مناطق حفاظت شده در ایران

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده شش رودبار


نام انگلیسی : Shesh Roudbar protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده شش رودبار


www.irandeserts.com_file_cms_files_semnan_287_29.gif
این منطقه ( شش رودبار ) با مساحت 7832 هکتار واقع در استان مازندران از سال 1380 تحت حفاظت قرار گرفت . دامنه ارتفاعی 740 تا 2820 متر ، دما و بارندگی متوسط سالیانه 13 درجه سانتیگراد و 650 میلیمتر که موجب تشکیل اقلیم نیمه مرطوب معتدل در منطقه شده اند .
( شش رودبار ) منطقه ای است کوهستانی با پوشش های جنگلی کم نظیر هیرکانی و مراتع ییلاقی . رودخانه های پر آب شش رودبار و چرات بخش هایی از مرز های منطقه را تشکیل می دهند . گونه های مهم گیاهی منطقه عبارتند از : راش – بلند مازو- ممرز- پلت- شیردار- نمدار – ملچ- اوری- لور- کچف- زبان گنجشک- توسکای ییلاقی- انجیلی- برگ بو- خاس- چای کوهی- و گون آسای ایرانی . گونه های اصلی جانوری منطقه عبارتند از : مرال- شوکا- خرس- قهوه ای- پلنگ- گرگ- بز- پازن- شغال- سمورسنگی – گربه جنگلی- تشی- کبک دری- افعی دماوندی و قزل آلا .
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_829adcd6_99c7_47bb_aa99_053a0c8cc184.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده شیدا


نام انگلیسی : Sheida protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده شیدا


