در سالهای اخیر، تنها چند مربی جرأت کرده اند درباره رخدادهای تکاندهنده مدارس فوتبال پایه ایران سخن بگویند؛ اما شب گذشته، مسعود شجاعی با ناامیدی از برخورد با مسئولان تیمهای پایه فوتبال در ایران در حرفهای قابل تأمل از والدین خواست تا کودکان خود را به این مدارس نفرستند و با تأنی بیشتری اقدام کنند. در ایران هیچ مسئولی نمیخواهد در این باره چیزی را بپذیرید.
به گزارش مشرق، اتفاقات (۱۸+) مدارس فوتبال که کسی جرأت ندارد درباره اش حرف بزندشب گذشته، وقتی گفت وگوی عادل فردوسی پور با مسعود شجاعی به پایان رسید، هافبک ایرانی تیم ملی فرصتی از فردوسی پور خواست تا مسائلی را مطرح کند. در میان حرفهای شجاعی نکته قابل تأملی وجود داشت. او با اشاره به خبر مسائل غیراخلاقی در برخی مدارس فوتبال از والدین خواست تا در فرستادن کودکانشان به مدارس فوتبال، با تأنی بیشتری اقدام کنند.
تنها چند تن در ایران جرأت کرده اند از رخدادهای تکاندهنده مدارس فوتبال سخن بگویند و مابقی به رغم قبول وجود چنین اتفاقات فاجعه باری، تلاش کردهاند زبان به کام بگیرند و به قول خودشان، قبح این مسائل را در فوتبال ایران نشکنند.
از سوی دیگر، فوتبال ایران چنان با حاشیه های تأسفباری همراه است که گویا کسی حوصله ندارد پا در این راه بگذارد که فجایع روی داده در فوتبال، پایه ایران و مدارس فوتبال را به میان بکشد.
اما همواره این خبر بوده که در فوتبال پایه ایران، اتفاقات تکاندهندهای رخ میدهد که اگر خبر کوتاهی از اتفاق مشابه آن در اروپا و امریکا منتشر میشد، وجدان بیدار خبرنگاران صدا و سیما بارها و بارها با گزارشهای آنچنانی به سراغ آن میرفت؛ اما در ایران تنها یک بار نود گزارشی در این خصوص پخش کرد و مقاله دو شماره پیش ماهنامه «دنیای فوتبال» موجب شد تا بار دیگر اخباری در این باره در رسانهها منتشر شود.
در برنامه نود سال گذشته، آیتمی پخش شد که یکی از مربیان میگفت به کودکان در مدارس فوتبال آب پرتقال مسموم و بیهوش کننده میدهند، بعد که بیهوش شد، اقدام به آزار و اذیت آنها میکنند و از صحنه فیلم میگیرند و بعد که بازیکن به هوش آمد، به او نشان میدهند و میگویند، اگر در دادن پول قراردادها و نقل و انتقالات گوش به فرمانشان نباشند، فیلم تکثیر میشود و آبروی نونهال و نوجوان بیچاره برود.
اگر تا پیش از این فوتبال ایران با پدیدههای چون «کارت به کارت» و «قلیان گیت» و «لکسوس گیت» روبهرو بود، این بار رخداد تکان دهنده تری در میان است؛ آزار و اذیت کودکان در مدارس فوتبال و سوءاستفاده از آنها که بنا به گفته برخی از مسئولان و درستاندرکاران فوتبال پایه بسیار گسترده است.
اگر فکر میکنید که این ماجرا تنها در باشگاههای گمنام در جریان است هم اشتباه میکنید. همین چند سال پیش بود که «ش. ل» از کارکنان یکی از باشگاههای بزرگ پایتخت سه کودک را در مدرسه فوتبال این باشگاه مورد تجاوز قرار داد. «ع. م» که اکنون ریاست یکی از کمیته های مبارزه با فساد و ناهنجاری فدراسیون فوتبال را بر عهده دارد، در آن زمان مسئول کمیته انضباطی این تیم بود که در آن ماجرا سکوت کرد و کاری نکرد تا جایی که فرد متجاوز هنوز هم در کنار مسئولان بلندپایه این باشگاه پرطرفدار دیده میشود.
بسیاری بر این باورند که مدارس فوتبال و نبود نظارت بر آنها، باعث چنین اتفاقی میشود؛ اما وقتی مسئولان مربوط حتی زیر بار رخ دادن چنین اتفاقی نمیروند، چگونه میتوان امیدوار بود که تلاشی برای برخورد با آن وجود داشته باشد؟
سخنان شب گذشته مسعود شجاعی، نشان از ناامیدی جامعه ورزشی کشور از مسئولان برای پاکسازی این اتفاقات تکان دهنده داشت و او از خانواده ها خواست تا فرزندانشان را به مدارس فوتبال نفرستند تا اتفاق ناگواری که تمام زندگی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد، برایشان رخ ندهد.
به هر جهت این رخداد تکان دهنده است؛ اما تکاندهنده تر از آن، برخورد نکردن با فاسدان فوتبال ایران است.
