همه مورخان و ارباب حدیث نوشته اند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) نسبت به دخترش فاطمه(علیها السلام) علاقه عجیبى داشت.
بدیهى است علاقه پیامبر تنها به خاطر رابطه پدرى و فرزندى نبود، هر چند این عاطفه در وجود پیامبر(صلى الله علیه وآله) موج مى زد، اما تعبیرات و سخنانى که آن حضرت به هنگام اظهار علاقه نسبت به دخترش فاطمه(علیها السلام) بیان مى کرد، نشان مى داد که در این جا معیارهاى دیگرى مطرح است.
و:
این محبت از محبت ها جداست *** حبّ محبوب خدا، حبّ خداست
از میان روایات فراوانى که در این زمینه رسیده، کافى است به چند روایت زیر که در کتب معروف شیعه و اهل سنّت آمده، اشاره کنیم:
1ـ «ما کانَ اَحَدٌ مِنَ الرِّجالِ اَحَبُّ اِلى رَسُولِ اللهِ مِنْ عَلِىٍّ وَ لا مِنَ النِّساءِ اَحَبُّ اِلَیْهِ مِنْ فاطِمَهَ»؛ (1)
(احدى از مردان نزد پیامبر(صلى الله علیه وآله) محبوب تر از امیرمومنان على(علیه السلام) نبود، و نه از زنان، محبوب تر از فاطمه(علیها السلام)).
جالب این است که این حدیث را گروه زیادى از عایشه نقل کرده اند.
2ـ هنگامى که آیه شریفه:«لاَ تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعَاءِ بَعْضِکُمْ بَعْضاً»؛ (2)
(صدا کردن پیامبر را در میان خود، مانند صدا کردن یکدیگر قرار ندهید). نازل شد مسلمانان پیامبر(صلى الله علیه وآله) را با خطاب «یا محمد» صدا نکردند، بلکه «یا رسول الله» و «یا ایّها النبى» مى گفتند.
.