هامستر ها

[ناجی دلها]

در این تاپیک چند نوع هامستر را معرفی می کنیم
هامسترها از زاسته ی جوندگان هستند و متعلق به گروه پستانداران


هامستر خاکستری

مشخصات: جثه کوچک، دم کوتاه، چشمها نسبتاً درشت و گوشهائی پهن و بیضیشکل دارد. رنگ موهای پشت خاکستری تیره است که به تدریج در پهلوها زرد اُخرایی میشود، پایین بدن، دست و پا، و زیر دم سفید است، حد فاصل رنگ پشت و زیر بدن کاملاً مشخص است. شباهت زیادی به وُل دارد ولی چشمهایش درشتتر و گوشهایش بزرگتر است.
اندازهها: طول سر و تنه 90 تا 115 میلیمتر، دم 22 تا 28 میلیمتر، پا 15 تا 17 میلیمتر، وزن حدود 35 گرم. زیستگاه: علفزارها، بوتهزارها و اراضی کشاورزی واقع در مناطق جنگلی، استپی، کوهستانی، و بیابانی. پراکندگی: در ایران در اکثر مناطق به جز مناطق مجاور دریای مازندران و خلیج فارس گزارش شده است. پراکنش جهانی: از سواحی دریای مدیترانه تا آسیای مرکزی و عربستان. عادات: اکثراً شبگرد است. گاهی روزها نیز فعال است. به صورت انفرادی زندگی میکند. لانه را در زیر زمین میسازد، این لانه چندین راه خروجی و قسمتهایی برای زایمان، انبار غذا و توالت دارد. در مناطق سردسیر زمستانها به خواب زمستانی فرو میرود. غذا: از مواد گیاهی مانند دانه، میوه، و مواد حیوانی مانند حشرات تغذیه میکند. این هامستر برای ذخیره زمستانی مقدار زیادی مواد غذایی را به وسیله کیسه دهانی به لانه حمل میکند. در کیسه دهانی هامستر خاکستری 43 دانه سویا دیده شده است. در برخی از مناطق کشور هامستر خاکستری آفتی جدی برای محصولات کشاورزی به شمار میرود. تولید مثل: جفتگیری در بهار، و احتمالاً در لانة ماده، صورت میگیرد. نر به مدت 10 روز با ماده زندگی میکند. طول آبستنی 17 تا 22 روز است و بین دو تا 11 بچه کور و بدون مو میزاید. ماده قادر است 5 تا 6 بار در سال و گاهی اوقات نیز بیشتر از 10 دفعه زایمان کند.

 

[ناجی دلها]

پاسخ : هامستر ها

هامستر دم دراز زاگرسی

(کیسه دهان دمدراز)
مشخصات: دمی دراز دارد و شباهت آن به موش صحرایی بیشتر از شباهتش به هامستر است ( آن را حد واسط موش و هامستر می دانند ) . غالباً موهای انتهای دم مانند جبربیل ها منگوله دار است . رنگ موهای پشتی ، شنی متمایل به صورتی تیره است . زیر بدن ، دست و پا و زیر دم سفید است . اندازهها: طول سر و تنه 70 تا 85 میلی متر ، دم 83 تا 101 میلی متر ، پا 20 تا 23 میلی متر. زیستگاه: کوهستان های مرتفع و صخره های متلاشی شده واقع در مناطق بیابانی و استپی ، از جاهای مرطوب دوری می کند. پراکندگی: این حیوان نخستین بار در منطقه ایذه .اقع در استان خوزستان مشاهده شد . هامستر دم دراز زاگرسی در مناطق زاگرس شامل کردستان ، ایلام ، لرستان ، فارس ، غرب اصفهان ، شمال خوزستان و استان های کرمان و هرمزگان پراکندگی دارد . پراکنش جهانی: این گونه تاکنون فقط از ایران گزارش شده اشت . عادات: در تابستان شبگرد است ولی در زمستان و پاییز روزها فعال است . به صورت انفرادی زندگی می کند ولی گاهی اوقات با هم نیز مشاهده می شوند . لانه خود را در بوته زارهای مناطق صخره ای با شیب کم می سازد . بقایای مواد غذایی در نزدیک لانه دیده می شود . غذا: مواد گیاهی ، از قبیل دانه ، برگ ، گل ، و مواد حیوانی نظیر حشرات تغذیه می کند . تولید مثل: جفت گیری در اوایل بهار صورت می گیرد ، ماده لانه ای کوری شکل از الیاف گیاهی و گاهی مخلوط با پشم گوسفند را در بین صخره ها می سازد و سه تا پنج بچه می زاید ، بچه ها در زمان تولید کور و بی مو هیتند . چشم ها پس از 13 روز باز می شوند . تعداد زایمان یک تا دو بار در سال است .

