شهید آیت الله دستغیب در کتاب استعاذه اش می گوید:
پس از آن که حضرت نوح علیه السلام نفرین کرد و همه ی کفار غرق شدند، ملکی در پیش او ظاهر شد .شغل حضرت نوح (ع) کوزه گری بود. او کوزه هایی از گل درست می کرد و پس از خشک کردن می فروخت .ملک کوزه ها را یکی یکی از حضرت نوح (ع) می خرید و پیش چشمش آن را خرد می کرد و می شکست. پیامبر ناراحت شد و به او اعتراض کرد که این چه کاری است می کنی ؟
فرشته فرمود :
فرشته فرمود :
به تو مربوط نیست ! من خریده ام و اختیارش را دارم .
حضرت نوح (ع) فرمود : لکن من آن را ساخته ام. ملک گفت :کوزه هایی ساخته ای، نه این که خلق کرده ای . اینک من که آن را می شکنم، تو ناراحت می شوی .چطور نفرین کردی که این همه خلق خدا هلاک گردند؛ در حالی که خدا بنده را خلق کرده و آن ها را دوست دارد .
نوح پس از این قضیه از بس گریه کرد، نامش را نوح گذاشتند.
غرض، شفقت پروردگار است. خالق ، مخلوق خودش را دوست دارد .