( یا ایّها الّذین آمنوا أفوا بالعقود أحلّت لکم بهیمة الانعام الّا ما یتلی علیکم غیر محلّی الصیِّد و انتم حرم إنَّ الله یحکم ما یرید)؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، به پیمان ها و قراردادها وفا کنید. چهارپایان دامی برای شما حلال شده است، مگر بر آنچه بر شما خوانده می شود. این درحالی است که شکار را آنگاه که محرمید، حلال نمی شمارید، بی تردید، خداوند هر حکمی بخواهد مقرر می دارد.(سوره مائده،آیه ی 1)
طبق نظر مفسران، سوره ی «مائده» یا سوره عقود آخرین سوره یا یکی ازآخرین سوره هایی است که بر پیامبر (ص) نازل شد؛ یعنی نزدیک به دو یا سه ماه پیش از رحلت رسول گرامی اسلام (ص). بنابراین در آن به خاطر موقعیت ویژه اش روی یک سلسله مفاهیم اسلامی تأکید شده است.
خداوند در آیه 1 این سوره افراد را به وفای عهد و پیمان ملزم می کند؛ و می فرماید:
(یا ایها الذین آمنوا أوفوا بالعقود)؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، به قرارداد های خود پایبند باشید. به خاطر اهمیت این مسأله و سایر اموری که در این سوره مطرح شده است، ترجیع بند آیات این سوره «اتقوا الله» است و پیوسته این عبارت تکرار می شود تا با سرکوب هوای نفس، خرد انسان ها را به پایبندی بر قرادادها سوق دهد.
علت تأکید سوره مائده بر وفای به عهد، اهمیت آن به عنوان یک نیاز اساسی در زندگی اجتماعی است. بی توجهی به عهد و پیمان ها موجب می شود که بذر بی اعتمادی در میان مردم کاشته، در نتیجه جامعه به هرج و مرج دچار شود.