آشنایی با باغ موزه هنر ایرانی در این باغ سعی شده با توجه به پیشینه تاریخی ایران از دوره باستان تاکنون آثار بهجای مانده بهعنوان نماد در فضایی سبز که یادآور ایرانی کوچک است، گردآوری شود. 
در گذشته باغ در اختیار خانه سینما با فعالیتهای جانبی آن بوده است که با مرمت نهایی در سال1384-1385 تغییرکاربری داده و تبدیل به موزه فعلی شده است. طرح اولیه باغ نیز بهجز درختهای کهنسال به صورت کنونی نبوده و تمامیآبراه حوضچه دیوارها و نردههای اطراف باغ در سال1385 مرمت شدهاست. 
آثار هنری باغ موزه را میتوان به دودسته کلی تقسیم کرد؛ دسته نخست شامل ماکت آثار باستانی، میراث گرانبهای نیاکانمان به اضافه آثار حجمی(چوب و فلز) برخی هنرمندان معاصر که به شکل دایمی امکان تماشای آنها میسر است، میشود. دسته دیگر آثار هنری قابلعرضه در فضای باغ، نگارخانه و دیوارههای باغ است که در مدت محدودی در معرض دید شهروندان قرار میگیرد. کارگاههای آموزشی تخصصی(نظام استادـشاگردی) از دیگر فرصتهای پیشبینی شده در این باغموزه است. در این کارگاهها هنرجویان میتوانند با ثبتنام و پذیرش در یکدوره بلندمدت شرکت کرده و پس از کسب موفقیت در دوره، موفق به اخذ گواهی با تاییدیه استاد مربوطه شوند. نمایشگاه عکس فضای باز باغموزه با امکان نمایش 20اثر هنری در دورههای ماهیانه، علاوهبر فراهم آوردن زمینه عرضه آثار هنری بر جذابیت بصری باغموزه میافزاید. 
ماکتهای آثار تاریخی شامل: هشتبهشت، چهلستون، گنبدقابوس، شمسالعماره، سیوسهپل، کاروانسرای مهیار، باغفین کاشان، نقش رستم، برجآزادی، برجمیلاد، مقبره دانیالنبی(ع) و قره کلیسا، آثار حجمی هنرمندان انجمن مجسمهسازان ایران(توسط استاد جمشیدی از جنس چوب)، کافهگالری(نمایش آثار هنرمندان تراز اول کشور بهصورت ادواری با طرح موضوع)، نمایشگاه عکسهای تهران قدیم در حاشیه دیوار باغ به صورت ادواری(تعداد عکسها 20عدد)، کارگاه استاد-شاگردی در کارگاه آفرینش هنری و... باغ موزه باغموزه، به محلی گفته میشود که در کنار نگهداری و نمایش آثار هنری، فضایی را فراهم کند تا موجب آرامش و انبساطخاطر بازدیدکنندگان شود. اولین باغموزه ایران در سال1310(ه.ش) بنا شده که متعلق به همسر سپهبد امیر احمدی بوده و برای ییلاق و استفاده از آبوهوای خنک آن در فصول گرم سال ساخته شد. اینباغ از لحاظ معماری مربوط به دوره پهلوی اول و با شیوه معماری خاص دوره خود بنا شدهاست. موقعیت باغ در کوچهباغهای باصفای تجریش(خیابان مقصودبیک، چهارراه دکترحسابی) است که با دیوارهای کاهگلی و عمارت آن با نمای آجری و دیوارهای قطور در متراژی کمتر از یکهکتار بنا شده است.ساماندهی باغموزه هنر ایرانی «باغموزه هنر ایرانی ساماندهی میشود» باغموزه هنر ایرانی نمادی از جاذبههای گردشگری ایران اسلامیرا در خود جای داده است. 
