امام زمان(عج)؛ تمنّاي بزرگ بشريت
«بِنَفْسي اَنْتَ اُمْنِيَّةُ شَائِقٍ يَتَمَنّي مِنْ مُؤْْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَکَرا فَحَنّا»
جانم فدايت، تو آن آرزو و آرمان قلبيِ هر زن ومرد مشتاقي، که از عمق دل تو را آرزو ميکند.
در این بخش دعاي ندبه به بعد با انسان کامل كه تشعشع وجود مقدسش سراسر وجود هر انساني را نوراني ميكند، سخن ميگوييم. خطاب به آن حضرت، عرض ميکنيم؛ جانم فداي تو، چون جان حقيقي انسانها امام زمان(عج)است. جان اصلي ما اين نفس حيواني که فعلاً گرفتار آنيم نيست، امام زمان(عج)مرتبة برتر انسانيت ما است. او مَنِ برين هر انساني است. تمام آرزوها و آرمانهاي فردي و اجتماعي تمام بشريت در وجود و ظهور او محقق است.
ميگوييم: «ذَکَرا فَحَنّا» هر زن و مرد مؤمني؛ ياد تو ميکند و ناله و شيون سر ميدهد. چون اولاً: ميخواهند با توجه به آن حضرت در شوق حضورِ با حقّ بهسر ببرند و نور آن حضرت چنين امكاني را برايشان فراهم ميكند. ثانياً: ميخواهند در نظامي زندگي كنند كه تمام روابط آن الهي باشد و نه تنها روابط انسانها با يکديگر موجب غفلت نگردد كه سراسر آن روابط موجب ارتباط با خداوند شود.
صدرالدينحموي ميگويد: «لَمْ يَخْرُجِ الْمَهْدي حَتّي يُسْمَع مِن شِراكِ نَعْلَيه اَسرارُ التَّوحيد»1 مهدي خروج نميكند مگر اينكه از بند كفش او اسرار توحيد به گوش ميرسد. حال وقتي كسي فهميد حضور مهدي در جامعه يعني چه، ميتواند ارتباط با او را و ظهور او را همة تمنّا و آرزوي خود قرار دهد.
.......
1. «شرح مقدمه قيصري»، سيدجلال الدين آشتياني، ص 509.
