پاسخ : طریقه درست صدا زدن خداوند
تنها خدا را بخوانیم
خداى تعالى دعاى دعا کنندگان را اجابت مىکند، امّا به دو شرط :
اوّل- "وقتى مرا بخوانند"، پس واجب است که فقط خدا را بخوانیم، نه هیچکس دیگر را گویى انسان در ظاهر خدا را مىخواند، امّا به راستى خداى حقیقیش را نمىخواند، بلکه روى دعایش به سوى شرکایى است که براى خدافرض کرده است.
او به زبان، " یاربّ " مىگوید و دستهایش را به دعا سوى آسمان بلند مىکند، امّا دلش با خدا پیوند نمىگیرد، زبان او در کار نیایش است در حالی که دلش خدا را نمىخواند. در تفسیر این آیه کریمه:
«...فَاخْلَعْ نَعْلَیْک إِنَّک بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً» ؛ (سوره طه، آیه 12) "کفش هایت را بر کن که تو در وادى مقدّس طُوى هستى."
آمده است که منظور از کفش، دوستى زن و فرزند است، یعنى تو تا زمانى کهبر من وارد مىشوى و مىخواهى که مرا بخوانى باید دلت پیوندى با دوستىفرزندان نداشته باشد، زیرا حضرت موسىعلیه السلام در آن بیابان و آن شب سرد، آنهنگام که تاریکى و سرما و کم گشتگى او را در خود پیچیده بود، به زنش که بهزودى مىزایید مىاندیشید و براى او در جستجوى آتش بود.
وقتى مرا بخوانند، پس واجب است که فقط خدا را بخوانیم، نههیچکس دیگر را گویى انسان در ظاهر خدا را مىخواند، امّا به راستى خداىحقیقیش را نمىخواند، بلکه روى دعایش به سوى شرکایى است که براى خدافرض کرده است. او به زبان، "یاربّ" مىگوید و دستهایش را به دعا سوى آسمانبلند مىکند، امّا دلش با خدا پیوند نمىگیرد، زبان او در کار نیایش است در حالیکهدلش خدا را نمىخواند
و تو نیز به مسجد رفتى و نماز گزاردى و در این میان، اندیشهات مشغول فرزندان و مشکلاتت بود، پس تو خدا را نخواندهاى. بنابر این از این آیه کریمه در مىیابیم که آنگاه که خواستى به دعا مشغول شوى ناچار باید از پیوندهاى دیگر دور شوى و در توجّه خود به خدا، اخلاصورزى، خداوند مىگوید:
«وَ إِذَا سَأَلَک عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ...» ؛
"و زمانى که بندگان من از تو درباره من پرسند، من نزدیکم، دعاى دعا کننده را هنگامى که مرا بخواند اجابت مىکنم."
شرط دوّم - این شرط را در نیمه دوم آیه مىیابیم، آنجا که مىفرماید:
«...فَلْیَسْتَجِیبُوا لِیْ وَلْیُۆْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ» ؛ "پس باید دعوت مرا استجابت کنند و به من ایمان آورند تا شاید هدایت شوند."
تا زمانى که خدا دعاى تو را اجابت مىکند، تو نیز به نوبه خود باید فرمان خدا را اجابت کنى و به او ایمان آورى و همه شئون زندگیت را بر طبق خواست خدا و بر حسب تعالیم او شکل دهى. آرى! از این راه است که انسان به رشد مىرسد و رشد یافتن یعنى رسیدن به راه درست، پس هنگامى که انسان، فرمان خدا را اجابت کند و به او ایمان آورد، بى شک رشد را در زندگى خویش تضمین کرده است.
بخش قرآن تبیان
منبع : کتاب دعا معراج مۆمنین و راه زندگی ،آیت الله مدرسی