www.irandeserts.com_file_cms_files_kord2_2844_29.gif
منطقه شيدا يکي از مناطق آزاد با پتانسيل هاي خوب ، وجود حيات وحش خصوصا کل و بز و قوچ و ميش بود که به همين دليل از تاريخ 21/7/1375 بعنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گرديد و پس از يک دوره تقريبا ده ساله بصورت شکار ممنوع مديريت مي شد كه با كاهش وسعت در بهمن ماه 86 به منطقه حفاظت شده تبديل گرديد. منطقه شيدا در استان چهارمحال و بختياري با مساحت 23832 هکتار در شهرستان شهرکرد و قسمتي از آن در استان اصفهان قرار دارد و محدوده ي جغرافيايي آن ´1 4/°32 درجه عرض شمالي و ´25/°50 طول شرقي و´ 41/°32 عرض شمالي و ´ 45 /°50 طول شرقي مي باشد . که فاصله آن تا مرکز استان 27 کيلومتر و نزديکترين شهر ، شهر بن همجوار آن قرار دارد .
اقليم منطقه شيدا متأثر از اقليم شهرکرد مي باشد که داراي تابستانهاي خشک و در زمستان داراي بارندگي متوسط مي باشد ميانگين بارش سالانه در اقليم شهرکرد در زير اقليم بن که در جوار منطقه قرار دارد بين 300 تا 500 ميلي متر و در زير اقليم امام قيس بين 500 تا 700 ميلي متر است . در اين منطقه رودخانه دائمي وجود ندارد و عمده منابع تأمين کننده آب در منطقه از طريق نزولات جوي و تعدادي چشمه : از جمله چشمه مري – چشمه گاو – چشمه قربانعلي – چشمه آي باغي - چشمه نساء حيدري و ... قنات غريب خان – قنات رستميان – قنات حاج قاسم و ... لازم به ذکر است که سدهاي خاكي شيخ شبان – حيدري – تومانک – بارده و رودخانه زاينده رود در داخل و حاشيه منطقه وظيفه جمع آوري و ذخيره نزولات جوي را عهده دار هستند . با توجه به کوهستاني و تپه ماهور بودن منطقه و وجود ميکروکليماهاي کوچک ، تنوع پوشش گياهي خصوصا در قسمت تنگ لا شيران کوه افغان و ... قابل توجه و اهميت مي باشد که تعداد ي از گونه هاي گياهي منطقه به شرح ذيل مي باشد : شکر تيغالEchinops ritrodes کاسني Cichorium intybus شعمداني وحشي Geranium tuberoesum جو وحشي Hordeumviolaceum گون Astragalus maassoumii شقايق وحشي Papaver refracta گون Astragulusholposilus لاله واژگون Fritillaria imperialis علف پشمکي Bromus tectorum سير کوهي Allium latifolia آويشن Thymus serpyllum شيرين بيان Glycyhizia glabra کلاه مير حسن Acantholimon scabrellum به دليل ده سال ممنوعيت شکار در اين منطقه گونه هاي برجسته اي چون : قوچ و ميش – کل و بز – گراز – روباه – شغال – گرگ – خرگوش و ساير گونه ها در مقايسه با ساير مناطق آزاد روند روبه رشد خوبي داشته است که اين موضوع به خوبي قابل مشاهده مي باشد . تعدادي از گونه هاي حيات وحش منطقه عبارتند از : پستانداران شغال Canis aureus - گرگCanis lupus -کل و بز Capra aegagrus - تشي Hystrix indica - خرگوش Lepus capensis - قوچ و ميش Ovis orientalis- گراز Sus scrofa - روباه معموليVul pes vul pes و انواع جوندگان و خفاشها و ... پرندگان کبک Alectorischukar - گنجشگ معمولي Passer domesticus - کلاغ معمولي Corvus cornone - عقاب طلايي Aquila chrysaetus- سبز قبا Coracias garrulus - کلاغ سياه Corvus frugilegus - دارکوب باغي Dendrocopos syriacus -کبوتر چاهي Columba livia - باقرقرهPterocles orientalis - کمرکلي بزرگ Sitta tephronota - دليجهFalco tinnucuius - چکاوک کاکلي Galerida cristata- پرستو Mirundo rustica - چکاوک طوقي Melanocorypha bimaculata- زاغ نوک سرخ Pyrrhocorax pyrrhocorax خزندگان آگاما- انواع مارها – لاک پشت و ... عمده ي محدوده منطقه ، توسط جاده پوشش داده مي شود ، از جمله ، جاده آسفالته بن – لارک -جاده آسفالته آزادگان به کليچه، جاده خاکي کليچه به بارده ، جاده آسفالته بارده و جاده خاکي بن به بارده و ... را مي توان نام برد . اين منطقه به دليل وجود مراكزگردشگري زياد چون امامزاده بارده ، امامزاده سيد بهاءالدين ،سدورودخانه ي زاينده رود، چشم اندازهاي زيبا، گرداب بن ، سدهاي خاکي شيخ شبان ، بارده ، تومانک ، حيدري که در حاشيه و بعضا در داخل منطقه قرار مي گيرد پتانسيل هايي هستند که منطقه را از حيث گردشگري و استفاده هاي تفريحي داراي اهميت مي سازد که با برنامه ريزي ، قابل استفاده و بهره برداري خواهد بود . همچنين تفريحات فيزيكي پر تحرك مانند كوه نوردي ،صخره نوردي ،پياده روي،قايق راني ،ماهيگيري،لذت جويي از مناظر و...ازديگر قابليت هاي گردشگري منطقه مي باشد. خوشبختانه اين منطقه داراي يک چارت و پست ثابت محيط باني بارده است که در کنار پاسگاه يانچشمه مورد حفاظت قرار مي گيرد.
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده شیله


نام انگلیسی : Shileh protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده شیله


