[h=1]
[/h]ممکن است همسرتان در جمع های خانوادگی کم صحبت کند و یا بعد از برگشتن از محل کار توضیحی از کار روزانه و اتفاقاتی که افتاده ندهد و در مقابل سوال و اعتراض شما به اتاقی رفته، در را به روی خویش ببندد.
میخواهم موضوعی را بگویم كه شاید بسیاری از خانمها نشنیده باشند. بهتر است بیپرده بگویم اینكه آقایان بر خلاف تصور خانمها چندان هم كم حرف نیستند. بسیاری از زنان تصور میكنند كه همسرانشان قوی ولی خیلی كم حرفند. در واقع خانمها در شگفتند كه این همسران قوی چرا درباره احساسات و افكار خود چیزی نمی گویند یا به اصطلاح همه اش توی خودشان هستند.
اما، واقعیت این است كه مردان هم دوست دارند در باره امیدها و آرزوها، ترسها و افكار، احساسات و عواطف خود حرف بزنند. شما سعی میكنید ساعتی را با همسرتان و به دور از جار وجنجال بچهها تنها بمانید به آن امید كه شاید كمی هم در باره خودتان و زندگی مشتركتان با هم گفتگو داشته باشید اما، غالبا مثل مجسمه ابوالهول ساكت میماند.
آن وقت است كه از خودتان میپرسید: چی شده؟ چرا چشم از تلویزیون بر نمی دارد؟ چرا از خودش، روابطمان یا مسائل و مشكلات مالی كه داریم حرفی نمیزند؟ چرا به سر و وضع خانه نمیرسد؟ چرا نمی تواند 10 دقیقه، فقط 10 دقیقه، از خودش، كارهاش و از خودمان برایم بگوید؟!
در واقع، از هر 5 زن، یكی از اینكه همسرش با او ارتباط كلامی خوبی ندارد، گله مند است. 30 در صد آقایان هم مهمترین دلیل اختلاف در زندگی مشتركشان را، ناتوانی آنان در ایجاد ارتباط كلامی با همسرانشان میدانند. به راستی چرا؟
پاسخ این است: حتی مردانی كه علاقهمندند در باره احساسات و عواطف و خواستههای خود با همسرانشان حرف بزنند یا درد دل كنند؛ یعنی با آنها رابطه كلامی برقرار كنند، این را كاری ساده و راحت نمی بینند.
دلا یلی وجود دارد كه باعث می شود مردان به جای بیان احساسات خود لب فرو بندند؛ ممکن است کم حرفی همسرتان ناشی از عوامل زیر باشد:
- محصول فرهنگ خانواده ای است که در آن افراد خانواده کمتر ارتباط برقرار می کردند.
- تجربه مثبت از گفتگو با همسر خود ندارد. زنان، همیشه در صحبت كردن گوی سبقت را از دیگران میربایند. البته، آقایان این را بهخوبی میدانند؛ ونیز می دانند كه بیش از یک سوم زنان عقیده دارند كه مردها به كلی نمی توانند با همسرانشان رابطه كلامی خوبی بر قرار كنند و قادر به درک آنان نیستند و نتیجه اینكه، مردها از حرف زدن خیلی میترسند؛ چون اگر ضمن صحبت اشتباه كنند، دچار درد سر میشوند.
- زن از شوهرش بیش از اندازه انتظار دارد. مردها در خانه نیاز به آرامش دارند؛ از نظر یك زن، وقتی مرد قدم به خانه میگذارد باید از سیر تا پیاز همه آنچه را كه طی روز در بیرون از خانه برایش اتفاق افتاده با همسرش در میان بگذارد. بنا براین، وقتی مرد از محیط كاری پر تنش به خانه بر میگردد و با همسری روبرو می شود كه انتظار دارد با او وارد یك بحث جدی بشود، تنها یك راه برایش میماند؛ گریز از ورود به بحث و البته گاهی اوقات هم برعكس تسلیم می شود. مردها دوست ندارند در تنگنا قرار گیرند و مثل یک شاهد عینی یا مجرم از سوی همسر خود زیر بمباران سؤال قرار گیرند. وقتی زن از همسرش می خواهد كه بیشتر با او به گفتگو بنشیند و مرد در مقابل این خواست همسرش مثل گذشته بر خورد می كند، اختلافات آنها بالا میگیرد.
- احساس می کند حرف اساسی ندارد و اگر حرف بزند کوچک می شود. چرا که مردها كمی وحشتزده هستند؛ بیتردید، زنان در ایجاد رابطه با دیگران مهارت بسیار دارند.
زنان معمولا بعداز نوشیدن یكی دو فنجان چای و كمی گپ زدن، شروع به پرسش میكنند؛ با تمام انرژی حرف میزنند؛ از همه چیز سر در میآورند؛ از هر دری سخن میگویند؛ و در این كار چنان استادانه عمل میكنند و تمامی مهارتها و ترفندهای خود را بهكار می برند كه همواره و در بسیاری از مواقع سر رشته كلام را در دست میگیرند.
