✿ ✿ مشاعره ی دوستان انجمن ✿ ✿

[ناجی دلها]

سيب ها روي خاک غلطيدند
​

چادرش در ميان گرد وغبار
​

قبلا اين صحنه را...نمي دانم
​

در من انگار مي شود تکرار

حمیدرضا برقعی​

 

[بابک]

روي قبرم بنويسيد مسافر بوده است

بنويسيد که يک مرغ مهاجر بودهاست

بنويسيد زمين کوچه ي سرگردانياست

او در اين معبر پرحادثه عابر بودهاست​

 

[بابک]

تا قبله ی ابروی تو ای یار کج است
محراب دل و قبله ی احرار کج است
ما جانب قبله ی دگر رو نکنیم
آن قبله مارست گر چه بسیار کج است​

 

[گمنام]

تار و پود عالم امکان، به هم پیوسته است

عالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد



​

 

[بابک]

دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق
كرد مارا پايبند و خود شديم آخر شكار​

 

[قاصدک]

دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق
كرد مارا پايبند و خود شديم آخر شكار​

رسم بد عهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

 

[شیخ رجبعلی]

رسم بد عهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و ياران به عيش بنشستند

حريف مجلس ما خود هميشه دل مي برد
علي الخصوص كه پيرايه اي بر او بستند

بساط سبزه لگدكوب شد به پاي نشاط
ز بس كه عامي و عارف به رقص برجستند

يكي درخت گل اندر سراي خانه ماست
كه سروهاي چمن پيش قامتش پستند

به سرو گفت كسي، ميوه اي نمي آري
جواب داد كه آزادگان، تهي دستند​

 

[قاصدک]

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و ياران به عيش بنشستند

حريف مجلس ما خود هميشه دل مي برد
علي الخصوص كه پيرايه اي بر او بستند

بساط سبزه لگدكوب شد به پاي نشاط
ز بس كه عامي و عارف به رقص برجستند

يكي درخت گل اندر سراي خانه ماست
كه سروهاي چمن پيش قامتش پستند

به سرو گفت كسي، ميوه اي نمي آري
جواب داد كه آزادگان، تهي دستند​

دوست دارم شمع باشم در دل شب ها بسوزم

روشنی بخشم به جمعی و خودم تنها بسوزم

 

[گمنام]

دوست دارم شمع باشم در دل شب ها بسوزم

روشنی بخشم به جمعی و خودم تنها بسوزم

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست

​

 

[ناجی دلها]

تو در کنار فراتی ندانی این معنی

به راه بادیه دانند قدر آب زلال
​