www.irandeserts.com_file_cms_files_shile.gif
شيله با مساحت 6525 هكتار از سال 1378 تحت حفاظت قرار گرفت منطقه اي است دشتي واقع در استا ن سيستان و بلوچستان داراي اقليم فرا خشك گرم كه در جنوب منطقه حفاظت شده هامون واقع شده است. از پوشش گياهي ضعيفي برخوردار است گونه هاي اصلي جانوري منطقه عبارتند از جبير،گربه وحشي،روباه معمولي،شغال،تشي،خرگوش،هوبره،دراج،عقاب صحرايي،انواع سارگپه،دليجه،چكاوك هدهدي،چكاوك كاكلي،انواع گنجشك سانان .وجود جاده اصلي زابل زاهدان در شرق منطقه دسترسي به آن را آسان ساخته است .
رودخانه شیله که در این منطقه جاری است داراي ويژگيهاي منحصر به فردي است كه آن را از ديگر جريانهاي آبي سيستان متمايز ميکند. اين رود تنها رودخانه سيستان است كه با حفر درهاي عميق و عريض، مسير ثابتي دارد و تغيير مسيرهاي شناخته شده ديگر رودهاي سيستان در مورد آن صدق نميكند. رودخانه شيله بر خلاف شيب توپوگرافيك زمين، از شمال غرب به جنوب شرق جريان دارد. از ديگر ويژگيهاي رودخان شيله اين است كه تنها رود خروجي سيستان به شمار ميرود در حالي كه ديگر رودهاي سيستان، از حاشيه با بيرون منطقه به داخل حوضه آبريز سيستان مي ريزند. در طول بررسي باستان شناسي كه در سال 87 انجام گرفت محوطههاي باستاني بسياري متعلق به دروان پيش از تاريخ، تاريخي و اسلامي شناسايي شدهاند كه در زندگي تداوم و حتي تخريب آنها مستقيما به اين رود مربوط مي باشند. رودخانه شيله در سيستان نقش ارزندهاي در ثبات زندگي و معيشت مردم منطقه دارد به گونهاي كه اين رودخانه تامين كننده آب منطقه است و حفظ و احياي زيست بومهاي منطقه را بر عهده دارد.
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده شیمبار و سد کارون


نام انگلیسی : Shimbar protected are

نام فارسی : منطقه حفاظت شده شیمبار


موقعيت جغرافيايي :

در فاصله 80 كيلومتري شمال شرق شهرستان مسجدسليمان منطقه اي كوهستاني و پوشيده از جنگل و درختان بلوط قرار گرفته است اين منطقه حدود 50 هزار هكتار وسعت داشته كه دسترسي به تمامي منطقه مشكل است به همين دليل تاكنون كمترين آسيب هاي انساني را به خود ديده است. موقعيت جغرافيائي آن ً10 ّ9 ْْ32 تا ً55 ّ39 ْ32 عرض شمالي و ً33 ّ30 ْ49 تا ً00 ّ44 ْ49 طول شرقي است. اين منطقه ادامه سلسله جبال زاگرس درخوزستان است كه از نقاط مرتفع (منار، كتك، تاراز، للر، چلا و...) يخچال هاي طبيعي، نقاط تالابي با پوشش متراكم گياهان، چشمه ها و... تشكيل گرديده است. بطور كلي سه بخش كاملاً متمايز در منطقه قابل تشخيص است: درياچه سد شهيد عباسپور، منطقه تالابي شط شيمبار، منطقه كوهستاني جنگلهاي بلوط زاگرس.
راههاي دسترسي :
مهمترين راه دسترسي به منطقه مسير جديد الاحداث مسجدسليمان به شهركرد است كه در حال حاضر تا ابتداي منطقه بصورت اسفالت شده است و داخل منطقه نيز در حال زيرسازي و اسفالت كاري است. در درون منطقه راههاي دسترسي شني روستائي درجه 3 وجود دارد.
جاذبه هاي گياهي
غناي گونه اي در منطقه شيمبار بسيار بالاست در اين منطقه سه اشكوب درختي كاملاً متمايز كه بعضاً منحصر بفرد است ديده مي شود در شط شيمبار عمده درختان با تراكم بسيار بالا از درختان و درختچه هاي جاز تشكيل شده است. بخشي كوهستاني منطقه جنگلهاي زاگرس با غالبيت بلوط ايراني است و در بخش هائي از منطقه نيز درختچه هاي مورد معطر كه بسيار متراكم و انبوه هستند وجود دارد.
جاذبه هاي جانوري :
جانوران موجود در سطح منطقه پراكنده اند و محدوده خاصي بعنوان محل تجمع گونه هاي جانوري ديده نمي شود.
معرفي جانواران منطقه :
در منطقه شيمبار گونه هاي مختلف از جانوران ديده مي شوند كه ذيلاً معرفي مي گردند.
گونه هاي مختلفي از پستانداران در منطقه ديده مي شوند كه شامل گرگ، خرس قهوه اي، پلنگ، گربه وحشي، گراز، خرگوش، شغال، كفتار ، سنجاب، انواع خفاش، تشي، قوچ وحشي، كل وبز و... مي باشند.
انواع پرندگان درخت زي ، خشك زي وابزي در منطقه ديده مي شوند شامل كشيم كوچك، كشيم بزرگ، حواصيل شب، حواصيل خاكستري، كبك، تيهو ، انواع داركوب، بلبل خرما، بلبل، دم سرخ، انواع توكا، هدهد، انواع كبوتر وقمري، زاغي، جي جاق، كلاغ، غراب، كمركلي بزرگ وكوچك، چرخ ريسك، انواع پرندگان شكاري، لاشخورها و...
راههاي دسترسي جهت مشاهده حيات وحش :
مسير اصلي كه از بخش انديكا به سمت بخش بازفت امتداد داشته و از وسط منطقه مي گذرد. بخشي از اين مسير آسفالت بوده وقسمتهائي از آن شني است.
مسيرهاي مالرو وفرعي كه با پياده روي امكان تردد و مشاهده وحوش فراهم است.
آثار تاريخي :
بارزترين اثر تاريخي منطقه پل نگين است كه بازمانده دوره ساسانيان تشخيص داده شده است.
www.irandeserts.com_file_cms_files_kord2_2832_29.gif