با توجه به علل فوق، زن در ایجاد فضای گرم و صمیمی در ارتباط با شوهر نقش بسزایی دارد. در چنین فضایی است که شوهر با احساس آرامش، عظمت و بزرگی، به راحتی با همسر خود ارتباط برقرار می کند و زن نیز از نظر روحی ارضای کامل می شود. برعکس هر گونه سرزنش، تحقیر و یا مقایسه کردن با دیگران، علاوه بر افزایش کم حرفی او، رابطه عاطفی بین آنها را نیز خدشه دار می کند.
هر انسانی بنا به فطرت اولیه خویش به بر قراری ارتباط و گفتگو با دیگران علاقه مند است و اگر شرایط درست آن فراهم شود، حتماً ارتباط برقرار می کند. اگر به هر دلیلی حتی به وهم و خیال، احساس ناامنی کند، ارتباط خود را قطع می کند. اگر زن فضای محبت آمیز و همراه با مقبولیت برای شوهر خود فراهم کند از ارتباط شوهرش برخوردار خواهد شد. نکته مهم این است که انسان ها با یکدیگر متفاوت هستند و هر کدام با توجه به شخصیت خود رفتار می کنند.
برای اینکه شما بتوانید از ارتباط بهتری با همسرتان برخوردار باشید، می بایست به نکات زیر توجه کنید:
- تفاوت روانی مرد و زن را بپذیرید. مردان دوست ندارند مورد پرسش همسرشان قرار بگیرند، از این رو منتظر باشید او خودش اگر صلاح دید، مطالبی از وقایع بیرون را بازگو کند.
- به تفاوت های فردی توجه کنید. همسر خود را با هیچ کس مقایسه نکنید و او را همان گونه که هست بپذیرید.
- با فراهم کردن فضایی پر از محبت و آرامش، از گفتگوی شوهر خود بیشتر بهره مند شوید.
- از هر گونه سرزنش و تحقیر همسر خود بپرهیزید؛ سرزنش و تحقیر مرد موجب قطع ارتباط کلامی با شما خواهد شد. همواره شوهر خود را تمجید کنید و نکات مثبت اخلاقی او را بر زبان بیاورید.
[/h]ممکن است همسرتان در جمع های خانوادگی کم صحبت کند و یا بعد از برگشتن از محل کار توضیحی از کار روزانه و اتفاقاتی که افتاده ندهد و در مقابل سوال و اعتراض شما به اتاقی رفته، در را به روی خویش ببندد.
میخواهم موضوعی را بگویم كه شاید بسیاری از خانمها نشنیده باشند. بهتر است بیپرده بگویم اینكه آقایان بر خلاف تصور خانمها چندان هم كم حرف نیستند. بسیاری از زنان تصور میكنند كه همسرانشان قوی ولی خیلی كم حرفند. در واقع خانمها در شگفتند كه این همسران قوی چرا درباره احساسات و افكار خود چیزی نمی گویند یا به اصطلاح همه اش توی خودشان هستند.
اما، واقعیت این است كه مردان هم دوست دارند در باره امیدها و آرزوها، ترسها و افكار، احساسات و عواطف خود حرف بزنند. شما سعی میكنید ساعتی را با همسرتان و به دور از جار وجنجال بچهها تنها بمانید به آن امید كه شاید كمی هم در باره خودتان و زندگی مشتركتان با هم گفتگو داشته باشید اما، غالبا مثل مجسمه ابوالهول ساكت میماند.
آن وقت است كه از خودتان میپرسید: چی شده؟ چرا چشم از تلویزیون بر نمی دارد؟ چرا از خودش، روابطمان یا مسائل و مشكلات مالی كه داریم حرفی نمیزند؟ چرا به سر و وضع خانه نمیرسد؟ چرا نمی تواند 10 دقیقه، فقط 10 دقیقه، از خودش، كارهاش و از خودمان برایم بگوید؟!
در واقع، از هر 5 زن، یكی از اینكه همسرش با او ارتباط كلامی خوبی ندارد، گله مند است. 30 در صد آقایان هم مهمترین دلیل اختلاف در زندگی مشتركشان را، ناتوانی آنان در ایجاد ارتباط كلامی با همسرانشان میدانند. به راستی چرا؟
پاسخ این است: حتی مردانی كه علاقهمندند در باره احساسات و عواطف و خواستههای خود با همسرانشان حرف بزنند یا درد دل كنند؛ یعنی با آنها رابطه كلامی برقرار كنند، این را كاری ساده و راحت نمی بینند.
دلا یلی وجود دارد كه باعث می شود مردان به جای بیان احساسات خود لب فرو بندند؛ ممکن است کم حرفی همسرتان ناشی از عوامل زیر باشد:
- محصول فرهنگ خانواده ای است که در آن افراد خانواده کمتر ارتباط برقرار می کردند.
