●●● ابیات ناب شروع شده با حرف غ●●●
- نویسنده موضوع زهرا
- تاریخ شروع
غم که میآید در و دیوار، شاعر میشود
در تو زندانیترین رفتار شاعر میشود
* * *
غیرمعمولیست رفتار من و شک کرده است
در تو زندانیترین رفتار شاعر میشود
* * *
غیرمعمولیست رفتار من و شک کرده است
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
ـ چند روزی میشود ـ مادر بــه خیلـی چیزها
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
* * *
غروب بـــود و خیابان هنـــــوز روشن بود
مناره ها همه با " قل اعوذ..." روشن بود
مناره ها همه با " قل اعوذ..." روشن بود
:golez20::golez20::golez20::golez20::golez20::golez20::golez20::golez20::golez20:
غلام عشق شو کاندیشه این است
همه صاحبدلان را پیشه این است
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
غم غریبی و غربت چو بر نمی تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم
غلام عشق شو کاندیشه این است
همه صاحبدلان را پیشه این است
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
غم غریبی و غربت چو بر نمی تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم
غبار خط بپوشانید خورشید رخش یارب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی وریا کرد
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد
غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گدا صفتی کیمیا گری داند
غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببازد چو درد دل شمرم
غم جهان مخور و پند مبر از یاد
که این لطیفه ی نغزم ز رهروی یاد است
غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را
غلام نرگس چمّاش آن سهی سروم
که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
:joda19:
غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
غم زمانه که هیچش کران نمیبینم
دواش جز می چون ارغوان نمیبینم
غلام عشق شو کاندیشه این است
همه صاحبدلان را پیشه این است حافظ
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک اندازحافظ
:joda29:
غم غریبی و غربت چو بر نمی تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم
حافظ
غبار خط بپوشانید خورشید رخش یارب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد
حافظ
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی وریا کرد
حافظ
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد
حافظ
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد
حافظ
غم غریبی و غربت چو بر نمی تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم
حافظ
غبار خط بپوشانید خورشید رخش یارب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد
حافظ
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی وریا کرد
حافظ
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد
حافظ
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد
حافظ
:joda27:
غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گدا صفتی کیمیا گری داند
حافظ
غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببازد چو درد دل شمرم
حافظ
غمت در نهانخانه دل نشیند به نازی که لیلی به محمل نشیند
طبیب اصفهانی
غلط است آنکه گویند به دل ره است دل را
دل من زغصه خون شد دل تو خبر ندارد
غبار آیینه ی دل حجاب دیده ی ما ست
وگرنه شاهد ما بی نقاب می گذرد
شهریار
:joda39:
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
غیر از این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است
در سراپای وجودت هنری نیست که نیست
غمم غم بی و غمخوار دلم غم
غمم هم مونس هم یار و همدم
غمم نهله که مو تنها نشینم
مریزا بارک الله مرحبا غم
(باباطاهر)
غمم نمیخورد ایام و جای رنجش نیست
هزار شکر که بی غم نمیگذارندم
(سایه)
غم تو با دل من پنجه درافکند و رواست
که این دلیر به بازوی آن هماورد است
(سایه)