ویژه نامه رحلت جانسوز نبی رحمت حضرت محمد(ص) و شهادت امام حسن مجتبي عليه السلام

[nazanin]

[h=1]

[/h]

هفتم صفر روز شهادت سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه

السلام همچون سالروز شهادت همه ی معصومین یادآور مصائب فراوانی است که بر سر تک تک آن انوار تابناک رفته است.​

​

هر چند داغ و درد شیعیان هنوز تازه است و تنها با ظهور حضرت مهدی علیه السلام التیام می یابد اما برگزاری مجالس ذکر منقبت و فضایل و مراثی حضرات معصومین خالی از اثرات مستقیم و غیر مستقیم آن نمی باشد.
در خصوص تاریخ ولادت و شهادت ائمه و همچنین مناسبتهای بزرگ دینی در برخی موارد صراحت وجود دارد و در برخی موارد، نقلهای گوناگون است.
از مواردی که هیچ اختلافی در آن وجود ندارد واقعه غدیر می باشد. شیعه و سنی متفقاً معتقدند این بزرگترین حادثه ی تاریخ، در روز 18 ذی الحجّه به وقوع پیوسته است.
یا ولادت امام عصر علیه السلام که یقیناً در نیمه شعبان بوده است. و یا روز عاشورا که بدون کمترین تردید در روز دهم محرم حادث شده است. اما مناسبتهایی وجود دارد که به جهت ملاحظاتی زمان آن در هاله ای از ابهام قرار دارد و مورخین 2 قول و احتمال را برای آن قائل شده اند.
از جمله این مناسبتها، سالروز شهادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) می باشد. برخی از اقوال حکایت از شهادت حضرت مجتبی(علیه السلام) در 28 صفر دارد و برخی دال بر این واقعه ی جانگداز در هفتم صفر است.
در این مقال مجالی برای بحث علمی و تاریخی نیست و این حقیر خود را در حدّ ورود به این بحثها نمی دانم.
اما آنچه برای پژوهندگان تاریخی جالب به نظر می رسد، پررنگ بودن نقل هفت صفر و توجه و عنایت خاص علماء بزرگ و مراجع عالیقدر به آن می باشد.
در چند روز گذشته به ارائه مقاله ای با هدف بیان نظرات مراجع عظام پرداختیم. چکیده نظرات عمده ی این بزرگواران اهمیت دادن به هفتم صفر به عنوان سالروز شهادت حضرت مجتبی علیه السلام بود.
نکته مهمی که باید به آن توجه ویژه ای داشت این است که حتی در صورت اینکه بخواهیم هفتم صفر را به عنوان روز ولادت امام کاظم علیه السلام در نظر بگیریم نباید در آن به برپایی مجالس جشن و سرور پرداخت و صرفاً به بیان فضایل و مناقب آن امام همام باید اقدام نمود.
اساساً به تصریح همه بزرگان دو ماه محرم و صفر ماههای عزا و سوگ خاندان عصمت و طهارت می باشد و شایسته نیست در این دو ماه اظهار شادمانی و سرور نمود آن هم به صورت مجالس شادی.
به این عبارات توجه فرمایید:
[h=2](آیه الله میرزا جواد تبریزی)[/h]"محرم و صفر ماههای حزن بر سیدالشهدا و خاندان اهل بیت می باشد و باید به مجالس عزا و روضه خوانی بگذرد. والله العالم "

[h=2](آیه الله صافی گلپایگانی)[/h]"چون هفتم صفر بنابر بعضی اقوال مصادف با روز شهادت امام حسن مجتبی(علیه اسللام) میباشد و از طرفی تمام ماه محرم و صفر ماههای حزن آل الله و کاروان داغدار و مصیبت زده حضرت سیدالشهدا است سزاوار است در این دو ماه مجلس روضه و عزا برپا نموده و از مجالس جشن و سرور جداً اجتناب شود. "
سایت تبیان به عنوان یک پایگاه فرهنگی و مذهبی امسال ویژه نامه ی شهادت حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) را در هفتم صفر ارائه می نماید تا بدینوسیله ایام پایانی ماه صفر را صرفاً به انعکاس مسایل مربوط به رسول خاتم (صلی الله علیه و آله) اختصاص دهد.
شاید به این شکل قدری از غربت حضرت ختمی مرتبت کاسته شود و فرصت برای آشنایی با سیره و شیوه ی عملی رسول خدا بیش از پیش فراهم گردد.

