سیره و سبک زندگی امام هفتم(ع) دارای چه فضایل اخلاقی و برکات روحی است و این فضایل، زندگانی ایشان را از چه باب متمایز و منحصر میکند؟
در ارتباط با فضایل و سیره اخلاقی معصومین(ع) یا به تعبیر امروزی سبک زندگی آنان در یک تقسیم منطقی میتوان محورهای پنجگانهای را ترسیم کرد که عبارتند از: "سلوک معصوم با خداوند”، "سلوک معصوم با خویشتن”، "سلوک معصوم با خانواده و جامعه” و "سلوک معصوم با طبیعت و حیوانات” که هر یک از اینها محورهای جزیی تری دارد.
در ارتباط با امام هفتم(ع) وقتی روایات را بررسی میکنیم، در تمامی ابواب نمونههای خوبی میتوان یافت که معرف سیره ایشان است، اما لقب برجسته درباره ایشان کاظم است، چنانکه هر یک از معصومین(ع) به رغم داشتن اوصاف و القاب متعدد، به یکی شهره شدهاند به عنوان مثال امام پنجم(ع) به باقر و ثامن الائمه(ع) به رضا و عالم آل محمد. البته باید توجه داشت، شهره شدن یکی از معصومین(ع) به یک لقب به معنای نبود آن صفت در دیگر ائمه(ع) نیست، یعنی اگر امام هفتم(ع) کاظم است، سایر ائمه(ع) نیز چنین بودهاند و کظم غیظ داشتهاند؛ به تعبیر مقام معظم رهبری همه معصومین(ع) نوری واحدند؛ یعنی همان تعبیر انسان 250 ساله ایشان که به اقتضای زمان، صفتی خاص در آن حضرات(ع) بروز و ظهور بیشتری داشته است. به عنوان مثال در عصر امام چهارم(ع) که مردم دچار دنیاگرایی بودند، ایشان با دعا روح عرفان را به جامعه تزریق کردند، یا امام پنجم(ع) به باقرالعلوم شهره بودند. زیرا فضا برای طرح مباحث علمی و شکوفایی علمی شیعه و رهبران آنها مناسب بود.
در ارتباط با فضایل و سیره اخلاقی معصومین(ع) یا به تعبیر امروزی سبک زندگی آنان در یک تقسیم منطقی میتوان محورهای پنجگانهای را ترسیم کرد که عبارتند از: "سلوک معصوم با خداوند”، "سلوک معصوم با خویشتن”، "سلوک معصوم با خانواده و جامعه” و "سلوک معصوم با طبیعت و حیوانات” که هر یک از اینها محورهای جزیی تری دارد.
در ارتباط با امام هفتم(ع) وقتی روایات را بررسی میکنیم، در تمامی ابواب نمونههای خوبی میتوان یافت که معرف سیره ایشان است، اما لقب برجسته درباره ایشان کاظم است، چنانکه هر یک از معصومین(ع) به رغم داشتن اوصاف و القاب متعدد، به یکی شهره شدهاند به عنوان مثال امام پنجم(ع) به باقر و ثامن الائمه(ع) به رضا و عالم آل محمد. البته باید توجه داشت، شهره شدن یکی از معصومین(ع) به یک لقب به معنای نبود آن صفت در دیگر ائمه(ع) نیست، یعنی اگر امام هفتم(ع) کاظم است، سایر ائمه(ع) نیز چنین بودهاند و کظم غیظ داشتهاند؛ به تعبیر مقام معظم رهبری همه معصومین(ع) نوری واحدند؛ یعنی همان تعبیر انسان 250 ساله ایشان که به اقتضای زمان، صفتی خاص در آن حضرات(ع) بروز و ظهور بیشتری داشته است. به عنوان مثال در عصر امام چهارم(ع) که مردم دچار دنیاگرایی بودند، ایشان با دعا روح عرفان را به جامعه تزریق کردند، یا امام پنجم(ع) به باقرالعلوم شهره بودند. زیرا فضا برای طرح مباحث علمی و شکوفایی علمی شیعه و رهبران آنها مناسب بود.