خلیفه عثمانی، تحریك مردم برای جنگیدن با او و تجهیز لشكرهایی برای این منظور و مبارزه با شریفهای حجاز با تمام وسایل ممكن و كاستن از نفوذ آنان.
4. ویران ساختن قبه ها و ضریحها و اما كن مقدس و مورد احترام مسلمانان در مكه و مدینه و دیگر سرزمینهای اسلامی به نام مبارزه با آثار بت پرستی و شرك و اهانت كردن به شخصیت پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله و خلفای او و بزرگان اسلام.
5. ایجاد هرج و مرج و آشوب و ترور در شهرهای اسلامی به هر اندازه كه بتواند.
6. انتشار قرآنی كه كم و زیادهایی - بر اساس احادیثی كه در مورد تحریف قرآن رسیده است - در آن عملی شده باشد.
در طول این مدت، همفر به عنوان برده و غلام شیخ محمد، سایه به سایه او را تعقیب میكرد و پیوسته او را در اجرای اهداف خود، دلگرمی و امید میبخشید. همفر و محمد بن عبدالوهاب دو سال تمام در نجد، به تهیه مقدمات برای خروج شیخ و اعلام دعوت جدید مشغول بودند. سرانجام در اواسط سال 1143 ه. ق، شیخ محمد تصمیم قطعی برای خروج گرفت.
وزارت مستعمرات پس از چند سال فعالیت، به منظور پشتیبانی سیاسی و نظامی از دعوت شیخ، یكی از گماشتگان خود به نام محمد بن سعود را به همكاری با محمد بن عبدالوهاب ملزم ساخت. بدین ترتیب، با كمك انگلیس، هر دو محمد بر اساس نقشه طراحی شده از سوی بریتانیا به حركت خود ادامه دادند. (36)
1. تكفیر تمام مسلمانان و حلال كردن قتل آنان و غارت اموالشان و هتك ناموس و فروختن آنان در بازار برده فروشان و برده ساختن مردانشان و كنیز گرفتن زنانشان.
2. نابود كردن «كعبه» به نام اینكه جزء آثار بت پرستی است و مانع شدن مردم از حج و تحریك عشایر و قبایل به غارت قافلههای حجاج و كشتن آنان.
3. كوشش برای ایجاد روح نافرمانی نسبت به خلیفه عثمانی، تحریك مردم برای جنگیدن با او و تجهیز لشكرهایی برای این منظور و مبارزه با شریفهای حجاز با تمام وسایل ممكن و كاستن از نفوذ آنان.
4. ویران ساختن قبه ها و ضریحها و اما كن مقدس و مورد احترام مسلمانان در مكه و مدینه و دیگر سرزمینهای اسلامی به نام مبارزه با آثار بت پرستی و شرك و اهانت كردن به شخصیت پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله و خلفای او و بزرگان اسلام.
5. ایجاد هرج و مرج و آشوب و ترور در شهرهای اسلامی به هر اندازه كه بتواند.
6. انتشار قرآنی كه كم و زیادهایی - بر اساس احادیثی كه در مورد تحریف قرآن رسیده است - در آن عملی شده باشد.
در طول این مدت، همفر به عنوان برده و غلام شیخ محمد، سایه به سایه او را تعقیب میكرد و پیوسته او را در اجرای اهداف خود، دلگرمی و امید میبخشید. همفر و محمد بن عبدالوهاب دو سال تمام در نجد، به تهیه مقدمات برای خروج شیخ و اعلام دعوت جدید مشغول بودند. سرانجام در اواسط سال 1143 ه. ق، شیخ محمد تصمیم قطعی برای خروج گرفت.
وزارت مستعمرات پس از چند سال فعالیت، به منظور پشتیبانی سیاسی و نظامی از دعوت شیخ، یكی از گماشتگان خود به نام محمد بن سعود را به همكاری با محمد بن عبدالوهاب ملزم ساخت. بدین ترتیب، با كمك انگلیس، هر دو محمد بر اساس نقشه طراحی شده از سوی بریتانیا به حركت خود ادامه دادند. (36)