اصطلاحات حدیثی یا درون حدیثی، و مربوط به سند یا متن حدیث است، یا برون حدیثی و مربوط به القاب و كنیههای راویان حدیث، اعم از معصومان ـ علیهم السّلام ـ و دیگران، یا مربوط به طریق تحمّل حدیث، یا دیگر اصطلاحات رایج بین محدّثان میباشد كه مستقیم به سند و متن باز نمیگردد و آنها در این جا ارایه میگردند.
اصطلاحات مربوط به كنیه و القاب
تعدادی از كلمات و اصطلاحات در بین محدّثان رواج داشته و دارد كه مربوط به كنیه و القاب آنها میباشد و آنها به دو گروه، مخصوص معصومان ـ علیهم السّلام ـ و غیر معصوم، تقسیم شده است كه چنین است:
1. القاب مختص به معصومان ـ علیهم السّلام ـ
گروهی از اصطلاحاتی كه در بین محدّثان، به هنگام نقل حدیث به كار میرود، مخصوص معصومان ـ علیهم السّلام ـ و مراد راوی حدیث، به هنگام گفتن، یا نوشتن در آخر سند حدیث، میباشند[1] كه چنین است:
ابوالقاسم ـ علیه السّلام ـ : مقصود از «ابوالقاسم»، حضرت رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ و حضرت صاحب الامر ـ عجّل الله تعالی فرجه الشریف ـ میباشد و به صورت مطلق، مراد، «بقیه الله» است.
اصطلاحات مربوط به كنیه و القاب
تعدادی از كلمات و اصطلاحات در بین محدّثان رواج داشته و دارد كه مربوط به كنیه و القاب آنها میباشد و آنها به دو گروه، مخصوص معصومان ـ علیهم السّلام ـ و غیر معصوم، تقسیم شده است كه چنین است:
1. القاب مختص به معصومان ـ علیهم السّلام ـ
گروهی از اصطلاحاتی كه در بین محدّثان، به هنگام نقل حدیث به كار میرود، مخصوص معصومان ـ علیهم السّلام ـ و مراد راوی حدیث، به هنگام گفتن، یا نوشتن در آخر سند حدیث، میباشند[1] كه چنین است:
ابوالقاسم ـ علیه السّلام ـ : مقصود از «ابوالقاسم»، حضرت رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ و حضرت صاحب الامر ـ عجّل الله تعالی فرجه الشریف ـ میباشد و به صورت مطلق، مراد، «بقیه الله» است.