علیرضا مهدوی شاهرودی بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان​

​

​

 

[داداش مهدی]

پاسخ : در سوگ غریبترین کریم تاریخ

شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام تسلیت باد
​

 

[مفردمذکرغائب]

پاسخ : در سوگ غریبترین کریم تاریخ

شهادت غریب مدینه و کریم اهلبیت امام حسن مجتبی ع را خدمت همه دوستان منجی تسلیت عرض میکنم .
​

بر اساس نقل شهید اول ،کفعمی ،شیخ بهایی ،علامه مجلسی ،مرحوم صاحب جواهر ،شیخ کاشف الغطاء و محدث قمی ،رضوان الله علیهم هفتم صفر را شهادت امام حسن مجتبی میدانند .
سیره علما هم همین بوده که در روز هفتم صفر بازارها را تعطیل میکردند و در بیوت خود اقامه عزا میکردند.

 

[نورا]

پاسخ : در سوگ غریبترین کریم تاریخ

[h=2]غربت امام حسن مجتبی علیه السلام[/h]

قال رسول الله صلی الله علیه و آله الحسن والحسین سیدا شباب اهل الجنه
با وجودی که مصیبت امام حسین علیه السلام اعظم مصائب می باشد و هیچ مصیبتی بالا تر از ایشان نیست ولی آقا امام حسن مجتبی علیه السلام یکسری غربتهایی دارند که فقط مختص به ایشان می باشد.

1. معلوم نبودن روز شهادت
روز شهادت امام حسین علیه السلام روز عاشورا است که هیچ اختلافی در زمان روز شهادت ایشان نیست و تمام شیعیان و غیر شیعیان در این روز به سوگ می نشینند ولی روز شهادت امام حسن علیه السلام به قولی 28 صفر است و قول معتبرتر هفتم صفر است که خیلی از شیعیان این روز را عزاداری نمی کنند.

2. بی تفاوت بودن شیعیان نسبت به مرقد مطهر ایشان
بارها مرقد مطهر آقا سیدالشهدا علیه السلام تخریب شد و هر بار بهتر از باردیگر ساخته شد ولی سالها است مرقد مطهر و نورانی امام حسن مجتبی علیه السلام و ائمه بقیع علیهم صلوات الله ویرانه است و سکوت شیعه بر این غربت افزوده است

3. زائرین مرقد مطهر امام حسن علیه السلام
تعداد زائرین امام حسین علیه السلام در روز شهادت ایشان (عاشورا) الحمد لله بیش از بیست میلیون نفر تخمین زده شد ولی زائرین امام حسن علیه السلام در روز شهادتشان چقدر است ؟ در روز عاشورا در کربلا چقدر عزاداری شد ؟ اشک و گریه و روضه و آه و اندوه ، گل مالی ، سینه زنی ،زنجیر زنی ،قمه زنی و انواع عزاداری ها (الحمد لله ) چقدر بود؟
اما کنار قبر امام حسن غریب میشود بلند بلند گریه کرد ؟ عزاداری کرد

4. همسر امام مجتبی علیه السلام
یکی از همسران امام حسین علیه السلام حضرت رباب خاتون سلام الله علیها است . نقل است هنگامی که با امام سجاد علیه السلام به مدینه رسیدند و وارد منزل شدند دستور دادند سقف خانه را خراب کنند و تا آخر عمر به عنوان مواسات با سید الشهدا علیه السلام زیر سایه نرفتند و عزاداری کردند . اما همسر امام حسن مجتبی علیه السلام جعده ملعونه بود که حضرت را به شهادت رسانید.

