امام حسن عسكرى,فرزند امام هادى(ع)در روز هشتم ربيع الثانى يا24 ربيع الاول سـال 232 هجـرى قمـرى در مـدينه به دنيـا آمـد.
نام مادر گرامـى آن حضـرت را, سـوسـن و بعضى (سليل) و (حديث) نيز گفته اند. او در هشتـم ربيع الاول سال 260 هجرى قمرى با تـوطئه معتمد خليفه عباسى در شهر سامرا, در 28 سالگى به شهادت رسيد.
آن حضرت بعد از شهادت پدر بزرگـوارش در 22 سالگـى به مقام امامت رسيـد. بـرنامه و مـواضع او به عنـوان مرجع فكرى شيعيان قلمدادگرديد و مصالح عقيدتـى و اجتماعى آنان راكاملا مراعات مـى كرد. در عصر آن حضرت دشـواريها و گرفتاريهايى پيـش آمد كه از قدرت عباسيان كاست, تا جايـى كه مـوالى و تركان بر حكـومت دست يافتند ولـى فشار وشكنجه و آزار نسبت به امام و يارانش تخفيف پيدا نكرد.
متوكل او را به زندان انداخت, بى آن كه سبب آن كار را بگويد!, عباسيان تلاش مى كردند كه امام عسكرى (ع) را در دستگاه حكـومت وارد كنند تا پيوسته مراقب او باشند و او را از پايگاههاى خـويـش و از ياران و پيروانـش دور سازند. آن حضرت نيز ماننـد پـدر بزرگـوارش ناچار شـد در سامـرا اقامت كنـد و زيـر نظر باشـد.