 

[ناجی دلها]

پاسخ : هامستر ها

هامستر دم دراز البرزی

این گونه برای اولین بار در دگرماتی بجنورد واقع در استان خراسان شمالی شناسائی گردید . برخی از محققان آن را با نام ( C.mystax ) می شناسند . ولی در بررسی های اخیر انجام شده بر روی کرومزوم های ، اکثر محققان به این نتیجه رسیده اند که این حیوان گونه ای جداگانه است .
هاسمتر دم دراز البرزی از نظر ظاهری شباهت زیادی به هامستر دم دراز زاگرسی دارد ولی از نظر تعداد کروموزم ها با آن متفاوت است . این گونه به تازگی در مناطق اطراف سمنان ، سنگسر تا مشهد ، افغانستان و ترکمنستان نیز مشاهده شده است . از عادات و رفتار این هامستر اطلاعات چندانی در دسترس نیست .

 

[ناجی دلها]

پاسخ : هامستر ها

هامستر دم دراز ایرانی

این گونه تاکنون از ماکو واقع در استان آذربایجان غربی و جمهوری آذربایجان گزارش شده است . تفاوت ان با سیار هامسترهای دو دراز در تعداد کروموزم ها و مشخصات جمجمه و دندان ها است . به احتمال زیاد اکثر خصویات ظاهری و عادات و رفتار این گونه شبیه هامستر دم دراز زاگرسی است .

 

[ناجی دلها]

پاسخ : هامستر ها

هامستر دم دراز فشمی

این گونه فقط در ایران وجود دارد و برای اولین بار در 11 کیلومتری شمال شرقی فشم واقع در استان تهران در مناطق کوهستانی با ارتفاه حدود 2700 متر از سطح دریا مشاهده شده است . به تازگی نیز وجود این گونه از سایر مناطق رشته کوه البرز مرکزی مانند دو آب هر درود و منطقه عباس آباد در البرز شمالی واقع در استان مازندران گزارش شده است .
هامستر فشمی بزرگ ترین و تیره رنگ ترین هامستر دم دراز است . علاوه بر آن دم این حیوان نسبت به سایر هامسترها بلندتر است . تاکنون مطالعاتی در مورد عادات و رفتار این حیوان صورت نگرفته است .

 

[ناجی دلها]

پاسخ : هامستر ها

هامستر طلائی برانت

(هامستر طلائی، کیسه دهان طلائی)
مشخصات: جثهای نسبتاً بزرگ دارد (مادهها تا اندازهای از نرها بزرگترند). دم بسیار کوتاه است پوزة کوتاه و پهنی دارد. گوشهایش بزرگ و پهناند. پوست این حیوان کاملاً شُل است. کیسه دهانی بسیار بزرگی دارد که از داخل دهان شروع شده و تا شانهها ادامه مییابد. زمانی که این کیسه پر از مواد غذائی میشود عرض ناحیه سر و شانهها به دو برابر افزایش مییابد. رنگ موهای پشت قهوهای طلایی متمایل به خاکستری و زیر بدن سفید یا کرمی است. در برخی از آنها ممکن است نوار پهن و تیرهای در ناحیة گردن و صورت مشاهده شود. هامسترهایی که در حالت اسارت به سر میبرند به علت تغییرات ژنیتیکی دارای رنگهای مختلفی هستند. اندازهها: طول سر و تنه 150 تا 180 میلیمتر، دم 12 تا 20 میلیمتر، پا 18 تا 23 میلیمتر، وزن 90 تا 120 گرم. زیستگاه: تپه و ماهورها و صخرههای واقع در مناطق استپی. پراکندگی: در ایران از قزوین تا آذربایجان، کردستان و کرمانشاه و به تازگی نیز چند نمونه در مرز ایران و ترکیه واقع در غرب ماکو توسط مؤلف مشاهده شده است. پراکنش جهانی: ترکیه، فلسطین، سوریه، عراق، قفقاز. عادات: شبگرد است ولی گاهی در روز نیز مشاهده میشود. به صورت انفرادی زندگی میکند. لانهاش در عمق دو متری زمین واقع است و راهروهای زیادی دارد. اغلب ورودی آن را مسدود میکند. در فصل زمستان به خواب زمستانی فرو میرود ولی چون بدنش فاقد ذخیره چربی است، گاهی برای غذا خوردن بیدار میشود. در موقع خواب زمستانی ضربان قلب از 400 بار در دقیقه به چهار بار در دقیقه کاهش مییابد. غذا: از مواد گیاهی نظیر دانه، میوه، و مواد حیوانی مانند حشرات تغذیه میکند. با استفاده از کیسه دهانی بسیار بزرگ خود مقدار زیادی مواد غذایی را به لانه حمل و ذخیره میکند. این هامستر با فشار دست مواد غذایی را از داخل کیسه دهانی خارج میسازند. تولید مثل: جفتگیری در اوایل بهار انجام میگیرد. پس از 16 روز 2 تا 6 بچه میزاید بچهها بیمو و کور هستند تا 20 روزگی شیر میخورند. مادر میتواند تا 12 نوزاد را در کیسه دهانی جای داده و آنها را به جای دیگر حمل نماید، آنها در هفت تا هشت هفتگی قادر به تولید مثل هستند ولی اوج تولید مثل در یک سالگی است. تعداد زایمان دو تا پنج هزار در سال و طول عمر دو تا سه سال است.