فارس - به زبان ساده یعنی شما می توانید با مصرف برق کمتر، میزان اطلاعات بیشتری را ذخیره کنید.
محققان IBM فناوری جدیدی را ابداع کردهاند که ضمن افزایش ظرفیت ذخیرهسازی اطلاعات به صورت دیجیتالی، میزان انرژی برق مورد نیاز برای این کار را هم کاهش میدهد.
به نقل از کامپیوترورلد، فناوری یاد شده که spintronics نام دارد مخفف سه کلمه spin transport electronics است.
در این شیوه از دستکاری شیوه چرخش طبیعی الکترونها در درون میدان مغناطیسی در ترکیب با مواد نیمه هادی برای ذخیرهسازی و نگارش و قرائت اطلاعات با سرعت و کیفیت بهتر استفاده میشود.
دانشمندان میگویند با تغییر جهتگیری محور الکترونها توانستهاند به آنها صفر یا یک را نسبت دهند و این شیوه نوین را برای ذخیرهسازی اطلاعات به کار بگیرند.
به عنوان مثال اگر الکترون در محور رو به بالا قرار بگیرد یک بوده و اگر یک الکترون در محور رو به پایین باشد نسبت صفر به آن داده میشود.
مشکل این فناوری زمان بسیار اندک باقی ماندن الکترون در یک محور رو به بالا یا پایین است که از ۱۰۰ پیکوثانیه فراتر نمی رود.
هر پیکوثانیه یک هزارم یک نانوثانیه است و این زمان بسیار کوتاه برای کامل کردن یک چرخه محاسباتی در رایانهها مناسب نیست.
محققان کماکان در تلاش هستند با افزایش این چرخه حیات به ۳۰ برابر و رساندن آن به ۱.۱ نانوثانیه به کارگیری فناوری یاد شده را ممکن کنند.
محققان IBM فناوری جدیدی را ابداع کردهاند که ضمن افزایش ظرفیت ذخیرهسازی اطلاعات به صورت دیجیتالی، میزان انرژی برق مورد نیاز برای این کار را هم کاهش میدهد.
به نقل از کامپیوترورلد، فناوری یاد شده که spintronics نام دارد مخفف سه کلمه spin transport electronics است.
در این شیوه از دستکاری شیوه چرخش طبیعی الکترونها در درون میدان مغناطیسی در ترکیب با مواد نیمه هادی برای ذخیرهسازی و نگارش و قرائت اطلاعات با سرعت و کیفیت بهتر استفاده میشود.
دانشمندان میگویند با تغییر جهتگیری محور الکترونها توانستهاند به آنها صفر یا یک را نسبت دهند و این شیوه نوین را برای ذخیرهسازی اطلاعات به کار بگیرند.
به عنوان مثال اگر الکترون در محور رو به بالا قرار بگیرد یک بوده و اگر یک الکترون در محور رو به پایین باشد نسبت صفر به آن داده میشود.
مشکل این فناوری زمان بسیار اندک باقی ماندن الکترون در یک محور رو به بالا یا پایین است که از ۱۰۰ پیکوثانیه فراتر نمی رود.
هر پیکوثانیه یک هزارم یک نانوثانیه است و این زمان بسیار کوتاه برای کامل کردن یک چرخه محاسباتی در رایانهها مناسب نیست.
محققان کماکان در تلاش هستند با افزایش این چرخه حیات به ۳۰ برابر و رساندن آن به ۱.۱ نانوثانیه به کارگیری فناوری یاد شده را ممکن کنند.