وصيتنامه شهيد محمد بروجردي
«محمد بروجردي» در وصيت نامه خود آورده است: من با تمام وجود اين اعتقاد را دارم كه شناخت و مبارزه با جريان هايي كه بين مسلمين سعي در به انحراف كشيدن انقلاب از خط اصيل و مكتبي آن را دارند به مراتب حساس تر و سختتر از مبارزه با رژيم صدام و آمريكاست.
"محمد پدر دره گرگي " مشهور به "محمد بروجردي " در سال 1333 شمسي در روستاي دره گرگ از توابع شهرستان بروجرد ديده به جهان گشود.بسيار خردسال بود كه خانواده اش به تهران مهاجرت كرد و او در محله "مولوي " باليد و مبارزات سياسي خود را از 15 سالگي آغاز كرد. او تا پيروزي انقلاب اسلامي كارنامه اي سنگين از مبارزات سياسي و مسلحانه براي خود به ثبت رساند و پس از استقرار دولت برآمده از انقلاب اسلامي نيز يكي از 12 فرد تشكيل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بود.
محمد بروجردي تا زمان شهادتش در اول خرداد ماه 1362 فرماندهي سپاه منطقه 8 كشوري ، جانشيني فرماندهي قرارگاه حمزه سيدالشهدا و فرماندهي تيپ155 ويژه شهدا را بر عهده داشت. محمد بروجردي را بايد استاد اعظم سرداران نسل اول سپاه لقب داد. اگر كردستان را پرورشگاه مقدماتي اغلب سرداران سپاه بدانيم، محمد بروجردي بي شك آموزگار اول اين مكتب است. آن چه خواهيد خواند وصيت نامه هاي بجامانده از آن سردار شهيد سپاه است.
اولين وصيت نامه اول شهيد "محمد بروجردي "
:بسمه تعالي
اين وصيتنامه را در حالي مينويسم كه فردايش عازم سنندج هستم با توجه به اين كه چندين بار در عمليات شركت كرده بودم و ضرورت نوشتن وصيتنامه را حس كرده بودم ولي هم فرصت نداشتم و هم اهميت نميدادم، ولي نميدانم چرا حس كردم كه صرفا اگر ننويسم، گناهي مرتكب شدهام، لذا بدينوسيله وصيتنامه خود را در مورد خانواده و برادران آشنا مينويسم.
با توجه به اين كه حدودا شش سال است وارد مبارزات سياسي و نظامي شدهام و به همين خاطر نسبت به خانوادهام رسيدگي نكردهام، بخصوص - همسر و فرزندانم و از همين وضع هميشه احساس ناراحتي ميكردم و هيچ وقت هم نتوانستم خود را قانع كنم كه مسئوليت را رها كنم و بدينوسيله از همه آنها معذرت ميخواهم و طلب بخشش دارم از حقي كه به گردن من داشتهاند و نتوانستم اين حق را ادا كنم ولي اين اطمينان را به خانوادهام ميدهم كه هرگز از ذهن من خارج نشدهاند و فكر نكنند كه نسبت به آنها بيتفاوت بودهام، ولي مسئوليتهاي سنگينتر بود.
در خواستي كه از همسرم دارم، اين است كه فرزندانم را خوب تربيت كند و آنها را نسبت به اسلام دلسوز بار آورد ... از مادرم درخواست بخشش دارم، زيرا از دست من ناراحتيها ديده و هيچوقت اين فرصت پيش نيامد كه بتوانم به ايشان رسيدگي لازم را بكنم و از كليه برادران و خواهران كه من را ميشناسند درخواست دارم كه براي من از خدا طلب بخشش كنند، شايد به خاطر حرمت دعاي مومنين خداوند از تقصيراتم بگذردو احساس ميكنم بار گناهان و خطاها بر دوشم سنگيني ميكند. بخصوص دعاي آن كساني كه پاسدارند و به جبهه ميروند و از كساني كه در جزئيات زندگي من بوده و با من برخورد داشتهاند درخواست دارم برادراني كه از من بد ديدهاند در گذرند و يا اگر كسي را سراغ دارند كه از من بد ديده نزدش بروند و از او رضايت بگيرند.
و ديگر اين كه مقاومت را فراموش نكنند كه خداوند تبارك و تعالي بار سنگين انقلاب اسلامي را بر دوش ملت مسلمان ايران گذاشته است و ما را در آزمايش عظيم قرار داده است. اين را شهيدان بسياري بخصوص در اين چند سال اخير به در و ديوار ايران نوشتهاند و اگر مقاومتهاي آنها نباشد همانطور كه امام فرمودند، بيم آن ميرود كه زحمات شهدا به هدر رود و اگر چه آنها به سعادت رسيدند و اين ما هستيم كه آزمايش ميشويم و ديگر اين كه با تجربهاي كه ما از صدر اسلام داريم، كه به خاطر عدم آگاهي مسلمين درس عبرت باشد، با دقت، كلمات اين روح خدا را كه خط او خط رسول خداست دقت كنند.
وجود امام امروز براي معيار است. راه او راه سعادت و انحراف از راهش خسران دنيا و آخرت است و من با تمام وجود اين اعتقاد را دارم كه شناخت و مبارزه با جريانهايي كه بين مسلمين سعي در به انحراف كشيدن انقلاب از خط اصيل و مكتبي آن را دارند به مراتب حساستر و سختتر از مبارزه با رژيم صدام و آمريكاست. وصيتم به برادران اين است كه سعي كنند توده مردم كه عاشق انقلاب هستند، از نظر اعتقادي و سياسي آماده كنند كه بتوانند كادرهاي صادق انقلاب را شناسايي كنند و عناصري كه جريانهاي انحرافي دارند، بشناسند كه شناخت مردم در تداوم انقلاب حياتي است .
والسلام
دومين وصيت نامه اول شهيد "محمد بروجردي ":
بسمه تعالي
وصيتنامه اينجانب محمد بروجردي (پدر دره گرگي) پس از حمد خدا و طلب استغفار از او كه برگشت همه به سوي اوست و درود بر محمد و آل او و درود بر امام امت و درود بر همه شهيدان تاريخ، از همه برادراني كه در طول عمرم با آنها تماس داشتهام، طلب آمرزش ميكنم. هر كس كه اين وصيتنامه را ميخواند، براي من طلب آمرزش كند، زيرا من از اين دنيا ناگاه با بار خالي مي روم. و بعد از من همسرم سرپرستي خانواده را به عهده دارد و حقوق و مقدار ارثي كه دارم،به او ميرسد، به غير از مبلغي 7000 ريال (هفت صد تومان) كه بايد به مادرم بدهد و در صورت فوت همسرم برادر كوچكترم عبدالمحمد سرپرستي دو فرزندم را به عهده گيرد و از اينكه نتوانستهام براي خانواده بطور كلي مثبت باشم، از همه پوزش ميطلبم و طلب آمرزش ميكنم، والسلام.
محمد بروجردي