مردم محلي، منطقه قرارگيري طاق شيرين و فرهاد را با همين نام مي شناسند؛ يعني کوشک يا طاق شيرين و فرهاد که طبق روايات شفاهي آنها بناي طاق در موقع گذر شيرين و فرهاد از اين منطقه جهت استراحت بنا شده و نقل است كه فرهاد در كمتر از يك نيم روز براي آسايش شيرين اين بنا را برپا کرد. به همين دليل اكثر مردم محل بخصوص ريش سفيدان اين بنا را با نام طاق شيرين ميخوانند. طاق شيرين و فرهاد از نوع طاقهاي سنگي است که اولين بار در سال 1379طي برنامهاي پژوهشي و مرمتي از زير خاك بيرون آمد. اساس اين بنا را طاقي سنگي با پلاني مربع شکل تشکيل مي دهد كه به دليل وجود يك اتاقك نيمه زير زميني در آن، به نام طاق خوانده مي شود. اين بنا در پاي دامنه شرقي ارتفاعات صخرهاي که با سنگ هاي لاشهاي پوشيده شده قرار دارد كه به علت قرارگيري در مسير فرسايش صخرههاي متلاشي شده، هميشه ترس از مدفون شدن آن وجود داشته است. منطقه گرمسيري ايوان غرب هم اين بنا را در مسير کوچ عشايري قرار داده که از آن به عنوان منطقه قشلاقي استفاده ميكنند. طاق شيرين و فرهاد 
طاق شيرين و فرهاد تماما از سنگهاي حجيم تراش خورده تشكيل شده كه به صورت خشكه چين و بدون ملاط و به صورت رج رج بر روي هم قرار گرفته اند. برش دادن تپه هم به خاطر وضعيت ساخت بنا و عدم ريزش آن بوده است. بناي طاق در فضاي داخلي كاملا يكنواخت، ساده و بدون هرگونه تزئيني بوده است. در سطح داخلي بنا در حال حاضر كفي موجود نيست فقط در بخش نعل درگاهي پوششي از سنگهاي تخت لاشهاي از جنس صخرههاي بالادست بنا پوشيده شده است. طاق شيرين و فرهاد تغيير حالت پشت بام طاق از هلالي به حالت مسطح و يكنواخت مهم ترين تفاوت اين بنا با طاق هاي ديگر است که شيوه معماري آن را منحصر به فرد مي کند. پشت بام پلكاني بنا قبل از خاكبرداري آن، در زير لايههايي از خاك و شن كاملاً مدفون بود كه پس از خاكبرداري و پاكسازي اين قسمت، بخش ناچيز ولي در عين حال با اهميت شامل سه قطعه سنگ در دو رديف ( سنگهاي رج ائل ودوم پشت بام) بدست آمد كه با الگو گرفتن از اين قسمت باقيمانده و بررسي دقيق سنگهاي جمع آوري شده در حين خاكبرداري، ديگربخشهاي پشت بام باز خواني و احياء شدند. اگر گذارتان به ايوان غرب افتاد، مي توانيد سري هم به ارتفاعات مانشت در شرق اين شهر، كوه بانكول در شمال، كوه شيره زول در جنوب وكوه كاتوره در جنوب شرقي بزنيد. اما اين تنها جاذبه طبيعي ايوان غرب نيست. اين شهر با رودخانه كنگير(Cangir)، يعني تنها رودخانه دائم و پر آب منطقه از شما پذيرايي خواهد که که از چشمه سراب بازان سرچشمه مي گيرد و پس از گذشتن از دشت ايوان به طرف سومار جريان داشته و پس از آن وارد خاك عراق ميشود. 