www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_c1b8bbff_6d2b_4385_8708_b89bcc30be73.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده فارور ، هرمزگان


نام انگلیسی : Faroor protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده فارور


www.irandeserts.com_file_cms_files_farur.gif
منطقه حفاظت شده فاروردر استان هرمزگان بين20/26 الي 15/26 عرض شمالي و 33/54 الي 31/54 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن در3080 هكتار مي باشد.

پوشش گياهي: آكاسيا , كهور و كنار .

پستانداران: جبير.

پرندگان : بلبل خرما, زرد پره سرزيتوني , چك چك و دليجه.


جزيره فارور در استان هرمزگان گنبدى سربرآورده از آبهاى نيلگون خليج هميشه فارس محسوب مىشود که از تپه ماهورهاى کوچک و بزرگ تشکيل شده است . اين جزيره غيرمسکونى و مملو از مرغان دريايى داراى منابع آبى بسيار محدود است بطوريکه آب آشاميدنى پرندگان و وحوش موجود درآن با استفاده از سه حلقه چاه تامين میشود.
جزيره فاروربه دليل واقع شدن در مسير مهاجرت پرندگان ، داراى سواحلى با چشم اندازهاى بسيار زيبا در فصلهاى مختلف سال به ويژه پاييز و زمستان است . پرستوى دريايى و عقاب ماهىگير از مهمترين پرندگان جزيره فارور بشمار میروند، همانجايى که عقاب ماهيگيرآشيانه سازى کرده و جبيرها نيز در حال چرا هستند. بلبلخرما، چاخلق ، پرى شاهرخ ، دليجه ، سنگ چشم ، زرده پر،سرزيتونى، چک چک و غراب گردن قهوه اى ازديگر پرندگان ساکن اين جزيره غير مسکونى هستند. جبير(نوعى آهو) که از ساليان قبل دراين جزيره رهاشده ، به دليل حمايتهايى که از آن بعمل آمده بعنوان تنها پستاندارساکن اين جزيره زيبا جمعيت آن به نحو قابل توجهى افزايش يافته است . جزيره ۲ هزار۶۲۰و هکتارى فارور از نظر لانه سازى عقابماهيگير و حفظ جمعيت جبير بسيار حائز اهميت است .

