&& پیامکهای فاطمیه &&

[ناجی دلها]

شهادت گل یاس در کویر ناسپاس بر عاشقان با احساس تسلیت باد.
​

.
.
.
.​

گیرم که خانه خانه ی وحی خدا نبود
آتش به بیت ام ابیها روا نبود
آن بانویی که حرمت قرآنی اش سزاست
در کوچه اش تهاجم اعدا سزا نبود
حالا چه وقت مجلس شورا ی رهبر است
حیدر مگر خلیفه ی دین خدا نبود
التماس دعا
​

.
.
.
.​

آب! بسوزد دلت
خاک! شود خاک عزا بر سرت
باد! پریشان شوی
چشم! الهی که بباری فقط
پیش نگاه شما… مادر خورشید سوخت​

.
.
.
.​

دوای مردمان خسته، هیزم
کلیدِ خانههای بسته، هیزم
چگونه، تسلیت دادند او را
به جای دسته گل با دسته هیزم؟​

.

 

[ناجی دلها]

دانی که چرا سرشک محبوس علیست
یا آه چرا به سینه مانوس علیست
یک مرد نبودست بگوید نامرد
این زن که تو میزی … علیست

​

.
.
.
.​

زنی شهید می شود،زنی به نام فاطمه
مدینه زهر می شود برای کام فاطمه
دری شکسته می شود،دو دست بسته می شود
یلی سکوت می کند، به احترام فاطمه

​

 

[ناجی دلها]

هرچه باشد من نمک پرورده ام / دل به عشق فاطمه خوش کرده ام
​

حج من بی فاطمه بی حاصل است / فاطمه حلال صدها مشکل است . . .​

.​

.​

.​

الا طلیعه ی کوثر سفر بس است بیا / غروب غربت مادر سفر بس است بیا​

بیا که چشم به راهت نشسته خاک بقیع / به جان فاطمه دیگر سفر بس است بیا
​

.​

.​

.​

فرزند آن بشکسته پهلو خواهد آمد / با رمز یاالله و یا هو خواهد آمد​

والفجر یعنی شیعیان وقتی نمانده / با ذو الجناح و ذوالفقار، او خواهد آمد​

 

[ناجی دلها]

پیغمبری که عمری غمخوار امتش بود / روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟
​

.​

.​

.​

هر سینه که دوستدار زهراست / آشفته و بی قرار زهراست​

گنجینه ی هفت آسمان ها / در سینه ی خون نگار زهراست​

از شرح کرامتش همین بس / عالم همه وامدار زهراست . . .​

.​

.​

.​

در حریم فاطمیّه مرغ دل پر می زند / ناله از مظلومی زهرای اطهر می زند . . .​

.​

.​

.​

سوز دل سیاهم دیگر اثر ندارد / بس که گناه کردم اشکم ثمر ندارد​

ای کاش قبل مردن یار از سفر بیاید / او عزم انتقام زهرا مگر ندارد . . .
​

.​

 

[ناجی دلها]

چرا شب غم ما را سحر نمی آید / چرا ز یوسف زهرا خبر نمی آید
​

عزیز فاطمه! یکدم بیا به محفل ما / مگر به مجلس مادر، پسر نمی آید . . .​

.​

.​

.​

یا فاطمه (س) جان​

یاریمان کن در انتظار روزی که فرزندت بیاید​

و انتقام صورت نیلی ات را بگیرد، ثابت قدم بمانیم . . .​

.​

.​

.​

تو را از جان و دل باشم خریدار / بیا ای یوسف زهرا(س) به بازار​

بیا و انتقام مادر خویش / بگیر از دشمن بد اختر خویش​

از آنهایی که حقش غصب کردند / عدو را جای حیدر نصب کردند​

خدایا دل نازنین زهرای اطهر را بواسطه ی ظهور فرزندش شاد بگردان . . .​

.​

.​

.​

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست​

صاحب عزای فاطمه، آن بی نشان کجاست​

قربان اشک روز و شب چشم خسته ات​

مولا فدای مادر پهلو شکســــته ات​

 

[ناجی دلها]

