لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
[h=2][/h]



از چه راههايي ميشه عشق مجازي را به عشق حقيقي تبديل كرد ؟

 

montazer

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

به نام خدا


خب برا اینکه بتونیم جواب مناسبی براش پیدا کنیم باید تعریف هر کدوم رو بدونیم


اول باید بدونیم شما عشق واقعی رو چی میدونید؟؟؟


عشق مجازی رو چی میدونید؟



بعد که متوجه شدیم منظور شما رو انشالله جوابی براش پیدا خواهیم کرد به لطف پروردگاار
 

نورا

کاربر ویژه
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

منتظر عزیز سلام علیکم

منظور از عشق حقیقی جز عشق به خداوند نیست و عشقهای مجازی هم عشقهای دنیایی است !
 

montazer

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

تشکر از بانو نورا


از حضرت عیسی پرسیدند با چه کسی دوست شویم؟

حضرت فرمود با کسی که رفتار و کردارش شما رو یاد خدا بندازه


برای جواب شما هم اینجور میشه عرض کرد که عشق مجازی رو جوری انتخاب کنیم که معشوق مجازی ما، ما رو از یاد خدا غافل نکنه و بلکه ما رو به خدا نزدیکتر کنه

شاعر در مورد همنشین چنین گفته:
همنشین تو از تو به باید*** تا تو را عقل و دین بیفزاید

این همنشین که شاید بشه عشق مجازی هم همنشین خوندش باید

از من بهتر باشد تا منو به خدا برسونه.....


یکی از راههای رسیدن به خدا انتخاب همراه مناسب برای زندگی هست

علامه طباطبایی(رحمة الله علیه) همسرشون رو شریک خودشون میدنند در کسب معارف دین و نقل میکنند که علامه میفرمود من مدیون همسرم هستم چون موفع مطالعه من

حتی برای آوردن چایی برای من کوچکترین کاری انجام نمیداد تا من حواسم پرت نشود(البته شاید کمی با تغییر عرض کرده باشم ولی خمیر مایه داستان همین بوده)

پس میشه با عشق مجازی هم به عشق واقعی رسید.....


 

آسمان

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

سراب نوشت: عشق مجازی یا به عبارت بهتر عشق به غیر خداوند واسطه ای هست تا آدم به عشق حقیقی برسه.

حالا این عشق ممکنه از عشق به مادر ، پدر، همسر، فرزند،دوست، ائمه، پیامبران و حتی یک شاعر و... شروع بشه تا الی آخر...

عشق به غیر خدا، مثل یک جفت بالِ که به پرواز کمک میکنه...

عشق برای من مثل دنیاییه که آدم هر چقدر واردش میشه براش جالب تر میشه. عشق کوچیک نمیتونه آدمو قانع کنه چون لذتش هم به اندازه خودشه.

وقتی یه پرنده داشتن بالهای خودشو درک میکنه عاشق پرواز میشه و سعی میکنه پرواز کنه... من فکر میکنم تا مزه عشق های کوچکتر رو نچشیم مزه ی اون عشق بزرگ رو نمیتونیم درک کنیم....

عشق خداوند به قدری بزرگه که سخته بدون هیچ زمینه ای بهش دست پیدا کرد...

البته یه نکته دیگه ای هم هست: گاهی آدما به اشتباه فکر میکنن عاشقن. از نشونه های عشق حقیقی این هست که آدم فقط و فقط معشوق رو میبینه و غیر اون رو نمیبینه...

چه عشق به خداوند و چه به غیر خداوند همین نشونه رو داره...

حالا تو زندگیمون ببینیم واقعا عاشق هستیم یا مدعی؟!
:1:
 

!Erf@n!

کاربر با تجربه
"بازنشسته"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

شخصا نظرم با دیگران متفاوته............. من عشق رو کلا مختص خدا میدونم............. اما مجازی رو عشق نمیدونم و این رو تنها علاقه میدونم......اسمشو میذارم علاقه مجازی.........آدمی که ذاتش مختص برای خداست و هدف از خلقتش اینه که برای خدا باشه و برای هیچ مجازی دیگه نباشه میشه عشق اما اگه تمایل به غیر خدا یا همون مجازی پیدا میکنه در واقع علاقه پیدا میکنه...........عشقی در کار نیست.....همش علاقه اس که هرچقدر هم میخواد مرتبه داشته باشه............
عشق فقط مختص به خداست...........و لاغیر
 

*Man*

کاربر فعال
"بازنشسته"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

با سلام

واژه ی «عشق»
www.askdin.com_images_smilies_Small_Gol.gif
مشتق از «عشقه» به معنای میل مفرط است. «عشقه» گیاهی است که هر گاه به دور درخت می پیچد، آبِِ آن را می خورد؛ در نتیجه درخت زرد شده، کم کم می خشکد.