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_91b81ff9_e589_4cad_92ca_3383d923b20f.gif
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده قرخود ، خراسان


نام انگلیسی : Gharkhood protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده قرخود


www.irandeserts.com_file_cms_files_mian_281_29.gif
منطقه حفاظت شده قره خود در شمال غربي استان خراسان بين31/37 تا 20/37 عرض شمالي و 40/56 تا 09/56 طول شرقي واقع شده است. مساحت آن 43778 هكتار مي باشد.
پوشش گياهي: ارس , كركو, گوجه وحشي, زالزالك, گلابي, گردو,زبان گنجشك,زرشك , گون و درمنه .
پستانداران: قوچ ميش اوريال, كل و بز, پلنگ ,گرگ ,گراز,خرس قهوه اي,آهو, كفتار, روباه ,شغال,خرگوش,تشي, انواع گربه هاي وحشي,سمور وسنجاب .
پرندگان : كبك , تيهو,سياه سينه ,انواع كبوتر و انواع پرندگان شكاري.

اين منطقه در منتهى اليه غرب شهرستان بجنورد در شمال خراسان قراردارد ومساحت ان45000هكتار است. اين منطقه در مجاورت پارك ملى گلستان قرار دارد.
سيماى ان كوهستانى وتپه ماهورى است. پستاندارانى چون قوچ وميش،كل وبز،پلنگ،گراز،گرگ،خرس،انواع جوندگان وانواع پرندگان شكارى از جمله حيات وحش اين منطقه هستند. بزرگترين قوچ و ميش ايران( قوچ اوريال) را مى توان در اين منطقه ديد. پوشش گياهى آن شامل درختان ارس، گردو، گلبابى وحشى و در ختچه هاى زرشك و نيز درمنه وگون است. به دليل آنكه اين منطقه از بهترين و مهم ترين زيستگاه هاى قوچ وميش اوريال( بزرگترين قوچ و ميش ايران) بوده و داراى پوشش متراكمى از درختان ارس است داراى ارزش فراوان پژوهشى وتفريحى است.
www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_965f0791_e2d1_43fc_83ad_2f4c1934f96c.jpg

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_60646371_e430_4c66_b58b_d4e35b275e4f.jpg
 

ناجی دلها

معاون مدیریت
پرسنل مدیریت
"معاونت مدیران"
پاسخ : مناطق حفاظت شده در ایران

منطقه حفاظت شده قلاجه، کرمانشاه


نام انگلیسی : Ghalajeh protected area

نام فارسی : منطقه حفاظت شده قلاجه



www.irandeserts.com_file_cms_files_ghalaje.gif
تاریخچه حفاظت منطقه:
این منطقه با مساحت 42607هکتاردرسال 1378 حفاظت شده اعلام شد. منطقه ای کوهستانی با یک ناحیه دشتی وسیع در قسمت میانی استانهای کرمانشاه وایلام قرار دارد .دامنه ارتفاعی 1160 تا2200متر ، دما ومتوسط بارندگی سالیانه 13درجه سانتیگراد و500 میلیمتر ، منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک ومعتدل کرده است. پوشش گیاهی منطقه: وجود جنگلهای وسیع وبا ارزش بلوط ایرانی از ویژگی های بارز منطقه محسوب می شود. دیگر گونه های گیاهی مهم منطقه عبارتند از : زبان گنجشک ،بنه،کیکم ،زالزالک ،گلابی وحشی ، بادام کوهی ، شیرین بیان و انواع گندمیان. مهمترین گونه های جانوری منطقه: سنجاب ایرانی بز و پازن ،پلنگ ،گرگ ،تشی ،گربه جنگلی ،خرگوش ، کفتار ،شغال ،خرس قهوه ای، روباه معمولی ،کبک وانواع عقاب، دلیجه ،یله مار ، گرزه مار ومار کوتوله پارسی از مهمترین گونه های جانوری این منطقه به شمار می آیند. جنگلهای با ارزش بلوط ،کوهستان های زیبا، جلوه های طبیعی وراههای دسترسی مناسب ،زمینه فعالیت های آموزشی وپژوهشی وگردشگری را درمنطقه فراهم نموده است .

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_48b98aed_12a2_4eb1_a209_b593ad75f7aa.jpg

www.irandeserts.com_file_imageSection_F1_4abbfe57_2881_4fae_b258_6204e4c14584.jpg
 
بالا