♦*♦ خطـــبه های نهج البـــلاغه ♦*♦
- نویسنده موضوع گمنام
- تاریخ شروع
امام على (علیه السلام): شـمـا را سـفـارش مى کـنـم کـه بـه یـاد مـرگ باشـیـد
و از آن کمتر غـفلت ورزید. چـگـونه از چیزى غافلید که او از شما غـافـل
نیست و چـگـونه به کسى چـشـم طـمـع دوخته اید که به شما مهلت
نمى دهد؟! مردگـانـى که مـشاهـده کرده اید خود واعـظـانى هـسـتند
که شما را از هر واعظى بى نیاز مى کنند.
نهج البلاغه خطبه 188
.gif "گل :gol:")
شما را از دنيا پرستى مى ترسانم، زيرا منزلگاهى است براى كوچ كردن، نه منزلى براى هميشه مانده است.
دنيا خود را با غرور زينت داده و با زينت و زيبايى مى فريبد.
خانه اى است كه نزد خداوند بى مقدار است، زيرا كه حلال آن با حرام، و خوبى آن با بدى، و زندگى در آن با مرگ، و شيرينى آن با تلخى ها در آميخته است، خداوند آن را براى دوستانش انتخاب نكرد. و در بخشيدن آن به دشمنانش دريغ نفرمود.
خير دنيا اندك، و شرّ آن آماده، و فراهم آمده اش پراكنده، و ملك آن غارت شده، و آبادانى آن رو به ويرانى نهاده است.
چه ارزشى دارد خانه اى كه پايه هاى آن در حال فروريختن و عمر آن چون زاد و توشه پايان مى پذيرد و چه لذّتى دارد زندگانى كه چونان مدّت سفر به آخر مى رسد ...
نهج البلاغه - خطبه 113
امام علی علیه السلام در بخشی از خطبه 150 نهج البلاغه فرمودند:
بدانيد آن كس از ما (حضرت مهدى (عج)) كه فتنه هاى آينده را دريابد، با چراغى روشنگر در آن گام مى‌نهد،
و بر همان سيره و روش پيامبر (ص) و امامان علیه السلام رفتار مى‌كند تا گره ها را بگشايد،
بردگان و ملتهاى اسير را آزاد سازد، جمعيت‌هاى گمراه و ستمگر را پراكنده و حق جويان پراكنده را جمع آورى مى‌كند.
حضرت مهدى (عج) سالهاى طولانى در پنهانى از مردم به سر مى برد آنچنان كه اثرشناسان، اثر قدمش را نمى شناسند، گرچه در يافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان كنند.سپس گروهى براى درهم كوبيدن فتنه ها آماده مى‌گردند و چونان شمشيرها صيقل مى‌خورند، ديده هاشان با قرآن روشنايى گيرد، و در گوشهاشان تفسير طنين افكند، و در صبحگاهان و شامگاهان جامهاى حكمت سر مى‌كشند...
«نهج البلاغه، خطبه 150»
به خدا سوگند اگر هفت اقلیم عالم را با آنچه زیر آسمان های آن است به من دهند،
تا خدا را نافرمانی کنم که پوست جوی از مورچه ای به ناروا بگیرم، چنین نخواهم کرد.
و همانا این دنیای آلوده ی شما در نزد من از برگ جویده شده ی دهان ملخ پست تر است!
علی را با نعمت های فناپذیر و لذت های ناپایدار چه کار؟ به خدا پناه می بریم از خفتن عقل و زشتی لغزش ها و از او یاری می جوییم.
نهج البلاغه - خطبه ۲۲۴
خطبه41:
اي مردم! وفا همراه راستي است، كه سپري محكمتر و نگهدارنده تر از آن سراغ ندارم، آن كس كه از بازگشت خود به قيامت آگاه باشد خيانت و نيرنگ ندارد. اما امروز در محيط و زمانه اي زندگي مي كنيم كه بيشتر مردم حيله و نيرنگ را، زيركي مي پندارند، و افراد جاهل آنان را اهل تدبير مي خوانند. چگونه فكر مي كنند؟ خدا بكشد آنها را؟ چه بسا شخصي تمام پيش آمدهاي آينده را مي داند، و راههاي مكر و حيله را مي شناسد ولي امر و نهي پروردگار مانع اوست، و با اينكه قدرت انجام آن را دارد آن را به روشني رها مي سازد، اما آن كس كه از گناه و مخالفت با دين پروا ندارد از فرصتها براي نيرنگ بازي، استفاده مي كند.
امام علي (ع) مي فرمايند:
لَيْسَ رَجُلٌ فَاعْلَمْ أَحْرَصَ [النَّاسِ] عَلَى جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ (ص) وَ أُلْفَتِهَا مِنِّي أَبْتَغِي بِذَلِكَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ كَرَمَ الْمَآبِ.
آگـاه باش، احـدى بـه وحـدت و الفـت امّـت محـمّد (ص) از مـن حـريصتر نيست، من در اين كار پاداش نيكو و عاقبت شايسته اى را خواهانم.
نهج البلاغه، خطبه78