انواع شترهای ایران
اکوسيستم مناطق خشک و نيمه خشک حدود دوسوم مساحت ايران را شامل مىشود و وسعت آن حدود ۱،۱۰۰،۰۰۰ کيلومتر مربع مىباشد. ميزان خشکى هوا بسيار زياد بوده و ميزان رطوبت هوا ناچيز مىباشد. ميانگين دوره گرماى تقريباً طولانى و حدود ۵ تا ۷ ماه در سال است و ميزان بارندگى بسيار پائين بوده و از ۳۰ ميلىمتر تا ۲۵ ميلىمتر در سال متغير است. قسمت اعظم استانهاى قم، تهران، خراسان، سمنان، سيستان و بلوچستان، فارس، کرمان، يزد، اصفهان، قزوين، مرکزى و گلستان در شرايط اکوسيستم خشک و نيمهخشک واقع شدهاند. بهدليل عدم وجود رطوبت در هوا، تغييرات درجه حرارت در شبانهروز زياد مىباشد و در بعضى از مناطق اختلاف درجه حرارت در شب و روز به ۵۰ درجه سانتىگراد مىرسد.
در اين مناطق جغرافيائى شترانى زيست مىکنند که نسبت به آب و هواى گرم و خشک و شرايط محيطى اين مناطق بهويژه همبستگى با مراتع و تغذيه با گياهان خشبى تطابق يافتهاند. مقاومت بسيارى بالاى اين شتران نسبت به تغييرات درجه حرارت در شبانه روز بهدليل پوشش الياف کرک بدن اين شتران مىباشد که بهعنوان عايقى بدن شتر را در برابر گرماى روز و سرماى شب محافظت مىنمايد.
اکوسيستم مناطق خشک و نيمه خشک حدود دوسوم مساحت ايران را شامل مىشود و وسعت آن حدود ۱،۱۰۰،۰۰۰ کيلومتر مربع مىباشد. ميزان خشکى هوا بسيار زياد بوده و ميزان رطوبت هوا ناچيز مىباشد. ميانگين دوره گرماى تقريباً طولانى و حدود ۵ تا ۷ ماه در سال است و ميزان بارندگى بسيار پائين بوده و از ۳۰ ميلىمتر تا ۲۵ ميلىمتر در سال متغير است. قسمت اعظم استانهاى قم، تهران، خراسان، سمنان، سيستان و بلوچستان، فارس، کرمان، يزد، اصفهان، قزوين، مرکزى و گلستان در شرايط اکوسيستم خشک و نيمهخشک واقع شدهاند. بهدليل عدم وجود رطوبت در هوا، تغييرات درجه حرارت در شبانهروز زياد مىباشد و در بعضى از مناطق اختلاف درجه حرارت در شب و روز به ۵۰ درجه سانتىگراد مىرسد.
در اين مناطق جغرافيائى شترانى زيست مىکنند که نسبت به آب و هواى گرم و خشک و شرايط محيطى اين مناطق بهويژه همبستگى با مراتع و تغذيه با گياهان خشبى تطابق يافتهاند. مقاومت بسيارى بالاى اين شتران نسبت به تغييرات درجه حرارت در شبانه روز بهدليل پوشش الياف کرک بدن اين شتران مىباشد که بهعنوان عايقى بدن شتر را در برابر گرماى روز و سرماى شب محافظت مىنمايد.