تفاوت های رفتاری دختربچه ها و پسربچه ها
بهطور کلی پسرها و دخترها با توجه به طبیعت و جنسیت شان ممکن است رفتارهای کاملا متفاوتی داشته باشند، اما نه به این معنی که هر دختر و پسری حتما تفاوت بسیار زیادی با هم دارند و ضرورتا از الگوهای معمول جنسیت خود پیروی خواهند کرد.
معمولا دختربچه ها زودتر از پسربچه ها راه میافتند و حتی مهارت بهتری در کنترل تحریکات روده ای و مثانه خود دارند. علاوه بر این، نسبت به پسرها اجتماعیتر هستند و در یک سال اول تولد بیشتر با اطرافیان رابطه برقرار میکنند و رفتار دوستانه تر و آرامتری نشان میدهند درحالی که پسرها بیش از احساسات دیگران به داشته ها و وسایل شان توجه نشان میدهند زیرا آن ها ترجیح میدهند در خودشان به مکاشفه بپردازند تا احساسات جمعی را درک کنند.
با توجه به اینکه در دختران ارتباط بین دو نیمکره با موفقیت بیشتری برقرار میشود بنابراین توانایی های کلامی دختران بسیار بالاتر است. معمولا در 7-6 سالگی، هنگامی که کودکان آموزش جدی را شروع میکنند، به طور مقطعی، پسران از لحاظ ذهنی کمی عقبتر از دختران هستند و درنتیجه «هماهنگی حرکتی ظریف» مثل نگهداشتن مداد یا استفاده از قیچی دیرتر در آنها شکل میگیرد. البته هرچند دختربچه ها در مهارت هایی مانند صحبت کردن، خواندن و نوشتن بهتر از پسربچه ها هستند و این ویژگی را در خود حفظ میکنند و پسربچه ها دیرتر به مهارتهای کلامی میرسند، اما آنها هم خیلی زود و از سنین پایین تواناییهای تصویرسازی و خیالپردازیشان را در خود بروز میدهند.
معمولا پسران پس از 5 سالگی با رشد ناگهانی اندامها روبهرو میشوند و سریع تر از دخترها به رشد فیزیکی میرسند اما روند یادگیری استفاده از مهارتهای شان کندتر است و پس از 5 سالگی به حالت متعادلی در رشد فیزیکی و مهارت رفتاری میرسند. جالب است بدانید پسران به اندازه دختران توانایی تشخیص یک منبع صوت را با حس شنواییشان ندارند و شنوایی دختران قوی تر است.
پسربچه ها در مقایسه با دختربچهها پرجنبوجوشتر و فعال تر و مدام در حال حرکتند. آنها اسباب بازیهای پرسر و صدا و پرزرق و برق مانند اتومبیلهای دارای چراغ و آژیر را دوست دارند و معمولا هنگام بازی کمی خرابکاری میکنند، اما این خرابکاریها اتفاقی است اما دخترها معمولا به بازیهای آرامتر مثل بازی با عروسک، حیوانات خانگی، خالهبازی یا پرستاری خانگی علاقه نشان میدهند و هنگام بازی با اسباببازیهایشان صحبت و از تعارفات ملایم و تک گویی استفاده میکنند که این شیوه ارتباطی متضاد با شیوه پسرها هنگام بازی است.
اگر نگران کمحرفی پسر بچهتان در کودکی هستید، بهتر است بدانید دختران معمولا زودتر یاد میگیرند حرف بزنند و تمایل بیشتری هم به حرف زدن نشان میدهند. آنها از گوش دادن به صحبتهای شما لذت میبرند و معمولا آنچه برایشان اتفاق افتاده را به هر نوعی که شده برایتان تعریف میکنند، اما پسرها ترجیح میدهند زیاد حرف نزنند.
آنها به اندازه دختران به جزئیات توجه نشان نمیدهند و پاسخهایشان یکی دو کلمهای و در حدی است که اصل قضیه را برساند. این خصوصیت پسران احتمالا به خاطر طبیعت شلوغ کار آنها و بی علاقگیشان به نشستن و حرف زدن در هنگامی است که میتوانند این ور و آن ور بروند.
دختربچهها حین بازی کمتر با همسالان خود درگیر میشوند و مشکلات رفتاری پیدا میکنند. معمولا رفتارهای رقابتی و سرکشی پسرها بیش از دخترهاست به همین دلیل بیشتر شاهد درگیری آنها با همسالانشان هستید.
براساس نتایج مطالعات، پسران در مقایسه با دختران از نظر جسمی پرخاشگرتر هستند. این تفاوت بهخصوص هنگامی مشخص میشود که کودکان خشمگین میشوند. البته هرچند پسران از نظر جسمی پرخاشگرترند اما بررسیها نشان میدهد دختران در بروز پرخاشگری کلامی پیشروتر از پسران هستند و بیشتر از پرخاشگری کلامی مانند فریاد زدن استفاده میکنند. جالب است بدانید همچنین بروز پرخاشگری رابطهای بیشتر در دختران دیده میشود. به عبارت سادهتر، در این نوع پرخاشگری، رفتارهایی مثل تنفر نسبت به دیگران، شایعهپراکنی کینهتوزی و نادیده گرفتن اطرافیان به علت عصبانیت بیشتر در دختران بروز میکند.