5. مصیبت ناپیدا
اگر بدن امام حسین علیه السلام را پاره پاره و اربا اربا کردند ، زهری که به امام حسن علیه السلام خورانیدند از رومیان آن زمان تهیه شده بود که آنقدر قوی بود که امام حسن علیه السلام می فرمایند تمام اندرون مرا پاره پاره کرد یعنی این زهر معده ی حضرت را متلاشی کرد و به کبد و جگر رسید و همه را قطعه قطعه نمود و برای اینکه حضرت اوج مصیبت را بفرمایند و به ما نشان بدهند که این مصیبت غلو نیست با چوب جگرهای پاره پاره خود را در داخل طشت حرکت می دادند

امیدوارم خداوند با فرج امام زمان علیه السلام بر این غربت پایانی ببخشد
والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته
سیب بهشتی / 28 صفر1432
​

 

[نورا]

پاسخ : در سوگ غریبترین کریم تاریخ

تیرباران کردن جسد امام حسن علیه السلام به دستور عائشه لعنت الله عليه


امام مجتبى - عليه السّلام - قبل از شهادتش ، بنى هاشم را از فتنه اى كه خوف داشت بخاطر دفن وى در كنار قبر پيغمبر - صلّى اللّه عليه وآله - به وسيله بنى اميه برپا شود، بيم داد. به همين جهت به برادرش * سيدالشّهداء وصيت نمود كه اگر ديد باد مخالف مى وزد، جلو شرّ را بگيرد و حضرتش را در قبرستان بقيع نزديك جدّه اش فاطمه بنت اسد دفن كند و نگذارد قطره خونى در اين راه ريخته شود.

پس از آنكه امام مجتبى - عليه السّلام - شهيد شدند ، هاشميان خواستند او را پهلوى جدّش پيغمبر اكرم - صلّى اللّه عليه وآله - دفن نمايند، ولى يكباره بنى اميه قيام كردند و مسلّح و مجهز شده ، آماده جنگ شدند. در رأس آنها مروان حكم و سعيدبن عاص و عایشه لعنت الله عليه قرار داشتند.

در كتاب مقاتل الطالبيين ابوالفرج اصفهانى مروانى در شرح حال امام حسن - عليه السّلام - از على بن طاهر بن زيد روايت مى كند كه وقتى خواستند امام حسن - عليه السّلام - را دفن كنند، عايشه سوار قاطرى شد و از بنى اميه و مروان حكم و ساير طرفداران ايشان كمك گرفت و مردم را بر علیه امام حسن علیه السلام می شوراند. عایشه گفت: به خدا سوگند تا مو در سر من هست، نمی گذارم حسن علیه السلام را در اینجا (کنار قبر پیامبر صلی الله علیه و اله و اتاق حضرت زهرا سلام الله علیها) دفن کنید. و جنازه آن حضرت را تیرباران کردند, تا آنکه هفتاد تیر از جنازه آن حضرت بیرون کشیدند.(1) در آنجا بود كه ابن عباس گفت: روزى قاطر سوار و روزى شتر سوار است ! یعنی روزی سوار بر شتر می شود و به جنگ با مولا علی علیه السلام می رود و روزی بر قاطر سوار می شود و با جنازه حسن بن علی علیه السلام مقابله و جنگ می کند.

مسعودى مى نويسد: آن روز عايشه لعنت الله عليه سوار قاطر سفيد وسياهى بود.

شاعر در همين خصوص مى گويد:

تجملت تبغلت و لو عشت تفيلت

لك التسع من الثمن و فى الكل تصرفت

يعنى : اى عايشه ! روزى سوار شتر شدى ، روز ديگرى هم قاطر سوارى كردى ، اگر بمانى ، سوار فيل هم خواهى شد! تو از هشت يك ارث خانه پيغمبر، يك نهم مى برى ، ولى همه را تصرف كردى . (یعنی با اینکه تنها مالک بخشی از خانه پیامبراکرم صلی الله علیه و اله هستی ولی در همه آن تصرف کردی و مانع دفن امام حسن علیه السلام در آن خانه شدی.)


