آیۀ 78 سورۀ نحل « و خدا شما را از بطن مادران بیرون آورد در حالی که هیچ نمی دانستید و به شما چشم و گوش و قلب اعطا کرد تا مگر دانا شوید و شکر این نعمتها به جای آورید.»
آیۀ 91 سورۀ مؤمنون « خدا هرگز فرزندی اتّخاذ نکرده و هرگز خدایی با او شریک نبوده که اگر شریکی بود در این صورت هر خدایی به سوی مخلوق خود روی کردی و بعضی از خدایان بر بعضی دیگر علوّ و برتری جستی، خدا از آنچه مشرکان گویند پاک و منزّه است.»
باید دانست که دلایل و برهانهایی که در قرآن برای یگانگی خداوند ذکر شده بهترین و محکمترین دلایل خداشناسی میباشد که در دو آیۀ فوق خداوند یکپارچگی و اتقان عالم هستی را دلیل بر یکتائی پروردگار شمرده که در صورت وجود خدایان متعدد نظم و یکپارچگی عالم هستی به هم میخورد و هر خدایی بسوی مخلوق خود رو میکرد.
آیۀ 7 سوره آل عمران « اوست خدایی که قرآن را به تو فرستاد که برخی از آن آیات محکم است که آنها اصل و مرجع سایر آیات کتاب خواهد بود و برخی دیگر آیاتی است متشابه تا آنکه گروهی که در دلشان میل به باطل است از پی متشابه رفته و امتحان شوند.
آیۀ 82 سورۀ نساء « آیا در قران از روی فکر و تأمّل نمینگرند (تا بر آنان ثابت شود که وحی خداست) و اگر از جانب غیر خدا بود در آن (از جهت لفظ و معنی) بسیار اختلاف میافتند»
آیات ذیل در مورد فطری بودن توحید میباشد:
و در مورد اینکه خداشناسی و توحید جزء فطرت و سرشت هر انسانی میباشد و انسان ذاتاً خداشناس و موحّد است به شرطی که فطرت سالم او از مسیر انسانیّت منحرف نشود، در آیۀ 172 سورۀ اعراف میفرماید :
« و(ای رسول ما) به یاد آر (و خلق را متذکّر ساز) هنگامیکه خدای تو از پشت فرزندان آدم ذریّۀ آنها را برگرفت و آنها را بر خود گواه ساخت که من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند بلی ما به خدایی تو گواهی میدهیم ،که دیگر در روز قیامت نگویید ما از این واقعه غافل بودیم.»
آیۀ 10 سورۀ ابراهیم « قالت رسلهم افی الله شک...رسولان در جواب آنها گفتند، آیا در هر چه شک کنید در خدا هم که آفرینندۀ آسمانها و زمین است شک توانید کرد...»
آیۀ 24 سورۀ انفال « ای اهل ایمان چون خدا و رسول شما را به ایمان دعوت کنند اجابت کنید تا به حیات ابد رسید و بدانید که خدا در میان شخص و قلب او حایل است (و از سرّ درونی همه آگاهست) و همه به سوی او محشور خواهید شد.»
آیۀ 28 سورۀ رعد «(چه اشخاصی به درگاه خدا توبه و تضرّع میکنند؟) آنها که به خدا ایمان آورده و دلهاشان به یاد خدا آرام گیرد، آگاه باشید که تنها یاد خدا آرام بخش دلهاست.»
آیۀ فوق به انسان هشدار میدهد که ،هان آگاه باشید که آرامش فقط و فقط با ذکر و یاد دائمی خداوند متعال حاصل میشود و لاغیر و در دیگر امور برای انسان آرامشی نیست و اگر هم باشد کاذب و زودگذر است .اگر انسان تمام ثروتهای عالم را بدست آورد باز به آرامش نمیرسد .اگر تمام کرات فضایی را در نوردد باز به آرامش نمیرسد .اگر حاکم مطلق تمام کشورها شود باز به آرامش نمیرسد و آرامش حقیقی فقط با ذکر خداوند و رسیدن به توحید حاصل می شود.
در آیۀ 29 سورۀ انفال « ای اهل ایمان ! اگر خداترس و پرهیزگار شوید خدا به شما فرقان میبخشد (یعنی دیدۀ بصیرت دهد تا با نور باطن حق را از باطل فرق گذارید و راه خدا و شیطان و طریق سعادت و شقاوت و نفع و ضرر دنیوی و اخروی را تشخیص دهید ) و گناهان شما را بپوشاند و شما را بیامرزد که خدا دارای فضل و رحمت بی منتهاست.»
آیۀ 23 سورۀ زمر« خدا قرآن را فرستاد که بهترین حدیث است، کتابیست که آیاتش همه با هم مشابه است ،مکرّر میشود که از تلاوت آن خدا ترسان را لرزه بر اندام افتد و باز به آنها آرام و سکونت بخشد و دلهاشایشان را به ذکر خدا مشغول سازد، این همان هدایت خداست که هر که را خواهد به آن رهبری فرماید و هر کس را خدا گمراه کند دیگر هیچ هدایت کننده ای نخواهد یافت.»
آیۀ 44 سورۀ اسراء « هفت آسمان و زمین و هر چه در آنهاست همه به ستایش و تنزیه خداوند مشغولند و موجودی نیست در عالم جز آنکه ذکرش تسبیح و ستایش حضرت اوست و لیکن شما تسبیح آنها را فهم نمیکنید، همانا او بسیار بردبار و آمرزنده است.»
