1- والدین باید فرزندان خود را امانت به حساب آورند و در جهت خداگرایی هدایت کنند.
اغلب پدر و مادرها گمان می کنند وظیفه آنان در حد سیر کردن شکم فرزندان و پوشش تن و حفظ آنها از سرما و گرماست و مسئولیت دیگری ندارند. زندگی آنها در حد زندگی مرغ و جوجه ها است که لانه ای آباد و شکمی آبادتر دارند.
2- فرزندان آنچه را می بینند می پذیرند نه آنچه پدر و مادر می گویند.
3- مناسب است والدین در گفتگوهای خانوادگی، داستانهای تربیتی و مذهبی مطرح کنند.
4- والدین باید عقاید خویش را منطبق بر رضای خداوند عنوان نمایند نه بر سلیقه شخصی.
5- والدین باید به مسائل مذهبی کودکان اهمیت دهند و آنها را از نظر مذهبی واکسینه کنند. همچون واکسنی که برای حفظ اطفال از بیماریهای مختلفی چون وبا، آبله، فلج، و... به کودک می دهند.