اما در اصطلاح، «عشق» عبارت است از: «محبت شدید و قوی». به عبارت دیگر، عشق مرتبه ی عالی محبت است.

اما بیان کلی عقلی راه رسیدن انسان به عشق خداوند با توجه به چند نکته روشن می شود:

1. منشأ و سرچشمه ی عشق درک کمال محبوب و معشوق است.
2. انسان موجودی «کمال جو» و «جمال خواه»است.
3. ذات مقدس خداوند کمال و جمال مطلق و منشأ و سرچشمه ی همه ی خوبیها و زیباییهااست.بنابراین انسان از درون ذات خود عاشق خداوند است هر چند ممکن است در اثر انحرافات فکری و عملی چیز دیگری را خدای خود قرار دهد. و به همین جهت کار انبیای الاهی بر طرف نمودن این انحرافات و زدودن غبار نادانی و غفلت و پاک نمودن صفحه ی دل از آلودگی هاست.

از مجموع آیات و روایات و سخن عارفان راستین، می توان نشانه های عشق حقیقی را دریافت. دانستن این علائم، انسان را قادر می سازد تا عشق خود را ارزیابی کند. و برای این که حقیقتاً به خدای عشق آفرین عاشق شود می بایست با تهذیب نفس و سلوک در مسیرهای روشن شرعی که توسط عارفان حقیقی یعنی امامان معصوم :S (31): تعیین شده است خود را به این نشانه ها نزدیک و نزدیکتر سازد تا طعم عشق راستین را بچشد. در این مجال نشانه های عشق حقیقی در دو قسمت، به صورت کلی و اجمالی اشاره می شود:

اما نشانه های عشق انسان به خداوند که همان مصداق عشق حقیقی و واقعی است عبارت است از:

1. خدا را بر همۀ محبوب های خود ترجیح دهد؛ در باطن و ظاهر مطیع خدا و در همه ی امور موافق او باشد.
2.اولیا و همۀ بندگان مطیع خدا را به جهت او دوست بدارد؛ و با همه مهربان باشد.
3. لقای خدا را بر بقای خود ترجیح دهد.
4.هر چیزی را در برابر عشق به خداوند حقیر شمارد؛ با مال و جان در راه محبوب، مجاهده کند.
5. همۀ اوقات، مستغرق ذکر خدا باشد.
6. آسایش و آرامشش در قرب او باشد.
7. از حضرت حق راضی و خشنود باشد.
8. به کلام محبوب (قرآن) عشق ورزد.
9. بر خلوت و مناجات با محبوب، حریص باشد.
10. عبادت برای او آسان باشد.
11. همۀ کافران و عاصیان را دشمن بدارد.

تنها در این صورت است که هر عشقی که جهت زمینی دارد اما در راه رضای خدا و برای خدا باشد و در اصطلاح مبنا و حرکتی به سمت اوئی دارد نیز از مصادیق عشق واقعی شمرده می شود.


التماس دعا
www.askdin.com_images_smilies_Small_Gol.gif



منبع: بنقل از پایگاه اسلام کوئست، با کمی تغییر
 

عطیه سادات

کاربر فعال
"کاربر *ویژه*"
پاسخ : لطفا پاسخ دهید:ارتباط عشق حقيقي و مجازي؟؟

بهترين عشق ,عشق به خداست
در قرآن کريم آمده:
الذين آمنوا اشد حبا لله. هستي داراي مراتب است و چون ذات الهي شديد ترين مرتبه وجود است، مومنين نيز شديدترين محبتشان به خداوند است،.
مومنين به مخلوقات هم محبت دارند، اما متناسب با مرتبه خلقي ايشان محبت مي روزند. بالاترين مرتبه هستي ذات خداوند است که اقتضاي بالاترين مرتبه محبت انسان را دارد، در ادبيات عرفاني از اين مرتبه از محبت با واژه عشق که محبت شديد است ياد مي شود، که البته اشکالي هم ندارد.

نکته ديگر اين است که بايد توجه داشت عشق و محبت در تمام مراتب آن در حقيقت عشق به هستي و خداي متعال و حقيقي است، اما در زبان فلاسفه و عرفا به مرتبه شديد آن که محبت به خداي متعال است عشق حقيقي و به مراتب ديگر به دليل ضعيف بودن و گاهي بازدارندگي اين مراتب نسبت به مرتبه عشق به ذات، عشق مجازي اطلاق شده است.

روي اين حساب هر عشقي که زمينه ساز عشق به حق تعالي باشد، حقيقي است و اگر باعث فراموش شدن خدا شود و انسان را از توجه به ذات بازدارد،
مجازي، باطل و غير حقيقي خواهد بود.
 
بالا