- تجربه مثبت از گفتگو با همسر خود ندارد. زنان، همیشه در صحبت كردن گوی سبقت را از دیگران میربایند. البته، آقایان این را بهخوبی میدانند؛ ونیز می دانند كه بیش از یک سوم زنان عقیده دارند كه مردها به كلی نمی توانند با همسرانشان رابطه كلامی خوبی بر قرار كنند و قادر به درک آنان نیستند و نتیجه اینكه، مردها از حرف زدن خیلی میترسند؛ چون اگر ضمن صحبت اشتباه كنند، دچار درد سر میشوند.
زن در ایجاد فضای گرم و صمیمی در ارتباط با شوهر نقش بسزایی دارد. در چنین فضایی است که شوهر با احساس آرامش، عظمت و بزرگی، به راحتی با همسر خود ارتباط برقرار می کند و زن نیز از نظر روحی ارضای کامل می شود
- زن از شوهرش بیش از اندازه انتظار دارد. مردها در خانه نیاز به آرامش دارند؛ از نظر یك زن، وقتی مرد قدم به خانه میگذارد باید از سیر تا پیاز همه آنچه را كه طی روز در بیرون از خانه برایش اتفاق افتاده با همسرش در میان بگذارد. بنا براین، وقتی مرد از محیط كاری پر تنش به خانه بر میگردد و با همسری روبرو می شود كه انتظار دارد با او وارد یك بحث جدی بشود، تنها یك راه برایش میماند؛ گریز از ورود به بحث و البته گاهی اوقات هم برعكس تسلیم می شود. مردها دوست ندارند در تنگنا قرار گیرند و مثل یک شاهد عینی یا مجرم از سوی همسر خود زیر بمباران سؤال قرار گیرند. وقتی زن از همسرش می خواهد كه بیشتر با او به گفتگو بنشیند و مرد در مقابل این خواست همسرش مثل گذشته بر خورد می كند، اختلافات آنها بالا میگیرد.
- احساس می کند حرف اساسی ندارد و اگر حرف بزند کوچک می شود. چرا که مردها كمی وحشتزده هستند؛ بیتردید، زنان در ایجاد رابطه با دیگران مهارت بسیار دارند.
زنان معمولا بعداز نوشیدن یكی دو فنجان چای و كمی گپ زدن، شروع به پرسش میكنند؛ با تمام انرژی حرف میزنند؛ از همه چیز سر در میآورند؛ از هر دری سخن میگویند؛ و در این كار چنان استادانه عمل میكنند و تمامی مهارتها و ترفندهای خود را بهكار می برند كه همواره و در بسیاری از مواقع سر رشته كلام را در دست میگیرند.
با توجه به علل فوق، زن در ایجاد فضای گرم و صمیمی در ارتباط با شوهر نقش بسزایی دارد. در چنین فضایی است که شوهر با احساس آرامش، عظمت و بزرگی، به راحتی با همسر خود ارتباط برقرار می کند و زن نیز از نظر روحی ارضای کامل می شود. برعکس هر گونه سرزنش، تحقیر و یا مقایسه کردن با دیگران، علاوه بر افزایش کم حرفی او، رابطه عاطفی بین آنها را نیز خدشه دار می کند.
هر انسانی بنا به فطرت اولیه خویش به بر قراری ارتباط و گفتگو با دیگران علاقه مند است و اگر شرایط درست آن فراهم شود، حتماً ارتباط برقرار می کند. اگر به هر دلیلی حتی به وهم و خیال، احساس ناامنی کند، ارتباط خود را قطع می کند. اگر زن فضای محبت آمیز و همراه با مقبولیت برای شوهر خود فراهم کند از ارتباط شوهرش برخوردار خواهد شد. نکته مهم این است که انسان ها با یکدیگر متفاوت هستند و هر کدام با توجه به شخصیت خود رفتار می کنند.
«بگو هر انسانی بر حسب ساختار روانی خود عمل می کند.»
مثلاً افراد درون گرا، معمولاً کم حرف می زنند و افراد برون گرا، خیلی سریع ارتباط برقرار می کنند و با افراد گفتگو می کنند؛ از این رو نباید از افراد درون گرا رفتار برون گرا را انتظار داشته باشیم. در زندگی جمعی مخصوصاً در زندگی خانوادگی باید انتظار ما از افراد متناسب با روحیه و توانایی آنها باشد. برای اینکه شما بتوانید از ارتباط بهتری با همسرتان برخوردار باشید، می بایست به نکات زیر توجه کنید:
- تفاوت روانی مرد و زن را بپذیرید. مردان دوست ندارند مورد پرسش همسرشان قرار بگیرند، از این رو منتظر باشید او خودش اگر صلاح دید، مطالبی از وقایع بیرون را بازگو کند.
- به تفاوت های فردی توجه کنید. همسر خود را با هیچ کس مقایسه نکنید و او را همان گونه که هست بپذیرید.
- با فراهم کردن فضایی پر از محبت و آرامش، از گفتگوی شوهر خود بیشتر بهره مند شوید.
- از هر گونه سرزنش و تحقیر همسر خود بپرهیزید؛ سرزنش و تحقیر مرد موجب قطع ارتباط کلامی با شما خواهد شد. همواره شوهر خود را تمجید کنید و نکات مثبت اخلاقی او را بر زبان بیاورید.