منبع : شهرزاد/تبیان
بهطور کلی پسرها و دخترها با توجه به طبیعت و جنسیت شان ممکن است رفتارهای کاملا متفاوتی داشته باشند، اما نه به این معنی که هر دختر و پسری حتما تفاوت بسیار زیادی با هم دارند و ضرورتا از الگوهای معمول جنسیت خود پیروی خواهند کرد.
معمولا دختربچه ها زودتر از پسربچه ها راه میافتند و حتی مهارت بهتری در کنترل تحریکات روده ای و مثانه خود دارند. علاوه بر این، نسبت به پسرها اجتماعیتر هستند و در یک سال اول تولد بیشتر با اطرافیان رابطه برقرار میکنند و رفتار دوستانه تر و آرامتری نشان میدهند درحالی که پسرها بیش از احساسات دیگران به داشته ها و وسایل شان توجه نشان میدهند زیرا آن ها ترجیح میدهند در خودشان به مکاشفه بپردازند تا احساسات جمعی را درک کنند.
با توجه به اینکه در دختران ارتباط بین دو نیمکره با موفقیت بیشتری برقرار میشود بنابراین توانایی های کلامی دختران بسیار بالاتر است. معمولا در 7-6 سالگی، هنگامی که کودکان آموزش جدی را شروع میکنند، به طور مقطعی، پسران از لحاظ ذهنی کمی عقبتر از دختران هستند و درنتیجه «هماهنگی حرکتی ظریف» مثل نگهداشتن مداد یا استفاده از قیچی دیرتر در آنها شکل میگیرد. البته هرچند دختربچه ها در مهارت هایی مانند صحبت کردن، خواندن و نوشتن بهتر از پسربچه ها هستند و این ویژگی را در خود حفظ میکنند و پسربچه ها دیرتر به مهارتهای کلامی میرسند، اما آنها هم خیلی زود و از سنین پایین تواناییهای تصویرسازی و خیالپردازیشان را در خود بروز میدهند.
معمولا پسران پس از 5 سالگی با رشد ناگهانی اندامها روبهرو میشوند و سریع تر از دخترها به رشد فیزیکی میرسند اما روند یادگیری استفاده از مهارتهای شان کندتر است و پس از 5 سالگی به حالت متعادلی در رشد فیزیکی و مهارت رفتاری میرسند. جالب است بدانید پسران به اندازه دختران توانایی تشخیص یک منبع صوت را با حس شنواییشان ندارند و شنوایی دختران قوی تر است.
پسربچه ها در مقایسه با دختربچهها پرجنبوجوشتر و فعال تر و مدام در حال حرکتند. آنها اسباب بازیهای پرسر و صدا و پرزرق و برق مانند اتومبیلهای دارای چراغ و آژیر را دوست دارند و معمولا هنگام بازی کمی خرابکاری میکنند، اما این خرابکاریها اتفاقی است اما دخترها معمولا به بازیهای آرامتر مثل بازی با عروسک، حیوانات خانگی، خالهبازی یا پرستاری خانگی علاقه نشان میدهند و هنگام بازی با اسباببازیهایشان صحبت و از تعارفات ملایم و تک گویی استفاده میکنند که این شیوه ارتباطی متضاد با شیوه پسرها هنگام بازی است.
اگر نگران کمحرفی پسر بچهتان در کودکی هستید، بهتر است بدانید دختران معمولا زودتر یاد میگیرند حرف بزنند و تمایل بیشتری هم به حرف زدن نشان میدهند. آنها از گوش دادن به صحبتهای شما لذت میبرند و معمولا آنچه برایشان اتفاق افتاده را به هر نوعی که شده برایتان تعریف میکنند، اما پسرها ترجیح میدهند زیاد حرف نزنند.
آنها به اندازه دختران به جزئیات توجه نشان نمیدهند و پاسخهایشان یکی دو کلمهای و در حدی است که اصل قضیه را برساند. این خصوصیت پسران احتمالا به خاطر طبیعت شلوغ کار آنها و بی علاقگیشان به نشستن و حرف زدن در هنگامی است که میتوانند این ور و آن ور بروند.
دختربچهها حین بازی کمتر با همسالان خود درگیر میشوند و مشکلات رفتاری پیدا میکنند. معمولا رفتارهای رقابتی و سرکشی پسرها بیش از دخترهاست به همین دلیل بیشتر شاهد درگیری آنها با همسالانشان هستید.
براساس نتایج مطالعات، پسران در مقایسه با دختران از نظر جسمی پرخاشگرتر هستند. این تفاوت بهخصوص هنگامی مشخص میشود که کودکان خشمگین میشوند. البته هرچند پسران از نظر جسمی پرخاشگرترند اما بررسیها نشان میدهد دختران در بروز پرخاشگری کلامی پیشروتر از پسران هستند و بیشتر از پرخاشگری کلامی مانند فریاد زدن استفاده میکنند. جالب است بدانید همچنین بروز پرخاشگری رابطهای بیشتر در دختران دیده میشود. به عبارت سادهتر، در این نوع پرخاشگری، رفتارهایی مثل تنفر نسبت به دیگران، شایعهپراکنی کینهتوزی و نادیده گرفتن اطرافیان به علت عصبانیت بیشتر در دختران بروز میکند.
منبع : شهرزاد/تبیان