فاطمیه آمدولی آن مونس و همدم کجاست؟ شمع میپرسد ز پروانه گل نرگس کجاست؟
​

در عزای مادرت یابن الحسن یکدم بیا ، تا نپرسد این جماعت بانی مجلس کجاست​

.​

.​

.​

ای تاج سر عالم و ادم زهرا / از کودکیم دل به تو دادم زهرا​

ان روز که من هستم و تاریکی قبر / جان حسنت برس به دادم زهرا . . .​

​

.​

.​

.​

در زمانیکه زمان یاد ندارد چه زمان / و مکانیکه مکان یاد ندارد چه مکان​

دل من در بی یک واژه ی بی خاتمه بود / اولین واژه که آمد به نظر فاطمه(س)بود​

.​

.​

.​

دلم را با غم مادر نوشتن / غبار چادر خاکی نوشتن​

خدا بر بیرق عشاق زهرا(س) / نوشت این طایفه شاه بهشتند . . .​

​

 

[ناجی دلها]

غُربت آبادِ دیار آشناییها، بقیع!
​

همدم دیرینه غم هاى ناپیدا بقیع!​

در تو حتّى لحظه ها هم بى قرارى مى کنند​

اى تمام واژه هاى درد را معنی ، بقیع!
​

​

.​

.​

.​

رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد / آتش ز نوایش به دلم افروزد
​

این خانه عزاخانه شود بار دگر / هر گاه نگاه خود به در می دوزد​

شهادت حضرت زهرا (س) بر شما تسلیت باد​

.​

.​

.​

آنان که غمار عشق را می بازند / در سینه بنای حسرتی می سازند
​

بنگر به قداست و صفای گل سرخ / سادات جهان به فاطمه می نازند​

 

[ناجی دلها]

گر بمیراند مرا جانان دوباره جان دهد / می دهم صد بار دیگر جان برای فاطمه . . .
​

یا فاطمه الزهرا​

.​

.​

.​

از ازل تاج شرافت را به زهرا داده اند​

مهر تایید شفاعت را به زهرا داده اند​

آل حیدر یک طرف زهرای اطهر یک طرف​

پاسداری از ولایت را به زهرا داده اند​

.​

.​

.​

من با که گویم این که بهارم خزان شده
​

ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
​

بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست​

رفت از برم به قامت همچون کمان شده​

.​

.​

.​

دل از غم فاطمه توان دارد ، نه​

و ز تربتِ او کسی نشان دارد ، نه​

آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاری​

جز مهدی صاحب الزمان دارد ، نه
​

 

[ناجی دلها]

الا ای چاه یارم را گرفتند
​

گلم ، باغم ، بهارم را گرفتند​

میان کوچه ها با ضرب سیلی​

همه دار و ندارم را گرفتند​

شهادت حضرت فاطمه(س) تسلیت باد​

.
.
.
لعنت به عدو که روح تقوا را کشت​

ایمان و کمال و عشق و معنا را کشت​

باز آ و بگیر انتقامی سنگین​

از آنکه ز راه ظلم زهرا را کشت.​

.​

.​

.​

​

غرقاب غمم دگر مرا ساحل نیست​

جز اشک فراق دیگرم حاصل نیست​

ای مرگ بیا! که زندگی کردن من​

بی فاطمه جز خوردن خون دل نیست​

​

 

[ناجی دلها]

چو می اُفتد به چشمم گاهواره
​

نفس می گردد از غم پُر شماره​

الهی کاش محسن در برم بود​

نمی شد قلبم از کین پاره پاره​

ایام فاطمیه تسلیت باد​

.​

.​

.​

رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد​

آتش ز نوایش به دلم افروزد​

این خانه عزاخانه شود بار دگر​

هر گاه نگاه خود به در می دوزد​

شهادت حضرت فاطمه(س) تسلیت باد​

.​

.​

.​

آه زهرا تا ابد جاری بود​

دست مولا تشنه یاری بود​

چون علی شد بی کس و بی هم نفس​

گفت یا زینب به فریادم برس​

ایام فاطمیه تسلیت باد​