هرکی دنیا میخواد بیاد تو ، هرکی آخرت میخواد بیاد تو...

[یلدا]

سفارش امام زمان (علیه السلام) به خواندن نماز شب


​

آیت الله مرعشی نجفی نقل میکند که :


​

از سامرا به قصد زیارت امامزاده سید محمد (علیه السلام) می رفتم، در بین مسیر، راه را گم کردم هرچه رفتم راه را پیدا نکردم، تشنگی و خستگی مرا از پای در آورده بود.از شدت گرما و عطش فراوان روی خاک های گرم اقتادم و بیهوش شدم.ناگهان چشم گشودم و سر خود را بر زانوی شخصی دیدم که کوزه ی آبی داشت، قدری به من آشامانید، هرگز به شیرینی و خوشگواری آن آب ندیده بودم. سفره نانی داشت که دو سه قرص نان در آن بود، پس به من غذا داد.
​

آنگاه فرمود : سید! در این نهر آب خود را شستشو بده.​

گفتم : برادر اینجا که نهری نیست، من از تشنگی داشتم هلاک می شدم که شما به داد من رسیدید.​

فرمود : این آب جاری و خوشگواری است.​

تا نگاه کردم دیدم نهر با صفایی است. تعجب کردم و با خود گفتم : نهر آب در این نزدیکی بود و من داشتم از تشنگی می مردم ؟!​

آن شخص فرمود : سید! قصد کجا داری؟​

عرض کردم : حرم مطهر حضرت سید محمد (علیه السلام).​

فرمود : این حرم سید محمد (علیه السلام) است، تا نگاه کردم دیدم نزدیک حرمم و حال آنکه از جایی که راه را گم کردم تا حرم مسافت زیادی بود.​

راه افتادیم به طرف حرم، ضمنأ در بین راه مطالبی فرمودند که در خاطر سپردم و آن ها عبارت بودند از :

​

1.تأکید بر تلاوت قرآن شریف و انکار شدید از کسانی که میگویند قرآن تحریف (کم و زیاد) شده، حتی نفرین فرمودند بر کسانی که حدیث های تحریف را جعل کرده اند.

​

2.تأکید بر گذاشتن عقیقی که نام های مقدسه معصومین () بر آن نوشته شده زیر زبان میت.

​

3.تأکید بر نیکی کردن به پدر و مادر حیأ و میتأ.

​

4.تأکید برزیارت بقاع متبرکه ائمه () و امام زاده ها و قبور صلحاء و علماء.

​

5.تأکید براحترام به سادات و ذریه علویهو فرمودند :
​

(سید! قدر انتساب به خاندان رسالت را بدان و این نعمت را بسیار سپاسگذاری کن که موجب سعادت و سربلندی است.)

​

6.تأکید مجدد فرمودند برقرآن خواندن و نمازشب و فرمودند :

​

(سید! حیف است بر اهل علم که خود را وابسته به ما بداند و مداومت بر نماز شب ننماید.)


​

7.سفارش فرمودند درباره تسبیح حضرت زهرا (سلام الله علیها) و زیارت حضرت سید الشهدا (علیه السلام) از دور و نزدیک.


​

8.تأکید بر حفظ کردن خطبه حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) و خطبه شقشقیه حضرت امیر (علیه السلام) و خطبه حضرت زینب (سلام الله علیها) در مجلس یزید.

​

در این حال در این اندیشه فرو رفتم که این شخص عرب کیست، شاید امام زمان (علیه السلام) است که یک مرتبه دیدم تنهایم و کسی با من نیست.


​

(منبع : منتقم حقیقی: ص371- شیفتگان حضرت مهدی (علیه السلام): ص 180.)
​

 

[یلدا]

نماز شب کلید دنیا و آخرت


​

سحرخیزی اگرچه یک ربع یا نیم ساعت قبل از اذان صبح هم باشد، خیلی مهم است و اگر برنامه انسان طوری تنظیم شود که کار و برتامه ی روزانه او از سحر شروع شود، خیلی بهتر است. انسان نیم ساعتی خلوتی داشته باشد، قرائت قرآنی، فکر و تفکری داشته باشد که این امور بسیار مفید و سازنده هستند و به طور کلی این لحظات، لحظاتی پر برکت است، حتی برای زندگی طبیعی و مادی انسان!

​

آیت الله العظمی بهجت (رحمۀ الله علیه) می فرمودند :

​

یکی از علما، آدم فقیر و تنگدستی بود، به پسرش خیلی تأکید می کرد که نماز شب را ترک مکن!​

از ایشان سؤال کرده بودند که : آقا چرا شما اینقدر روی نماز شب، تأکید دارید؟!​

ایشان فرموده بود :

​

(می دانم که این نماز شب کلید سعادت دنیا و آخرت است؛ من که پولی ندارم برای او بگذارم، اگر دنیا هم بخواهد، کلیدش همین نماز شب است.)


​

(منبع : در محضر بزرگان: ص 98).
​

 

[یلدا]

داستان آموزنده ای از شیخ جعفر کاشف الغطاء
​

مرحوم شیخ جعفر کبیر کاشف الغطاء در یکی از شب ها که برای تهجد برخاست، فرزند جوانش را از خواب بیدار کرده و فرمود : برخیز به حرم مطهر مشرف شده و در آنجا نماز بخوانیم.


فرزند جوان که برخاستن از خواب در آن ساعت شب برایش دشوار بود، در مقام عذر برآمد و گفت : من فعلأ مهیا نیستم شما منتظر من نشوید؛ بعدأ مشرف میشوم.

شیخ فرمود : نه! من اینجا ایستاده ام؛ برخیز، مهیا شو که با هم برویم.

آقازاده، به ناچار از جا بلند می شود و وضو میگیرد و با هم راه می افتند، کنار در صحن مطهر که می رسند، آن جا مرد فقیری را می بینند که نشسته و دست نیاز به طرف مردم دراز کرده است.

آن عالم بزرگوار می ایستد و به فرزندش می گوید: این شخص در این وقت شب برای چه این جا نشسته است؟

فرزند میگوید: برای تکدی از مردم.

شیخ میگوید: چه مقدار ممکن است از رهگذران، عاید او شود؟

میگوید: احتمالأ یک تومان (به پول آن زمان).

مرحوم کاشف الغطاء میفرماید :

فرزندم! درست فکر کن و ببین این آدم برای مبلغ بسیار اندک و کم ارزش دنیا (آن هم محتمل) در این وقت شب از خواب و آسایش خود دست برداشته و آمده در این گوشه نشسته و دست تذلل به سوی مردم دراز کرده است!

آیا تو به اندازه این شخص ، به وعده های خدا درباره شب خیزان و متهجدان اعتماد نداری که فرموده است :
« فلا تعلم نفس ما اخفی لهم من قره أعین» (سجده – 17)


"هیچ کس نمیداند چه پاداش های مهمی که مایه ی روشنی چشم هاست برای آن ها نهفته شده"؟!


گفته اند آن فرزند جوان از شنیدن این گفتار پدر خود چنان تکان خورد و متنبه شد که تا آخر عمر از شرف و سعادت بیداری آخر شب برخوردار بود و نماز شبش ترک نشد.


(منبع : شب مردان خدا: ص 45- 44 - داستان های نماز شب: ص 98)