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبكه خبر ؛ " کعبه زرتشت " نام بنایی است كه در محوطه تاریخی " نقش رستم " در استان فارس و در هنگامه امپراتوری شكوهمند پارس ( به احتمال زیاد ، در عصر پادشاهی داریوش بزرگ ) ساخته شده است . این بنا فقط یک ورودی بالاتر از سطح زمین دارد كه با یك پلكان ، دسترسی به آن ممكن می شود . تا سال ۱۳۱۶ شمسی ، یک سوم پائینی بنا در زمین دفن شده بود و تنها در این سال و با آغاز کاوش های باستانشناسی بود که مشخص شد كه بنا در سه سمت خود ( به جز ورودی ) دارای سکّوست . همچنین در درگاه ورودی ، جای چرخش پاشنه دری سنگین و ضخیم ، نشان از در بسته بودن بنا دارد . همه ساختمان بنا ، از سنگ آهکی سفید و سیاه ساخته شده است . در دیوار داخل این ساختمان ، واژه " کعبه " ( در زمان ساسانیان ) ، به خط پهلوی حکاکی شده است و به نظر می رسد كه اعراب نیز واژه کعبه را از پارسی باستان گرفته اند . كعبه زرتشت و كاربردی مشخص درباره کاربرد این بنا ، دیدگاه های گوناگونی بیان شده است و تا کنون کاربرد بی شک و تردید آن ، کشف نشده است . بخشی از کاربردهایی كه درباره این بنا حدس زده شده است ، چنین اند : - آرامگاه همیشگی داریوش که بعدها از آن صرف نظر كرده اند . - آرامگاه موقت ( فقط تا پوسیده شدن اجساد ) - جایگاه آتش مقدس ( آتشگاه ) - جایگاه نگهداری اوستا و کتب دینی - جایگاه پرچم های شاهی 
رضا مرادی غیاث آبادی ، پژوهشگر ایرانی که تحقیقات فراوانی در زمینه ایران باستان داشته است ، نتیجه کشف خود را در کتابی به نام " نظام گاه شماری در چارطاقی های ایران " توسط انتشارات " نوید شیراز " به چاپ رسانده و راز این بنا را منتشر کرده است . بیشترین گمانه زنی كه در خصوص كاربرد " كعبه زرتشت " انجام می شد این بود كه این بنا ، محل نگهداری کتاب اوستا و اسناد حکومتی یا محل گنجینه دربار و یا آتشکده معبد بوده است ؛ اما طبق نظر غیاث ، این بنا با مقایسه با تمام بناهای گاه شماری ( تقویم ) آفتابی در سراسر جهان ؛ پیشرفته ترین ، دقیق ترین و بهترین بنای گاه شماری آفتابی جهان بوده است . این در حالی است که تا پیش از این ، بنا هم " چارطاقی ها " در مناطق مختلف ایران ساخته شده بودند و همین وظیفه را با شیوه ای بسیار ساده ، اما دقیق و حرفه ای بر عهده داشتند . تمام بناهای گاه شماری آفتابی در جهان فقط می توانند روزهای خاصی از سال ( مانند روزهای سرفصل ) را مشخص کنند و حتی با سال خورشیدی هم تنظیم نیستند ؛ اما این بنا با دقت و علمی که در ساخت آن اجرا شده ، قادر است بسیاری از جزئیات روزهای مختلف سال و ماه ها را مشخص کند . زرتشتیان با استفاده از این بنا می توانستند بسیاری از مناسبت ها و جشن های سال را روز به روز دنبال کنند و از زمان دقیق آنها آگاه شوند . بسیاری از بناهای چارطاقی در سطح کشور ( به تصور آتشکده ) یا به طور کامل تخریب شده و یا تغییر کاربری داده شده است . ولی خوشبختانه تعدادی هم مانند چارطاقی " نیاسر " و چارطاقی " تفرش " ، سالم مانده و برای ما و نسل های بعدی باقی مانده اند . طبق این نظریه ؛ این بنا ، یک گاه شمار تمام سنگی ثابت در جهان است که به نظر می رسد سازندگان آن بر نکات علمیِ جغرافیایی ، نجومی ، سال کبیسه ، انحراف کره زمین نسبت به مدار خورشید ، تفاوت قطب مغناطیسی با قطب جغرافیایی ، مسیر گردش زمین به دور خورشید مسلط بودند تا بتوانند 500 سال پیش از زادروز مسیح ، چنین اثر دقیقی را ایجاد كنند . حال آنکه کروی بودن کره زمین و گردش زمین به دور خورشید ، در چهارصد سال اخیر در اروپا کشف شد . ساسانیان و كعبه زرتشت کاربرد بنا در دوره هخامنشی هرچه بوده باشد ، به نظر می رسد که بنا در دوران ساسانی و به خصوص اردشیر به اوج اهمیت رسیده است . در این دوران ، 3 سنگ نوشته مستقل بر روی سکّوهای بنا ایجاد شده است که اطلاعات گسترده ای در خصوص ساسانیان ارائه می کند .
مصالح به کار رفته در ساخت این قلعه شامل سنگهای تراشیده و قلوه سنگهایی است که از گچ پخته به عنوان ملات استفاده شده است. 
قلعه هزار درب دارای زیرزمین، طبقه همکف و طبقه بالا میباشد و نور و تهویه آن از طریق دریچههایی به قطر یک متر در سقف و دالان و اتاقها تامین میشده است. 
|
منبع:کلیپ دونی