در شب میلاد نبی،بوی شقایق اومده*** دسته گل محمـــدی،امام صــــادق اومده*** یه نقش زیبا رو دلم،،همیشه غوغا میکنه*** گنبــد سبز نبوی،دلم رو شیــــدا میکنه*** عیـــــدتان مبارک.....*** هووووورررررراااااااا دست بزنید و شادی کنیــــــــــــدددددد،امشب آسمون و زمین خوشحالن
امشب یه نماز دو رکعتی هم داره ( که مثل نماز صبحه ولی توی رکعت اول و دوم بعد از حمد 10 ا انا انزلناه(قدر) میخونیم و 10 تام سوره ی توحید)))
ان شاءالله آقامون امام زا دیگه به زودی زود به سلامتی و شادی بیان و ما هم یار و سرباز همیشگی آقامون بشیم...
ان شاءالله امشب به هر آرزوی خوبی که در سینه داریم و به صلاحمونه برسیم به حق آقام حضرت محمد ص آغاز کننده ی دین اسلام و به حق آقام امام جعفر صادق ع که آغاز کننده ی مکتب شیعه هستن...هر کی تو این جمع هر حاجت شرعی ای که دارره به سلامتی و شادی و صلاح برآورده به خیر بشه ،الهی آمین...برا برآورده شدن حاجات این جمع صلوااااات اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجلل فرجهم...هرکی آرزویی داره اینو بازنشر کنه و یه آمین هم تو دلش بگه...شاید بین شما یکی باشه که دلش واقعا پاک باشه...و خدا به خاطر اون دعامونو برآورده به خیر کنه...ان شاءالله همگی پاک باشیم و خالص...
امام صادق بنفسی انت، فرمودن: هر کی 40 صبح دعای عهد را بخواند، از یاران قائم ما خواهد بود...و حتی اگر از دنیا برود،،به زندگی بباز میگردد تا مهدی ما را یاری کند... الهی آمیین،منکه خوندم،شمام بخونید،از من گفتن...و البته رفتار و اخلاقمونم درست کنیما،وگرنه این به تنهایی کاربرد نداره... انجام واجبات و ترک محرمات...
حالا بذارید از خصوصیات اخلاقی آقام حضرت محمد (ص) عزیزم بگم: ایشون: نیاز دیگران را ببرطرف میکردن. غذا رو زیاد نمیخوردن و داغ هم نمیخوردن(کاری که خیلیا میکنن!)) موقع غذا و آب خوردن نام خدا رو بر زبان مبارکشون میاوردن. سه نوب مسواک میزدن. درخت میکاشتن. بسیار خوش برخورد و باادب بودن. قرآن خوندن رو بسیار دوس داشتن. صورت دخترشان را میبوسیدن و بد میخوابیدن. از بدی افراد میگذشتن و از غیبت جلوگیری میکردن. زودتر از همه سلام میکردن و از جدال دوری میکردن. از پرحرفی پرهیز میکردن. در هنگام خواب آیة الکرسی میخوندن. برای هر نماز مسواک میزدن. هرگز سخن بیهوده نمیگفتن. فقرا را بسیار دوس داشتن و کمکشان میکردن. کودکان را بسیار دوس داشتن و شادشان میکردن. در راه خدا از سرزنش دیگران نمی هراسیدن. فعلا اینا رو داشته باشین تا بعد ان شاءالله...صلوات اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
دورنگاری از اخلاق امام «هرگز به نکوهش و دشنام کسی سخن نفرمود و بر روی کسی صدای مبارک را بلند نکرد و با هیچکس به غدر و خدعه برخورد نکرد و سخن چینی نفرمود و به ذم مردمان زبان نگردانید و شکمباره و پرخور نبود.در اموری که نبایست، عجله نمی نمود و به بیهوده نمی پرداخت و کسان را طعن و لعن و هَمز و لَمز نمی داشت و مال و منال نمی انباشت.» [1]
« مالک بن انس از جمله کسانی است که مدتی در محضر امام صادق علیه السلام تلمّذ کرده و درباره شخصیت آن حضرت چنین می گوید: و لقد کنتُ آتی جعفربن محمد و کان کثیرالمزاح والتبسم... مدتی خدمت جعفربن محمد مشرف می شدم. آن حضرت اهل مزاح بود و همواره ملایمی بر لبهایش نقش می بست. هنگامی که در محضر او نامی از رسول خدا صلی الله علیه و آله برده می شد رنگش به سبزی و سپس به زردی می گرایید. در مدتی که به خانه آن حضرت رفت و آمد داشتم او را خارج از سه حال ندیدم، یا نماز می خواند یا روزخ بود و یا به قرائت اشتغال داشت و هرگز بدون وضو از حضرت رسول نقل حدیث نمی فرمود و سخنی به گزاف نمی گفت.
مهمان نوازی «وقتی امام در خانه اش مهمانی می داشت و سفره غذا را می گشود به مهمانان خیلی تعارف می کرد و آنان را به خوردن غذای بیشتر دعوت و ترغیب می فرمود و گاهی پس از آنکه مهمانان سیر می شدند، مجددا خوراکی می آورد و در پاسخ آنان که می گفتند ما دیگر سیر شده ایم. اشتها نداریم می فرمود: نه هنوز چیزی نخوردید. بدانید مهربانترین شما نسبت به ما کسانی هستند که بر سر سفره ما خوب غذا می خورند. آنگاه برای تشویق مهمانان به غذا خوردن و برای اینکه مبادا برخی از آنان از روی خجالت و شرم گرسنه بمانند از قول پیامبر صلی اله علیه و آله احادیثی در ارتباط با خوردن نقل می کرد تا آنا با رغبت و علاقه و طیب خاطر غذا بخورند. [4]امام در ضمن حدیثی فرمود: اینکه پنج درهم به دست گیرم و وارد بازار شما شوم و با آن غذایی تهیه کنم و چند نفر مسلمان را دعوت کرده اطعامشان کنم، نزد من دوست داشتنی تر از آن است که یک برده را آزاد کنم.
برآورده کردن حاجت نیازمندان امام در رابطه با خود چنین می گوید: گاهی شخص نیازمندی حاجت خود را پیش من می آورد و من با سرعت تمام آن را انجام می دهم که مبادا زمینه از بین برود و او خود بخود از من بی نیاز گردد. [7]
کمک مالی مفضل بن قیس گفت: خدمت حضرت صادق علیه السّلام رسیدم و از اوضاع خود شكایت كردم و تقاضاى دعا نمودم. فرمود كنیز! آن كیسه را كه ابو جعفر داده بیاور و كیسه را آورد فرمود: در این كیسه چهار صد دینار است صرف در احتیاج خود بنما.
عرض كردم بخدا قسم نظرم این نبود تقاضاى دعا داشتم! فرمود: از دعا فراموش نخواهم كرد ولى به مردم وضع خود را نگو كه پیش آنها سبك می شوى. [8]
حضرت صادق (ع) می فرمایند: سعى كنید سجدهها و ركوع را طولانى نمائید زیرا وقتى یكى از شما ركوع طولانى دارد شیطان از پشت سر او فریاد میزند واى بر من اینها اطاعت كردند من معصیت و اینها سجده نمودند من مخالفت كردم
.gif "گل :gol:")
.gif "بستنی :ice_cream:")
