علائم غیر کلامی، نه تنها احساسات فرد را به تصویر می کشند بلکه اغلب نشان می دهند او چگونه با احساسات کنار می آید. بخش مهمی از تعامل انسان ها شامل ارتباطات غیرکلامی است. مثلاً اطوارها، حالت های چهره و ژست های افراد می توانند نگرش ها و احساسات آنها را به دیگران انتقال دهند و این حرکات و موارد زیادی می توانند حتی مؤثرتر از پیامهای کلامی باشند.
ارتباط غیرکلامی گاهی «زبان بدن» نامیده شده، که گمراه کننده است، زیرا مشخصاً از این گونه اشارات غیرکلامی برای حذف، تقویت یا بسط آنچه که به صورت کلام گفته میشود استفاده می کنیم.
وقتی ابروهای خود را به سمت چشمان خود جمع می کنیم نشان می دهیم عصبانی هستیم .اگر کسی با چیزی مخالف باشد هم همین حالت را دارد . حالت تردید و متفکرانه هم با اخم پایین است . بعضی اوقات نشانه غرور هم هست .اگر در یک مذاکره کسی اخم کند نشانه این است که مخالفت درونی با موضوع مورد بحث دارد .
۵-دروغگوهاکه معمولاً وقتی میخواهند دروغ بگویند سر خود را پایین می اندازند و خودشان را به چیزی مشغول میکنند.
۶- کسانی که سرشان پایین و چشمهایشان را بالا می برند و نگاه میکنند معمولاً آدمهای زیرک و حیله گرند.وقتی کسی راست میگوید حداقل ۳ ثانیه ناخودآگاه به چشم مخاطب نگاه میکند البته بعضی ها آنقدر خوب نقش بازی میکنند که دروغگوهای حرفه ای شده اند.
این رفتارنشان می دهد که یک نفر بی صبر یا نگران است . البته دیدن این رفتار در کودکان بخصوص اگر بیمار ی در خود ماندگی داشته باشند غیر عادی نیست. این یک رفتار تحریک کننده ی شخصی برای رفع نگرانی است.
وقتی افراد با بی قراری تکان می خورند، می خواهند چیزهایی به شما بگویند . شاید آنها عصبی هستند ؟ و می گویند که نمی خواهند آنجا باشند ، اغلب مشغول پیچاندن دست یا کوبیدن پا به زمین هستند که نشان نگرانی وحالت عصبی می باشد . آنها در واقع دور یقۀ خود احساس داغی می کنند ، بنابراین با کراوات خود بازی کرده تا شل شود .پس وقتی می بینید شخصی وول می خورد ، باید بدانید او پیامی می فرستد مبنی بر اینکه از چیزی ناراحت یا نگران است . شاید آنها واقعیت را نگفته یا می خواهند آن محیط را ترک کنند .
