[h=2][/h]
خوش به حال كساني كه به زيارت اين امام نائل شده اند،ودر اين شب پر از ماتم وغم دل ما هم سوي ضريح اين امام پر ميكشد،
وچون دستان ما كوتاه از آن زيارت است
از دور بر آن معدن عشق سلامي ميكنيم
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا وَلِىَّ اللَّهِ
سلام بر تو اى ولى خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا حُجَّةَ اللَّهِ
سلام بر تو اى حجت خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا نُورَ اللَّهِ فى ظُلُماتِ الاَْرْضِ
سلام بر تو اى نور خدا در تاریكیهاى زمین
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلى آبآئِكَ
سلام بر تو و بر پدران (پاك) تو
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلى اَبْنآئِكَ
سلام بر تو و بر فرزندانت
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلى اَوْلِیآئِكَ اَشْهَدُ اَنَّكَ
سلام بر تو و بر دوستانت گواهى دهم كه به راستى تو
قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَ آتَیْتَ الزّكوةَ وَ اَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ
برپاداشتى نماز را و بدادى زكات را و امر به معروف و نهى از منكر كردى
وَ تَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَ جاهَدْتَ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ
و تلاوت كردى قرآن را چنانچه باید و جهاد كردى در راه خدا آن طور كه شاید
وَ صَبَرْتَ عَلَى الاَْذى فى جَنْبِهِ حَتّى اَتیكَ الْیَقینُ اَتَیْتُكَ زآئِراً
و شكیبا بودى بر آزار مردم در مورد (كار) خدا تا مرگت فرا رسید آمدهام به درگاهت براى زیارت
عارِفاً بِحَقِّكَ مُوالِیاً لاَِوْلِیآئِكَ مُعادِیاً لاَِعْدآئِكَ فَاشْفَعْ لى عِنْدَ ربک
در حالى كه عارفم به حق تو و دوست دارم دوستانت را و دشمنم با دشمنانت پس شفاعت مرا بنما در پیشگاه پروردگارت.
وچون دستان ما كوتاه از آن زيارت است
از دور بر آن معدن عشق سلامي ميكنيم
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا وَلِىَّ اللَّهِ
سلام بر تو اى ولى خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا حُجَّةَ اللَّهِ
سلام بر تو اى حجت خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا نُورَ اللَّهِ فى ظُلُماتِ الاَْرْضِ
سلام بر تو اى نور خدا در تاریكیهاى زمین
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلى آبآئِكَ
سلام بر تو و بر پدران (پاك) تو
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلى اَبْنآئِكَ
سلام بر تو و بر فرزندانت
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلى اَوْلِیآئِكَ اَشْهَدُ اَنَّكَ
سلام بر تو و بر دوستانت گواهى دهم كه به راستى تو
قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَ آتَیْتَ الزّكوةَ وَ اَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ
برپاداشتى نماز را و بدادى زكات را و امر به معروف و نهى از منكر كردى
وَ تَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَ جاهَدْتَ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ
و تلاوت كردى قرآن را چنانچه باید و جهاد كردى در راه خدا آن طور كه شاید
وَ صَبَرْتَ عَلَى الاَْذى فى جَنْبِهِ حَتّى اَتیكَ الْیَقینُ اَتَیْتُكَ زآئِراً
و شكیبا بودى بر آزار مردم در مورد (كار) خدا تا مرگت فرا رسید آمدهام به درگاهت براى زیارت
عارِفاً بِحَقِّكَ مُوالِیاً لاَِوْلِیآئِكَ مُعادِیاً لاَِعْدآئِكَ فَاشْفَعْ لى عِنْدَ ربک
در حالى كه عارفم به حق تو و دوست دارم دوستانت را و دشمنم با دشمنانت پس شفاعت مرا بنما در پیشگاه پروردگارت.