تحولي بزرگ در «توليد و انتقال دارو» با كشف محقق جوان ايراني

زینب

کاربر حرفه ای
"بازنشسته"
dm-2W66.jpg
[/URL][/IMG]




شكستي آزمايشگاهي كه يك دستاورد علمي عظيم بود!

تحولي بزرگ در «توليد و انتقال دارو» با كشف محقق جوان ايراني

آنچه كه محقق ايراني دانشگاه مرکزی فلوریدا به عنوان يك تجربه شكستخورده تصور كرده بود، منجر به يك كشف پر بركت شده كه دانشمندان آن را يك تغييردهنده بالقوه براي توليد انبوه نانوذرات خواندهاند.

پيش بيني مي شود يافته هاي سروش شباهنگ، فارغالتحصيل دانشكده نور و فتونيك دانشگاه مركزي فلوريدا در نهايت شيوه توليد و انتقال مواد دارويي را دگرگون كند.

اين كشف بر مبناي استفاده از حرارات براي تجزيه الياف بلند و نازك به دانههاي ريز بوده كه قادر به نگهداري از چندين نوع ماده در يك مكان هستند. اين يافته كه در مجله نيچر منتشر شده، راه را به دنيايي از كاربردها باز كرده است.

كريگ آرنولد، دانشيار مهندسي مكانيك و هوافضا در دانشگاه پريستون و كارشناس تعاملات ليزري ماده كه در اين پژوهش حضور نداشته، اين دستاورد را منحصر به فرد خواند.

به گفته آرنولد، با يك شيوه جديد غير شيميايي توليد ذرات مشابه با هر اندازه در مقادير زياد، كاربردهاي احتمالي اين دستاورد غيرقابل تصور هستند.

اولين چشمانداز اين دستاورد، ساخت ذراتي با قابليت انتقال دارو بوده كه براي مثال ميتواند عوامل مختلف را براي مبارزه با تومور تركيب كند يا ذراتي كه به تركيب يك جزء داراي زمان انتشار با مواد دارويي كه تنها در زمان رسيدن به سلولهاي هدف آلوده فعال ميشوند، ميپردازند.

ايمان ابورضي، دانشيار دانشكده نور و فوتونيك دانشگاه مركزي فلوريدا و مربی و مشاور شباهنگ اظهار كرد: با اين رويكرد ميتوانيد يك ساختار بسيار پيچيده را بدون نياز به تلاش بيشتر از زمان ساخت ساختارهاي ساده به وجود بياوريد.

شيوه شباهنگ بر حرارت براي تجزيه الياف گداخته به قطرات گرد تكيه دارد. براي درك بهتر آن تصور كنيد كه آب از يك شير آب چكه ميكند.

الياف شيشه شايد يكي از شناخته شده ترين رشته هاي استوانهاي هستند كه اطلاعات ديجيتالي را در مسافتهاي طولاني منتقل ميكنند. دانشمندان از مدتها قبل در حال جستجو براي راههايي در جهت ارتقاي خلوص الياف شيشه براي جايجايي سريعتر و بدون اختلال امواج نوري هستند.

شباهنگ به همراه جوشوا كاوفمن بر روي چنين پروژهاي كار كرده و الياف شيشه را در يك دستگاه خانگي كاهشدهنده حرارت داده و كشيدند.

شباهنگ متوجه شد كه به جاي نتيجه دلخواه نازكتر شدن مركز كابل، اين ماده در حقيقت به چندين كره مينياتوري تقسيم شد.

شباهنگ اظهار كرد: اين نتيجه براي ما نوعي شكست محسوب ميشد؛ اما هنگامي كه ابورضي از اين نتايج آگاه شد، دريافت كه اين شكست در حقيقت يك دستاورد بزرگ است.

ابورضي و ديگر دانشمندان ميدانستند كه طبق نظريات، الياف نوري مذاب بايد با فرآيندي موسوم به بی ثباتی ریلی همراه شوند كه دلايل تجزيه يك یک جریان سیال در حال سقوط را به قطرات توضيح ميدهد.

تجربه شباهنگ نشان داده كه حرارات دادن و سپس سرد كردن چندين رشته الياف ميتواند اين نظريه را به واقعيت تبديل كند. ذرات يك شكل شبيه به قطره بوجود آمدند. همچنين شباهنگ نشان داد كه هنگامي كه يك كره شكل گرفت، ميتوان مواد اضافي را به آن افزوده و مانند قطعات لوگو در محل نگهداشت كه منجر به ذراتي با ساختارهاي داخلي پيچيده خواهد شد.

اهميت خاص اين پژوهش در ساخت ذرات شبيه به توپ ساحلي بوده كه از دو ماده متفاوت آميخته با هم در يك شيوه متغير شبيه به خطوط روي توپ ساحلي تشكيل شده است./ایسنا
 
بالا