اسناد:

(1) منع عایشه از دفن کردن امام حسن علیه السلام: الطبقات 8/175، مختصر تاریخ دمشق، ابن عساکر ترجمة الامام الحسن علیه السلام، و انساب الاشراف، ترجمة الامام الحسن 3/61، مقاتل الطالبین 74. عایشه سوار قاطر شد و با بنی هاشم مبارزه کرد تا جسد امام حسن علیه السلام دفن نشود: مجمع البحرین، الطریحی1/572، شرح اصول کافی، المازندرانی 6/167، الایضاح، ابن شاذان 262، تاریخ الیعقوبی 2/225 ...

 

[نورا]

شهادت امام حسن مجتبی ع تسلیت باد

[h=2][/h]

شهادت مظلومانه غریب مدینه بر شیعیان تسلیت باد



​

​

 

[نورا]

پاسخ : شهادت امام حسن مجتبی ع تسلیت باد



[h=2][/h]

کنید ماتمیان گریه در عزای حسن
که شد بلند به ماتم زنو لوای حسن

اگر گذشت محرم رسیده ماه صفر
حسینیان بخروشید در عزای حسن

شهات سبط اکبر مولای متقیان ،
امام حسن مجتبی علیه السلام تسلیت باد

​

 

[نورا]

پاسخ : شهادت امام حسن مجتبی ع تسلیت باد

هر که بشنیده صداى مجتبى / تا ابد شد مبتلاى مجتبى

سالها بهر حسین باید گریست / تا کنى درک عزاى مجتبى


ای کریم آل طه ! باور کنم، تشییع غریبانه پیکرت را در هجوم بی امان نفرت و کینه؟
شهادت دومین نور ولایت، صاحب کرامت و شفیع قیامت، امام حسن مجتبى علیه السلام ، را تسلیت مى گوییم.




​

 

[نورا]

پاسخ : شهادت امام حسن مجتبی ع تسلیت باد

​

من يه غريبي ميشناسم داغِ هزار ساله داره
بهش ميگن امام حسن كه غربتش ناله داره

شبِ شهادتش همه به گريه عادت ميكنند
همه ميآن با نالهشون نيّتِ حاجت ميكنند

ميگن كريمِ فاطمهاست، گريه براش ثواب داره
هر كي بهش سلام بده، سلامِ اون جواب داره

اگه كسي دردي داره، دردش و درمون ميكنه
ميآد شبِ اوّلِ قبر، يارش و مهمون ميكنه

امّا بگم كه اين آقا، يه يار بيوفايي داشت
دشمن اون تو خونه بود، همسرِ بي صفايي داشت

يه شب به دستِ همسرش، غصه و غم كشيده بود
ز دستِ يارِ بيوفاش، زهرِ جفا چشيده بود

سوزش سينه و جگر، ديگه فراوون شده بود
من بگم و تو ناله كن، لباش پر از خون شده بود

از شدت زهرِ جفا، لحظه به لحظه تب ميكرد
زينبش و صدا زد و، يه طشتي رو طلب ميكرد

ميگفت برو زينبِ من، نامِ من و صدا نكن
با اشكِ چشمات خواهرم، به طشت خون نگا نكن

اما حالا حالِ آقا، ديگه پريشوني شده
گفت كه بيا داداش حسين، كه وقت مهموني شده

دست من و بگير داداش، چشات توي چشام باشه
لحظهي جون دادن ميخوام، اسمِ تو رو لبام باشه

شاعر :حسن فطرس
​

​

 

[نورا]

پاسخ : شهادت امام حسن مجتبی ع تسلیت باد

سلام، غریب تر از هر غریب!

سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زایر، بهشت گمشده!

سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده!

سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده!

سلام، امام غریب من!

​