پاسخ : مراتب هفتگانه کمال انسان
6.عالم نورانی
تنها راه رسیدن به این عالم که عالم نورانی یا وجه جمیل رحیمی میباشد، آن است که سالک پیشتر در عالم روحانی از رهگذر فنا و موت نفسانی و تولد ملکوتی، برات رهایی از وساوس شیطانی را از دستان ربانی انسان کامل برگرفته و شایسته جنت لقای ربوبی و لایق دیدار مهرویان عالم قدس در فردوس برین شده باشد.
شهود سیمای حق و حقیقت، سیرت درونی چنین رهروی را به اشارت قرآنی <وجوه یومئذ ناضره الی ربها ناظره: صورتهایی در آن روز شادند که به سوی پروردگارشان مینگرند.> به نور مسرتبخش ربوبی منور ساخته و قلب سلیم او را سرشار از شعلههای عشق و نیاز نموده و او را از آلایش هرگونه شرک خفی و تعلق لطیفی که تاکنون در طی مراحل و مراتب کمال دامنگیر او بوده، مطهر میگرداند تا آزاد و رها از همه قیود، در بهشت دیدار، مسندنشین سریر احرار گردد که: <الطلاقه شیمه الاحرار: رهیدن [از تعلقات] خلق و خوی انسان آزاده است.>
بنابراین، سالک طریق معنا در این عالم از رهگذر <العبودیه جوهره کنهها الربوبیه> به حقیقت ربوبیت در باطن خویش آگاهی یافته، با نفس مطمئنه روحانی و با دو بال <راضی> و <مرضی> به منزلت <عبادی> نایل شده، در پرتو ا کسیر مقدس عشق، به فنای از خویش و بقای به حضرت رب واصل شده و مرآت قلبش تجلیگاه مقام رفیع <جنتی> گشته، خود نیز روح و ریحان بهشتی و جنت نعیم قدسی میگردد؛ <و اما ان کان من المقربین فروح و ریحان و جنت نعیم.>
و این گونه، عاشق دلباخته جمال مطلق در ضمیر مصفای خویش به رفع حجاب نورانی نایل آمده، نظارهگر وجه جمیل رحیمی در مرآت وجود خویشتن میشود؛ چنان که در حدیث قدسی آمده است: <هنگامی که نیاز و لذت بندهام را در ذکر خود قرار دادم، به من عشق میورزد و من نیز به او عشق میورزم. آنگاه حجاب میان خودم و او را به کنار میزنم.>
بدینترتیب، محب صادق پس از بقا به جمال دلربای رحیمیت، چشمانش از فروغ محبوب ربوبی به زیور روحانی <عینالله> و زبان حمد و تسبیحگویش به زینت رحمانی <لسانالله> و سیمای مصفایش به منقبت آسمانی <وجهالله نایل میگردد و شایستگی آن را خواهد یافت که به سبب استیلا بر عرش رحمانی، به گنجینه کوثر رحیمی و معدن عظمت الهی در عالم لاهوت دست یابد و به خلعت دلارای <انسان کامل> آراسته شود.