مهمترین دلیلی که برای اثبات برزخ آورده می شود دلایل نقلی است. آیاتی از قرآن و روایات بسیاری وجود دارد که در انها به موضوع وجود برزخ، زندگی برزخی ، احوال انسان ها در برزخ و ... پرداخته است.
برزخ در قرآن
تنها آیه ای که مستقیما به برزخ اشاره دارد آیه ذیل است:
لَعَلىِّ أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كلاََّ إِنَّهَا كلَِمَةٌ هُوَ قَائلُهَا وَ مِن وَرَائهِم بَرْزَخٌ إِلىَ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (مومنون/100)
شايد در آنچه ترك كردم (و كوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او مى گويند
چنين نيست! اين سخنى است كه او به زبان مى گويد (و اگر بازگردد، كارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند!
شايد در آنچه ترك كردم (و كوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او مى گويند
چنين نيست! اين سخنى است كه او به زبان مى گويد (و اگر بازگردد، كارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند!
از برخی دیگر از آیات قران به صورت غیر مستقیم می توان وجود برزخ را اثبات کرد. از جمله این آیات عبارتند از:
قَالُواْ رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَينِْ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَينِْ فَاعْترََفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلىَ خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ (غافر/11)
آنها مى گويند: «پروردگارا! ما را دو بار ميراندى و دو بار زنده كردى اكنون به گناهان خود معترفيم آيا راهى براى خارج شدن (از دوزخ) وجود دارد؟»
آنها مى گويند: «پروردگارا! ما را دو بار ميراندى و دو بار زنده كردى اكنون به گناهان خود معترفيم آيا راهى براى خارج شدن (از دوزخ) وجود دارد؟»
در در اينكه منظور از" دو بار ميراندن" و" دو بار زنده كردن" چيست؟ مفسرین چندين تفسير ذكر كرده اند متقن ترین و مورد قبول ترین تفسیر عبارت است از :
منظور از دو بار ميراندن، مرگ در پايان عمر و مرگ در پايان برزخ است، و منظور از دو مرتبه احيا، احياى برزخى و احياى در قيامت است.
پس آيه شريفه كه سخن از دو ميراندن و دو زنده كردن دارد، اشاره به ميراندن بعد از زندگى دنيا و ميراندن بعد از زندگى در برزخ، و احياى در برزخ، و احياى در قيامت مى كند، چون اگر زندگى در برزخ نبود، ديگر ميراندن دومى تصور صحيحى نداشت، چون هم ميراندن بايد بعد از زندگى باشد و هم احيا بايد بعد از مردن و هر يك از اين دو بايد مسبوق به خلافش باشد و گرنه" اماته" و" احياء" نمى شود. در نتيجه زندگى داراى سه مرحله مى شود: يكى زندگى در دنيا، دوم در برزخ، سوم در قیامت. (برای توضیح بیشتر ر.ک: ترجمه الميزان، ج17، ص477-475 ؛ تفسير نمونه، ج20، ص43-46.)