ابوبصير مي گويد: به امام صادق (عليه السلام) عرض كردم: حضرت قائم]عج[ تا پايان زندگاني، در مسجد سهله (كوفه) خواهد ماند؟
فرمود: «آري»؛ پرسيدم: اهل ذمّه در نظرش چگونه خواهند بود؟
فرمود: «با آنان، رفتاري مسالمت آميز خواهد داشت، همان گونه كه پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله) با آن ها رفتار مي كرد. آنان با خواري، جزيه مي پردازند.»
علاّمه مجلسي مي گويد: «شايد اين حكم، مربوط به آغاز قيام باشد، زيرا از ظاهر روايات برمي آيد كه از آنان جز ايمان پذيرفته نيست و اگر نپذيرند، كشته مي شوند.»
براساس اين روايت و طبق بيان علاّمه مجلسي، امام (عليه السلام) نسبت به اهل كتاب (يهود و نصاري) نيز سياست نرمش را پيش مي گيرد. و از آنان مطالبه جزيه مي كند، نه اين كه در همان ابتدا، به جنگ آنان برود و قتل عام كند.
آري، در مرحله بعد، فقط اسلام آوردن و پذيرش دين حق را از آنان مي خواهد؟ در غير اين صورت محكوم به قتل هستند. البته، در هر مرحله اي، عدّه اي از آنان به اسلام مي گروند و يا پرداخت جزيه را مي پذيرند و در نهايت، درصد اندكي خواهد ماند كه قطعاً، افراد عنود و لجوج اند و چاره اي جز تصفيه و ريختن خون آنان، نخواهد بود.
. بحار الانوار، ج 52، ص 376.
. مرآة العقول، ج 26، ص 160.
فرمود: «آري»؛ پرسيدم: اهل ذمّه در نظرش چگونه خواهند بود؟
فرمود: «با آنان، رفتاري مسالمت آميز خواهد داشت، همان گونه كه پيامبراكرم (صلي الله عليه و آله) با آن ها رفتار مي كرد. آنان با خواري، جزيه مي پردازند.»
علاّمه مجلسي مي گويد: «شايد اين حكم، مربوط به آغاز قيام باشد، زيرا از ظاهر روايات برمي آيد كه از آنان جز ايمان پذيرفته نيست و اگر نپذيرند، كشته مي شوند.»
براساس اين روايت و طبق بيان علاّمه مجلسي، امام (عليه السلام) نسبت به اهل كتاب (يهود و نصاري) نيز سياست نرمش را پيش مي گيرد. و از آنان مطالبه جزيه مي كند، نه اين كه در همان ابتدا، به جنگ آنان برود و قتل عام كند.
آري، در مرحله بعد، فقط اسلام آوردن و پذيرش دين حق را از آنان مي خواهد؟ در غير اين صورت محكوم به قتل هستند. البته، در هر مرحله اي، عدّه اي از آنان به اسلام مي گروند و يا پرداخت جزيه را مي پذيرند و در نهايت، درصد اندكي خواهد ماند كه قطعاً، افراد عنود و لجوج اند و چاره اي جز تصفيه و ريختن خون آنان، نخواهد بود.
. بحار الانوار، ج 52، ص 376.
. مرآة العقول، ج 26، ص 160.