آیۀ 191 سورۀ ال عمران « آنهایی که در هر حالت ایستاده و نشسته و خفتن خدا را یاد کنند و دائم فکر در خلقت آسمان و زمین کرده و گویند:پروردگارا تو این دستگاه با عظمت را بیهوده نیافریدی، پاک و منزّهی ، ما را به لطف خود از عذاب دوزخ نگاهدار.»
آیۀ 16 سورۀ مائده « خدا به آن کتاب هر کس را که از پی رضا و خوشنودی او راه سلامت پوید، هدایت کند و او را از تاریکی جهل و گناه بیرون آرد و به عالم نور داخل گرداند و به راه راست وی را رهبری کند.»
آیۀ 69 سورۀ عنکبوت « و انان که در راه ما به جان و مال جهد و کوشش کردند محققاً آنها را به راه (معرفت و لطف) خویش هدایت کنیم و همیشه خدا یار نکوکاران است.»
آیۀ 30 سورۀ روم « پس تو ای رسول، مستقیم روی به جانب آئین پاک اسلام آور و پیوسته از طریقۀ دین خدا که فطرت خلق را بر آن آفریده است پیروی کن که هیچ تغییری در خلقت خدا نباید داد این است آئین استوار حقّ و لیکن اکثر مردم از حقیقت ان آگاه نیستند.»
آیۀ ذیل به بیان این موضوع می پردازد که انسانها هنگامی که در بیچارگی و حالت عجز قرار میگیرند (مانند زمانی که در میان امواج سهمگین دریا گرفتار میشوند ) در آن هنگام با خلوص دل فقط به یاد خداوند می افتند و تنها منجی خود را خداوند میابند ولی هنگامی که خداوند آنها را به ساحل نجات میرساند باز برخی به کفر میشتابند وفطرت خود را که در موقع عجز بیدار شده بود فراموش میکنند.
آیۀ 32 سورۀ لقمان « و هرگاه که (دریا طوفانی شود) موجی مانند کوهها انها را فرا گیرد در ان حال خدا را با عقیدۀ پاک و اخلاص کامل میخوانند و چون باز به ساحل نجاتشان رسانید، بعضی بر قصد(طاعت و شکر ) باقی مانند (و بعضی به کفر شتابند) و آیات ما را انکار نمی کند جز آنکس که غدّار( و عهد شکن) و کافر ناسپاس است.»
قرآن کریم در آیات بسیاری به بیان خداشناسی و توحید پرداخته است که به عنوان نمونه به چند مورد اشاره میشود:
آیۀ 100 سورۀ یونس "هيچكس را نسزد [و قدرت نباشد] كه ايمان بياورد مگر به اذن وتوفيق خدا،وخدا پليدى [ضلالت] را [پس از بيان حقايق] بر كسانى قرار مي دهد كه [در حقايق] نمي انديشند. « 100»
آیۀ 101 سورۀ یونس « (ای رسول ما به امّت بگو) در آسمانها و زمین به چشم عقل و دیدۀ بصیرت بنگرید تا بسیار آیات یکتایی حق و ادلّۀ قدرت خدا را مشاهده کنید، گرچه هرگز مردمی را که به دیدۀ عقل و ایمان ننگرند ، دلایل و آیات الهی بینیاز نخواهد کرد (و چیزی بر علم و معرفتشان نخواهد افزود»
آیۀ 22 سورۀ مبارکۀ انبیاء « لو کان فیهما... اگر در آسمان و زمین به جز خدای یکتا خدایانی وجود داشت همانا خلل و فساد در آسمان و زمین راه میافت ، پس (از نظم ثابت عالم) بدانید که پادشاه مِلک وجود خدای یکتاست و از توصیف و اوهام مشرکان جاهل پاک و منزّه است.»
آیۀ 30 سورۀ انبیاء « اولم یر الذین... آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین بسته بود ، ما آنها را شکافتیم و از آب هر چیز را زنده گردانیدیم، چرا باز به خدا ایمان نمی آورند .»
در تفسیر المیزان دربارۀ آیۀ فوق آمده است که علاوه بر دلالت آیۀ فوق بر بارش باران از آسمان و رویش گیاهان از زمین دلالت دیگر آیه این میباشد که « روزی همۀ این موجودات منفصل و جدا از هم (اجرام فلکی و زمین ) ،منظّم و متّصل بودند.یعنی یک موجود بوده و دیگر امتیازی میان زمین و آسمان نبود. یک موجود "رتق" و متصل الاجزاء بوده و بعداً خدای تعالی آن را "فتق" کرده و در تحت تدبیری منظم و متقن موجودات بیشماری از شکم آن موجود بیرون آورده که هر یک برای خود دارای فضیلتها و آثاری شدند. و این نظریه را علم امروز تأیید میکند.زیرا علم امروز این معنا را روشن نموده که آنچه از اجرام عالم محسوس ما است، هر یک مرکب از عناصری متعدد و مشترک است که عمری معین و محدود دارد،یکی کمتر و یکی بیشتر.» .پس با توجه به بیان المیزان احتمال دلالت آیۀ فوق بر نظریۀ انفجار بزرگ نیز وجود دارد.