حجت الاسلام قرائتی:
به اميرالمومنين گفتند: چه كنيم كه از مرگ نترسيم؟ اگر ميخواهيد از مرگ نترسيد واجبات را انجام دهيد. حرامها را ترك كنيد. اين براي مرگ است.
پس مرگ براي همه هست. راه فراري هم نيست. سن مرگ هم تمام نشده است.
ما در قبرستان كه ميرويم عكس جوانها بيشتر از عكس پيرها است.
بنابراين به ما گفتند: مرگ را فراموش نكنيد.
به ما گفتند: كفنتان بين لباس هايتان باشد تا وقتي ميرويد لباس ديگري را برداريد كفن هم باشد.
نترسيد. دير يا زود بايد اين لباس را بپوشيم. كفن در مقابل چشمتان باشد.
به ما ميگويند: وقتي به حمام ميرويد آب داغ روي سرت مي ريزي ياد مرگ كن.
به ما ميگويند: اگر آتش ديدي ياد كن
. به ما مي گويند: در «مالك يوم الدين» ياد كن.
به ما ميگويند: وقتي وضو ميگيري يك دعايي بخوان دعاي ياد مرگ است.
خدايا يك روزي ميآيد كه صورتها سياه ميشود. صورت من را سفيد كن.
مس پا كه ميكشي بگو: خدا پاي من را در پل صراط نلرزان.
وقتي دستت را مي شويي بگو: خدايا روز قيامت نامه ي اعمالم را در دست راست من بده.
به ما گفتند: هميشه حتي روزه كه ميگيري وقتي تشنه شدي حساب كن در دنيا و قيامت تشنگي هست.
اخه حضرت علی ع می فرمایند (( آنچنان زندگی کنید که انگار می خواهید هزار سال زنده باشید )) خب امثال من نمی تونن مثل آقای قرائتی باشند که کفنشون هر روز جلوی چشمشان باشد 
تازه آقا از شعار تا عمل خیلی فاصله است و خیلی ها که شعار می دن وقت عمل کم میارن 
با این حال خوشبحال مرده شورها 