●●● ابیات ناب شروع شده با حرف گ ●●●

[زهرا]

گـر ز بی مهـــری مــرا از شهــر بیـــرون می کنی

دل که در کوی تـو می ماند به او چون می کنی؟

همایی نسائی

گردش چرخ بد و نیک ز هم نشناسد

آسیا تفرقـه از هم نکنــد گنـدم و جـو

گرچه رفتی ز برم حسرت روی تــو نرفت

در ایــن خانــه به امید تو باز است هنوز

گر نهال شتاب، بنشانی

ندهد میوه جز پشیمانی​

 

[زهرا]

گفـتـــم ببینمش مگـــــر درد اشتیـــاق

ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم

​

 

[زهرا]

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

​

 

[زهرا]

گفتي که به دل شکستگان نزديکيم

ما نيز دلي شکسته داريم اي دوست

نظامي

​

 

[زهرا]

گر دست دهد خاک کف پای نگارم
بر لوح بصر خط غباری بنگارم

 

[زهرا]

گرم باز آمدی محبوب سیم اندام سنگین دل​

گُل از خارم بر آوردی و خار از پا و پا از گِل

سعدی​

​

 

[زهرا]

گر نشد جان و دلم از رخ زیبای تو خوش
می کنم خاطر خود را به تمنای تو خوش

​

 

[زهرا]

گذشت و دلنوازی را عزیزم از درخت آموز

که سایه از سر هیزمشکن هم وا نمیگیرد

استاد شهریار

 

[زهرا]

گر او سر پنجه بگشاید که عاشق میکشم شاید
هزارش صید پیش آید به خون خویش مستعجل

سعدی

​

 

[زهرا]

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت