دیسکهای حالت جامد (ssd)

شیخ رجبعلی

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
دیسکهای حالت جامد (SSD) از جمیع جهات به دیسکهای سخت سنتی شبیه هستند. این نوع از دیسک را با استفاده از پورت ساتا (SATA) به بورد اصلی (مادر بورد) وصل میکنند (گرچه دیسکهایی با پورت PCI Express نیز موجود هستند، که کارایی بسیار بالا و سرعت بینظیری دارند)، این دیسکها همچنین مانند هر محصول مشابهی دیگری کار ذخیره و بازیابی اطلاعات را به خوبی انجام میدهند.
با این وجود، در دیسکهای حالت جامد دیگر خبری از صفحات مغناطیسی یا هد خواندن و نوشتن نیست و حافظههای فلش NAND جای آن ها را گرفته است، بدین ترتیب این دسته از دیسکها فاقد اجزای مکانیکی یا مغناطیسی معمول هستند.
با حذف اجزای مکانیکی این دسته از دیسکها قادر به ارائهی کارایی به مراتب بهتری هستند. دیسکهای SSD را میتوان سریعترین دیسکهای ذخیرهسازی فعلی دانست. SSDها نه تنها سرعت بالایی در خواندن و نوشتن اطلاعات دارند، بلکه میتوانند به راحتی حجم بالایی از کار را در مدت زمان بسیار کوتاهی انجام دهند.

ssd-vs-hard-drives-vs-hybrids-3.jpg










در حالی که سریعترین دیسکهای سخت سنتی تنها میتوانند با سرعتی معادل 200 مگا بایت بر ثانیه و سرعت دسترسی چند میلی ثانیه کار کنند، سریعترین دیسکهای SSD دارای سرعت بیشینهی 550 مگا بایت بر ثانیه (یا بیشتر) در بستر ساتا هستند،
در حالی که سرعت دسترسی به اطلاعات در آنها تنها کسری از میلی ثانیه میباشد. به طور خلاصه میتوان توصیه کرد که از دیسکهای SSD باید در سیستمهای بسیار سریعی که میبایست پاسخگویی بالایی داشته باشند بهره برد، رایانههایی که نیازمند زمان بوت (بالا آمدن سیستم) بسیار کم، اجرای سریع برنامهها و سرعت فوقالعاده در نقل و انتقال فایلها میباشند
 
بالا