به گزارش مشرق، روز گذشته خبر ارسال موفقیتآمیز دومین میمون با نام فرگام به فضا منتشر شد که با انعکاس گسترده رسانه های جهان مواجه شد.
بسیاری از رسانه ها به نگرانی غرب از پیشرفت دانش و تکنولوژی در ایران اشاره و ارسال میمون را بخشی از تلاش های تهران برای ارسال انسان به فضا عنوان کردند.
[h=1]جزئیاتی از نحوه پرتاب و بازگشت سالم “فرگام” از فضا [/h]
دانشمندان و متخصصان فضایی جمهوری اسلامی ایران، کاوشگر «پژوهش» حامل دومین میمون فضایی را به منظور توسعه تحقیقات فضایی با موفقیت به فضا پرتاب و بازیابی کردند. به گزارش مشرق، کاوشگر «پژوهش»، آخرین محموله زیستی حامل دومین میمون فضایی با نام «فرگام»، بامداد امروز توانست ماموریت زیر مداری خود را با موفقیت کامل پشت سر بگذارد تا جمهوری اسلامی ایران یک گام دیگر به اعزام انسان به فضا نزدیک تر شود.
فرگام یک نام ایرانی است که از دو کلمه فر+گام تشکیل شده و به معنای فرخنده پی، دارای قدم نیک و خوش قدم آمده است.
کاوشگر پژوهش که حامل یک میمون از نژاد «رزوس» بود پس از طی یک مسیر زیرمداری تا ارتفاع 120 کیلومتر در مدت زمان حدود 15 دقیقه توانست به زمین باز گردد و موجود زنده را سالم بازیابی کند.
در طول این ماموریت دانشمندان فضایی کشور توانستند علایم محیطی داخل محموله زیستی از جمله صوت، تصویر، ترکیب گازی و علائم حیاتی موجود زنده نظیر نوار قلب و شاخصهای تعیین کننده وضعیت عمومی در طول پرواز زیر مداری را ثبت و کنترل نموده و در ایستگاه های زمینی آنها را لحظه به لحظه رویت کنند.
این اطلاعات ارزشمند دریافتی به متخصصین کشورمان این فرصت را میدهد تا در زمینه های گوناگون از جمله زیست فضایی، فیزیولوژی، هوافضا و مهندسی پزشکی تحقیقات در حوزه فناوری فضایی تامین کنند. پرتاب کاوشگر پژوهش و بازیابی آن، گام بلند دیگری در راستای نزدیک شدن جمهوری اسلامی ایران به اعزام انسان به فضا به شمار میرود. از ویژگیهای جدیداین کاوشگر می توان به استفاده از پرتابگر با سوخت مایع که به دلیل اعمال سطح شتاب و ارتعاش پایین تر بر محموله زیستی نسبت به پرتابگر های قبلی جهت ماموریت های حامل موجود زنده از قابلیت های بالا تری برخوردار است اشاره کرد. به کار گیری فناوری ضربه گیر فرود برای کاهش ضربه وارده به موجود زنده در زمان نشست، حداقل سازی زمان جستجو و نجات محموله و پاسخگویی مطلوب چتر نجات در مرحله پایانی پرواز از دیگر ویژگی های کاوشگر پژوهش به شمار می رود. گفتنی است که در بهمن ماه سال 1391 دانشمندان ایرانی موفق شدند توسط "کاوشگر پیشگام " اولین میمون را به فضا ارسال و به سلامت بازیابی نمایند. با تکرار این موفقیت و دستاوردهای جدید آن، جایگاه جمهوری اسلامی ایران در فناوری زیست- فضایی بیش از پیش تثبیت گردید. جمهوری اسلامی ایران در سال 1387با پرتاب کاملاً مستقل اولین ماهواره تماماً ایرانی با نام امید توانست وارد باشگاه فضایی جهان شود. محمد ابراهیمی چندی پیش درباره پرتاب کاوشگرها فته بود: فرستادن فضانورد به مدار زمین در دو مرحله ˈاعزام انسان به زیر مدار و اعزام مداری تقسیم بندی می شودˈ که این طرح هنوز به صورت رسمی آغاز نشده است.
وی مساعد بودن شرایط جوی و آب و هوایی را از جمله الزامات اعزام موجود زنده به فضا عنوان کرد و گفت: دومین کاوشگر پیشگام پرتابی متفاوت از کاوشگر پیشگام یک خواهد داشت.
رییس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران با بیان اینکه این کپسول زیستی حامل سوخت مایع خواهد بود اما کاوشگر آن همان کاوشگر پیشگام است، افزود: اکنون عملیات آماده سازی چند میمون از نژاد رزئوس در حال انجام است و علاوه بر این تست چند موجود زنده در ابعاد میمون نیز برای اعزام به فضا در دست انجام است.
ابراهیمی در توضیح نوع سوخت حامل فضایی گفت: نوع سوختی که حامل های فضایی دارد در دو نوع جامد و مایع است که در پرتاب اولیه میمون فضانورد از سوخت جامد استفاده شد که شتاب بیشتری ایجاد می کنند اما سوختهای مایع شتاب کمتری دارند که برای سلامتی موجود زنده و حفاظت از آن سوخت مناسبتری محسوب می شود.
وی تفاوت شتاب در استفاده از سوخت مایع نسبت به سوخت جامد را کاهش حدود 60 درصدی عنوان کرد و گفت: در سوخت مایع شتاب حامل فضایی 60 درصد کاهش می یابد و برای مثال اگر در حامل فضایی سوخت جامد شتاب 10 درنظر گرفته شده بود با سوخت مایع این شتاب به حدود 6 می رسد که این مقوله بسیار مفید است و ما را از نظر ساخت فضاپیما آماده تر می کند.
رییس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران تاکید کرد: موجود زنده ای که قرار است برای بار دوم به فضا فرستاده شود از همان نسل و نژاد میمون پیشگام – نژاد رزئوس – خواهد بود.
