به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، مردم دنیا سنت های متفاوتی دارند و هر کدام آن ها ویژگی و اداب مخصوص به خودش را دارد، در این میان چین کشوری است که به علت وسعت سنت های مختلفی در میان آن ها پدید آمده است.
نقاشی با کارامل یا شکر حل شده یکی از سنت های دیرینه چین هاست و از گذشته و از زمانی که شکر و راه های مصرف آن شناخته شد این سنت نیز وجود داشته است.
در این مراسم نقاشان خاصی دور هم چمع شده و با استفاده از شکر حل شده و کارامل نقاشی های مختلفی را به اشکامل مختلف مانند اژدها یا دیگر حیوانات می کشند. در گذشته تنها چند شکل خاص مد نظر بوده است که به مرور زمان نقش های دیگری نیز به آن اضافه شده است.
این گونه نقاشی ها بسیار سخت هستند و نیاز به تمرین و تلاش افراد برای یادگیری دارند. شکر پس از خارج شدن از ظرف داغ خیلی سریع خنک و خشک می شود. به همین دلیل یک خطای کوچک می تواند نقاشی را خیلی سریع از بین ببرد.
نقاشی ها با استفاده زا شکر مایع و روی یک سطح پلاستیکی کشیده می شوند و نکته جالب در مورد آن ها این است که اگر تمایل داشته باشید می توانید آن ها را از سطح جدا کرده و به شکل یک مجسمه از آن استفاده کنید.
این سنت دیرینه چینی ها البته این روزها به یک شغل تبدیل شده است و خود به عنوان یک منبع جذب توریست نیز شناخته می شود. البته این روزها به خاطر نبود نقاشان حرفه ای این سنت نیز رو زوال رفته و بسیار کمتر دیده می شود.
نقاشی با کارامل یا شکر حل شده یکی از سنت های دیرینه چین هاست و از گذشته و از زمانی که شکر و راه های مصرف آن شناخته شد این سنت نیز وجود داشته است.
در این مراسم نقاشان خاصی دور هم چمع شده و با استفاده از شکر حل شده و کارامل نقاشی های مختلفی را به اشکامل مختلف مانند اژدها یا دیگر حیوانات می کشند. در گذشته تنها چند شکل خاص مد نظر بوده است که به مرور زمان نقش های دیگری نیز به آن اضافه شده است.
این گونه نقاشی ها بسیار سخت هستند و نیاز به تمرین و تلاش افراد برای یادگیری دارند. شکر پس از خارج شدن از ظرف داغ خیلی سریع خنک و خشک می شود. به همین دلیل یک خطای کوچک می تواند نقاشی را خیلی سریع از بین ببرد.
نقاشی ها با استفاده زا شکر مایع و روی یک سطح پلاستیکی کشیده می شوند و نکته جالب در مورد آن ها این است که اگر تمایل داشته باشید می توانید آن ها را از سطح جدا کرده و به شکل یک مجسمه از آن استفاده کنید.
این سنت دیرینه چینی ها البته این روزها به یک شغل تبدیل شده است و خود به عنوان یک منبع جذب توریست نیز شناخته می شود. البته این روزها به خاطر نبود نقاشان حرفه ای این سنت نیز رو زوال رفته و بسیار کمتر دیده می شود.