1) بلا و ابتلا:
عارفان با ایمان نه تنها از بلا نمی گریزند، بلکهآن را نشانه لطف الهی و سبب پاکی روح و جان و تصفیه اعمال می دانند و بهخاطر فضلیت و پاداش آن، به استقبالش می روند، امام صادق (ع) می فرماید: «انالله اذا احب عبدا غته بالبلا»
(خداوند هرگاه بنده ای را دوست بدارد او را غرق در بلا می کند)
از این دیدگاه است که سیدالشهدا (ع) در روزعاشورا در مناجاتی که در آخرین لحظات حیات با خدا دارد، پروردگار را هم بهنعمت های سرشارش می ستاید، هم به بلای نیکویش «سابغ النعمه حسن البلا» همچنین روز عاشورا هنگام آخرین وداع با اهل بیت خویش ضمن آنکه آنان راآماده تحمل بلا و رنج می سازد «استعدو اللبلاء» فرجام خوشی برایشان بازگومی کند و می فرماید: خداوند دشمنانتان را با انواع بلاها عذاب می کند، ولیبه شما در مقابل این بلا و به عوض آن، انواع نعمت ها و کرامت ها می بخشد. پس شکوه نکنید و چیزی بر زبان نیاورید که ارزش شما را بکاهد «و یعوضکم عنهذه البلید انواع النعم
عارفان با ایمان نه تنها از بلا نمی گریزند، بلکهآن را نشانه لطف الهی و سبب پاکی روح و جان و تصفیه اعمال می دانند و بهخاطر فضلیت و پاداش آن، به استقبالش می روند، امام صادق (ع) می فرماید: «انالله اذا احب عبدا غته بالبلا»
(خداوند هرگاه بنده ای را دوست بدارد او را غرق در بلا می کند)
از این دیدگاه است که سیدالشهدا (ع) در روزعاشورا در مناجاتی که در آخرین لحظات حیات با خدا دارد، پروردگار را هم بهنعمت های سرشارش می ستاید، هم به بلای نیکویش «سابغ النعمه حسن البلا» همچنین روز عاشورا هنگام آخرین وداع با اهل بیت خویش ضمن آنکه آنان راآماده تحمل بلا و رنج می سازد «استعدو اللبلاء» فرجام خوشی برایشان بازگومی کند و می فرماید: خداوند دشمنانتان را با انواع بلاها عذاب می کند، ولیبه شما در مقابل این بلا و به عوض آن، انواع نعمت ها و کرامت ها می بخشد. پس شکوه نکنید و چیزی بر زبان نیاورید که ارزش شما را بکاهد «و یعوضکم عنهذه البلید انواع النعم